Roma-Kartaca savaşları ve Hannibal
Rome-the battle of Carthage and Hannibal
- Tez No: 429560
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. ÖZLEM GENÇ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tarih, History
- Anahtar Kelimeler: Roma, Kartaca, Pön Savaşları, Hannibal, Rome, Carthage, The Punic Wars, Hannibal
- Yıl: 2016
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 119
Özet
İlk olarak, dünya tarihinin en büyük ve en görkemli imparatorluklarından olan Roma İmparatorluğu ile bir zamanlar Batı Akdeniz'in tek hâkimi olan Antikçağ devletlerinden, Kartaca arasında yaşanan üç safhadan oluşan Batı Akdeniz'e hâkim olma mücadelelerini ve bu mücadelelerin ikinci safhasını oluşturan II. Pön (Kartaca) Savaşı'nın (M.Ö. 218-201) mimarı, Antikçağ'ın en büyük komutanları arasında yer alan Kartacalı devlet adamı ve komutanı Hannibal Barca'yı inceleme amacı taşıyan tezimiz üç bölümden oluşmaktadır. İlk bölümde Roma İmparatorluğu'nun coğrafyası, halkı, yönetim birimleri, cemiyet, Krallık ve Cumhuriyet dönemleri incelenirken, ikinci bölümde Kartaca İmparatorluğu'nun devlet yapısı, ekonomisi, dini unsurları, dili ve yazısı incelenmiş, ayrıca Kartaca'nın bir Fenike kolonisi olmasından dolayı, Fenike'ye ve Fenike'nin önemli kolonileri olan Sayda (Sidon) ve Sur (Tir)'a da yer verilmiştir. Son bölümde ise, Batı Akdeniz'e hâkim olmak için Roma ve Kartaca arasında yaşanan, bir asırdan biraz daha fazla süren, Pön ya da Kartaca Savaşları olarak adlandırılan, I. Pön (Kartaca) Savaşı (M.Ö. 264-241), II. Pön (Kartaca) Savaşı (M.Ö. 218-201) ve III. Pön (Kartaca) Savaşı'na (M.Ö. 149-146) yer verilmiştir. II. Pön (Kartaca) Savaşı'nı oluşturan İtalya'daki ve İtalya dışındaki muharebelere ayrıca yer verilerek, bu savaş için büyük önem arz eden Kartacalı komutan Hannibal Barca'dan da bahsedilmiştir. Kullanılan metot, konu hakkında doğrudan veya dolaylı olarak bilgi veren Türkçe ve İngilizce eserlerin incelenerek, konularına göre tasnif edilmesi ve yazıya geçirilmesidir. Konu hakkında orijinal kaynakların çok kısıtlı olması ve ulaşılmasındaki zorluktan ötürü daha çok dolaylı kaynaklar incelenmiştir. Yapılan araştırmalar sonucunda anlaşılmıştır ki, Kartaca ve Roma arasında yaşanan, Karataca'nın yenilgisiyle sonuçlanan bu savaşlarda, Kartaca tarih sahnesinden silinirken, Roma Batı Akdeniz'e hâkim olarak dünya tarihinin en büyük ve en görkemli imparatorluklarından biri olma yolundaki ilk adımını atmış ve İtalya toprakları dışındaki ilk egemenlik sahasını oluşturmuştur. Ayrıca bazı yazarlara göre stratejinin babası olarak bilinen, Roma'nın en büyük düşmanı olarak Roma'ya kök söktüren Hannibal Barca, II. Pön Savaşı'nda kullandığı savaş taktikleriyle İlkçağ'ın en büyük komutanları arasına adını yazdırmıştır.
Özet (Çeviri)
This thesis, which aims to examine the war consisting of three stages between Rome- one of the greatest and most magnificent empires of the world history- and Carthage- an Antiquity state which was the only ruler of Western Mediterranean once- to dominate the Western Mediterranean and to examine the architect of the Second Punic (Carthage) War (B.C. 218-201) in the second stage of this fight, Carthaginian statesman and one of the greatest commanders of Antiquity, Hannibal Barca, has three parts. The first part examines the geography, people, government units, societies, royalty and republic periods of the Roman Empire while the second part examines the state structure, economy, religious elements, language and writing of Carthaginian Empire and since Carthage was a Phoenician colony, this part also includes Sayda (Sidon) and Sur (Tir) which were the most important Phoenician colonies. The last part includes the First Punic (Carthage) War (B.C. 264-241), the Second Punic (Carthage) War (B.C. 218-201) and the Third Punic (Carthage) War (B.C. 149-146), which took place between Rome and Carthage and lasted for more than a century in order to dominate Western Mediterranean, also known as Punic or Carthage wars. In addition, battles in and out of Italy were also included and Carthaginian commander Hannibal Barca who was very important for this war was mentioned. The method used was analyzing, classifying and writing down the Turkish and English works which directly or indirectly gave information about the subject. Since there were limited numbers of original sources about the subject and it was difficult to reach them, indirect sources were examined more. The results of this study showed that in these wars between Carthage and Rome which Carthage lost, Carthage went out of existence and Rome took the first step in becoming one of the greatest and most magnificent empires of the world history and formed its first dominance in Italy. In addition, according to some authors, Hannibal Barca who is known as the father of strategy and who gave a hard time to Rome, took his place among the greatest commanders of the Antiquity with the war tactics he used in the Second Punic war.
Benzer Tezler
- Appianos Aleksandreus ve Cassius Dio Cocceianus'a göre Roma-Kartaca Savaşları
According to Appianos of Alexandria and Cassius Dio Cocceianus Rome-Carthage Wars
SEHRİYE ŞAHİN
- Cornel II Scipiones: Roma'nın kaderini çizmiş bir ailenin tarihi ve mirası
Cornelii Scipiones: The history and legacy of a family that shape Rome's destiny
MEHMET ESAT ÖZER
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Tarihİstanbul ÜniversitesiEskiçağ Tarihi Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ GÜRKAN ERGİN
- Arkaik Dönemden Roma Dönemine önemli donanma savaşları
Important navy wars from Arcaic Period to the Roman Period
HASAN MENTEŞE
- Roma Cumhuriyet Dönemi Anadolu Akdenizi'nde kamu mali yönetiminin değerlendirilmesi
Evaluation of Public Financial Management in Anatolian Mediterranean region during the Roman Republic Period
BAYKAL DENİZ ATİLLA
Doktora
Türkçe
2024
TarihAkdeniz ÜniversitesiAkdeniz Eski Çağ Araştırmaları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MURAT ARSLAN
- İkinci Pön Savaşı'nın oyun kuramsal analizi
A game theoretic analysis of the Second Punic War
EGEHAN HAYRETTİN ALTINBAY
Yüksek Lisans
İngilizce
2013
Uluslararası İlişkilerİhsan Doğramacı Bilkent ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Bölümü
DOÇ. DR. SERDAR ŞAHABETTİN GÜNER