Geri Dön

Pediatrik onkoloji hastalarının anne-babalarının stresle baş edebilme becerileri ile hastaların kardeşlerinin kaygı ve depresyon düzeyleri arasındaki ilişki

Copi̇ng ski̇lls of parents of pedi̇atri̇c oncology pati̇ents and the relati̇onshi̇p between the level of depressi̇on and anxi̇ety of pedi̇atri̇c oncology pati̇ents' si̇bli̇ngs

  1. Tez No: 424971
  2. Yazar: MEKİYA FİLİZ
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. ERDEM DEVECİ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikoloji, Psychology
  6. Anahtar Kelimeler: Pediatrik Onkoloji, Stres, Kaygı, Depresyon, Anne, Baba, Kardeş, Pediatric Oncology, Stress, Anxiety, Depression, Parents, Sibling
  7. Yıl: 2015
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Arel Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Psikoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 102

Özet

Bu araştırmada pediatrik onkoloji hastalarının anne-babalarının stresle baş edebilme becerileri ile hastaların kardeşlerinin kaygı ve depresyon düzeyleri arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışma Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi ve İstanbul Üniversitesi Pediatrik Onkoloji ve hematoloji hastalarının anne-baba ve kardeşleri ile yürütüldü. Başlangıçta 34 aile ve 51 kardeş katılmıştır. Araştırmaya dahil edilme kriterlerini karşılayamayan aileler çıkartıldıktan sonra 30 aile ve 40 kardeş ile devam edilmiştir. İlk önce katılımcılardan demografik bilgiler alınmıştır. Daha sonra anne ve babalara Cope Ölçeği, Beck Anksiyete ve Beck Depresyon Ölçeği uygulanmıştır. Çocuklara ise Çocuklar için Depresyon Ölçeği, Çocuklar için Durumluluk-Sürekli Kaygı Ölçekleri (Nasıl Hissediyorum-1, Nasıl Hissediyorum-2) uygulanmıştır. Uygulamalarının ardından rastlantısal olarak seçilmiş 20 çocuğun anne ve babasına stresle baş edebilme eğitimi verilmiştir. Eğitimden sonra ailelere öğretilen stresle baş edebilme tekniklerini ne kadar yapabildiklerini takip edebilmek amacı ile 10 günlük bir takip çizelgesi verilmiştir. Eğitimin 11. günü tamamlandıktan sonra çizelgeler ailelerden alınmıştır. Daha sonra araştırmaya katılan bütün çocuklara ve ailelere (eğitim ve kontrol grubundaki aile ve çocuklara) tekrardan Cope Ölçeği, Beck Anksiyete, Beck Depresyon Ölçeği, Çocuklar için Depresyon Ölçeği ve Çocuklar için Durumluluk- Sürekli Kaygı Ölçekleri uygulanmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Çocuklara ve ailelere ön test ve son test yöntemiyle ölçekler uygulandıktan sonra analizler yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre grupların kendi içlerinde Ön test ve son testleri değerlendirildiğinde ailelerin stresle başedebilme düzeyleri ve anksiyete düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır. Eğitim grubu için ailelerin depresyon düzeyleri karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmıştır. öntest ortalamaları (15,48± 10,39) ve Son test ortalamaları (10,97±7,90) arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark çıkmıştır (t29=-3,479; ,001). Buna göre son test ortalamaları yaklaşık 4,5 puan düşmüştür. Kardeşlerin bulgularını değerlendirdiğimizde; grupların kendi içlerinde Ön test ve son testleri değerlendirildiğinde Çocuklar için Durumluluk Kaygı Ölçeği (t19=-1,112; 0,280), Sürekli Kaygı Ölçeği (t19=-2,080; 0,051) ve Depresyon Ölçeğine (t19=-0,367; 0,718) göre ön test ortalamaları ve son test ortalamaları arasında istatistiksel olarak fark çıkmamıştır. Eğitim grubundaki kardeşler için yapılan analizlerde, Çocuklar için Depresyon Ölçeği (t19=2,669; 0,015) düzeylerine göre ön test ortalamaları (12,30±4,71) ve son test ortalamaları (8,15±5,31) arasında istatistiksel olarak fark bulunmuştur.Çalışmamızın sonuçlarına göre; vermiş olduğumuz stresle baş edebilme eğitiminin anne-baba ve kardeşlerin depresyon düzeylerinin düşmesi yönünde fayda sağladığını düşündürmektedir. Bu bağlamda Onkoloji servislerinde ailelere ve çocuklara gerektiğinde destek verilmesi için psikologların bulundurulması ve ailelere eğitim seminerlerinin verilmesinin faydalı olacağı düşünülmektedir.

Özet (Çeviri)

In this study, we both aim to evaluate the coping ability of the parents of the children with cancer and also to find out the relation between parents' coping ability and the level of anxiety and depression of the siblings. This study was held at both pediatric Oncology and Hematology Department of Medical Faculties Bezmialem Vakif university and İstanbul university. At the begining 34 families anad 51 siblings of patient were enrolled the study. After families who were not appropriate for inclusion criteria were excluded, the study was with 30 families anad 40 siblings. After obtaining demographic features of the patients via interview with the parents, Cope Scale, Beck Anxiety and Beck Depression Scale were applied to the mothers and the fathers. Depression Scale and State-Traıt anxiety scales that designed for children were applied to the childrens (How do I feel 1 and 2 scales). Parents of 20 randomized children were trained how to cope with cancer stress. Parents were asked to fill the follow-up forms to show their practice in terms of the coping methods they learned for 10 days. Follow-up forms were collected at the 11th day. Aforementioned scales were re-applied to both control and training groups and also to the children. Related screening method was used in our study. Statistical analyses were calculated after pre and post training follow up scores obtained from both groups and children. There was no statistical difference between pre and post training levels of anxiety and coping with stress among families. The level of depression was found to be statistically different between pre and post training status in training group; 15,48± 10,39 and 10,97±7,90 respectively, (t29=-3,479; ,001). In children, no statistical difference was established between pre and post training scores in terms of State Anxiety Scale, Traıt Anxiety Scale and Depression Scales, respectively (t19=-1,112; 0,280, t19=-2,080; 0,051 and t19=-0,367; 0,718). In training children group, pre and post training scores in terms of Depression Scale was statistically significant (12,30±4,71 vs 8,15±5,31; t19=2,669; 0,015). In our study, we consider that training parents and siblings might contribute to diminish their depression scores in coping with stress. Hence, training the parents and children in terms of psychologic support can be beneficial in pediatric oncology divisions.

Benzer Tezler

  1. Çocuk onkoloji hastalarında ağrı deneyiminin değerlendirilmesi

    Evaluation of pain experiences of pediatric oncology patients

    RAMAZAN ÖZDEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıUludağ Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BETÜL BERRİN SEVİNİR

  2. 6-18 yaş arası çocuklarda kronik öksürük etiyolojisinin, yaşam kalitesi ve anksiyete düzeylerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of chronic cough ethiology, quality of life and anxiety levels in children aged between 6-18 years

    ARİF İSMET ÇATAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE DİBEK MISIRLIOĞLU

  3. Çocuk hematoloji-onkoloji hasta ve ebeveynlerinin yaşam kalitesinin araştırılması

    Investigation of quality of life of pediatric hematology-oncology patients and parents

    SEVDA GÜLSES

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAtatürk Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTAFA BÜYÜKAVCI

  4. Tedavisi tamamlanmış çocuk onkoloji hastalarının eğitim, çalışma, alışkanlıklar ve yaşam değişikliklerinin değerlendirilmesi

    Evaluation of education, work, habits and changes of life in childhood cancer survivors

    GALİP YİĞİT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıBursa Uludağ Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BETÜL BERRİN SEVİNİR

  5. En az 2 yıldır remisyonda olan lösemi ve lenfoma tanısı almış çocuk ve gençlerin ruhsal durumları, bilişsel fonksiyonları, yaşam kalitesi ve bunları etkileyen değişkenlerin belirlenmesi

    Assessment of mental states, cognitive functions, life quality and related variables of children and adolescents under remission for at least two years with leukemia and lymphoma diagnosis

    MUSTAFA KÜÇÜKKÖSE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge Üniversitesi

    Çocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. SERPİL ERERMİŞ