Geri Dön

Türkiye Türkçesinde Kopula

Copula in Turkish

  1. Tez No: 438515
  2. Yazar: İSA CEYLAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. FERRUH AĞCA
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Türk Dili ve Edebiyatı, Turkish Language and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Cümle, İsim Cümlesi, Kopula, Clause, Noun Clause, Copula
  7. Yıl: 2016
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Türk Dili Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 82

Özet

Türk dili çalışmalarında sıkça işlenmiş bir konu olan kopula, araştırmacılar tarafından genel itibariyle ek fiil, bildirme, koşaç başlıkları altında ele alınmıştır. Kopula işaretleyicileri olarak adlandırdığımız +DIr, i-, var, yok, değil gibi yapılar dil araştırmacılarınca çoğunlukla benzer şekillerde veya münferit olarak incelenmiştir. Türk dilinin tarihi dönemlerinden itibaren söz konusu kopula yapıları değişik şekillerde kullanılagelmiş ve günümüz Türkçesinde de hem şekilsel hem anlamsal olarak sıkça kullanılmaktadır. Kopulatif şekiller, Türkiye Türkçesinde isim cümlelerinin yüklemini oluşturma işlevinin yanında cümlelerde kuvvetlendirme, olasılık, belirtme gibi işlevler de üstlenmektedirler. Çalışmamızda belirlemiş olduğumuz Türkiye Türkçesi metinlerinden örneklerle kopula işaretleyicilerinin kullanımları ve işlevleri üzerinde durulmuştur. Kopulatif formlar şekilsel ve anlamsal olarak bir arada değerlendirilmiş ve cümlelerden yola çıkarak işlevleri hakkında düşünceler dile getirilmiştir.

Özet (Çeviri)

Copula which is a subject that was discussed in Turkish language studies frequently are dealt under commonly under the names of complementary verb, indicative, copulative by the researchers. The structures such as +DIr, I-,var, yok, değilwhich we name as copula markers were examined in similar manner or severally by the language researchers. Said copula structures have been continued to be used in various forms since the historical periods of the Turkish language and they are used constantly both formally and semantically in today's Turkish. Copulative forms assume functions such as reinforcing in the clauses, probability, and indication besides the function of constituting the verb of the noun clauses in Turkish language. In our study, the uses and functions of the copula markers are emphasized on with the examples from Turkey Turkish texts which are determined by us. Copulative forms are evaluated together formally and semantically and thoughts about their functions based on the clauses are expressed.

Benzer Tezler

  1. Türkiye Türkçesinde adlık yüklemlik ulamı (Ek fiil)

    Nominal predicative category in Turkish (Predicative verb)

    ESRA SAĞLAM

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    DilbilimMarmara Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖZLEM DENİZ YILMAZ

  2. Türkiye Türkçesinde oldurganlık çatı eklerinin işlevleri ve görünümleri

    Functions and aspects of causative voice in Turkish

    ŞELALE ATASOY

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Türk Dili ve EdebiyatıEskişehir Osmangazi Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ DİLEK ERENOĞLU ATAİZİ

  3. Türkiye Türkçesinde orta hece düşmesi

    Syncope in Turkish

    LAN-YA TSENG

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1997

    Türk Dili ve EdebiyatıAnkara Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAMZA ZÜLFİKAR

  4. Eski Türkiye Türkçesinde isim yapımı

    Name formation in Old Anatolian Turkish

    FATMA GÜNGÖR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Dilbilimİstanbul Üniversitesi

    Türk Dili ve Edebiyatı Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAYATİ DEVELİ

  5. Türkiye Türkçesi çatı şekilleri ve işlevleri

    Voice morphemes and functions in Turkey Turkish

    SEDA YILMAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    DilbilimMarmara Üniversitesi

    Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MUSTFA S. KAÇALİN