(RE)Production and appropriation of open public spaces: Representational moments for urban green in Ankara
Açık kamusal mekanların üretilmesi ve sahiplenilmesi: Ankara'daki yeşil alanlar için temsili duraklar
- Tez No: 439256
- Danışmanlar: PROF. DR. ALİ CENGİZKAN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Kamu Yönetimi, Şehircilik ve Bölge Planlama, Public Administration, Urban and Regional Planning
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2016
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Kentsel Politika Planlaması ve Yerel Yönetimler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 343
Özet
Kentsel yeşil alanlar ikili üretim ve sahiplenme süreçlerini imler: Kamusal mekan olarak, kamu malı olduğundan herkese açıktır; mekânsal pratikler aracılığıyla halk tarafından algılanır, deneyimlenir ve sahiplenilirler. Bunun ötesinde resmi kararlarla devlet eliyle üretilir ve düzenlenirler. Bu araştırma 'kurgulanan' mekanla 'anlamlandırılan' mekan arasındaki boşluğu ve çelişkiyi, mekansal sahiplenmeyi şekillendiren kurucu öğelerden biri olarak incelemeyi tercih etmektedir; çünkü parklar (gizil ya da açık çatışma ve mücadeleler aracılığıyla) 'temsil mekanları' olarak üretilir ve sahiplenirler. Tezin ana sorusu: Kentsel yeşil alanların sunum ve sahiplenme duraklarının, Ankara'daki kentsel yeşil üretme süreci içinde nasıl farklı temsil mekanları ortaya çıkardığıdır. Bu problem üç alt soru içinde analiz edilmiştir: (1) Makro analiz, Ankara'daki yeşil alan alanların farklılaşmasına odaklanmıştır; (2) Mezo-analiz, temsil politikaları ile ilişki içinde ilçe ölçeğinde yeşil alanların sahiplenmesinin ve üretilmesinin nasıl farklılaştığını sorgulamıştır; (3) Mikro analiz ise Ankara'da seçilmiş iki mahalle parkında (Gökçek ve Ahmed Arif Parklarında) temsili mücadelelerin mekânsal sahiplenmeyi nasıl etkilediğini incelemiştir. İncelemelerin temelinde 2009-2015 yılları arasında alanlarda yapılan gözlemler, belediye meclis tutanakları, yerel yönetimlerin web siteleri, yasal metinler, derin görüşme ve kişisel haritalamalar bulunmaktadır. Ankara'daki yeşil alanlar için belirlenen üç durak: (1) konut ve kentsel dönüşüm projelerine eklenen 'siyasa aracı' olarak yeşil alanlar; (2) kentsel yeşil kalitesinde parçalanma ve düşüşü getiren 'siyasa bağlamı' olarak yeşil alanlar; (3) kentsel yeşilin politik ve temsili boyutlarını öne çıkaran 'siyasa alanı' olarak yeşil alanlar. Bütün bu duraklar, kentsel yeşil alanların doğal bir olguyken, politik, ekonomik, teknik olgulara bağlanan bir kamusal girdiye dönüştüğünü işaret etmektedir.
Özet (Çeviri)
Urban green areas have a two-folded appropriation: as public spaces, they are open to anyone since they are public property; they are perceived, and experienced by citizens. Besides, they are regulated through official decisions by state institutions. This research examines the gap between 'perceived' and 'conceived' spatial arguments as a constitutive dimension of spatial appropriation, since parks are reproduced and appropriated as 'representational spaces'. The main research question is: how the moments of provision and appropriation of urban green areas reveal different modes of representational spaces in Ankara. This question is analysed within three sub-questions: (1) macro analysis focuses on how urban green areas differentiate in Ankara; (2) meso-analysis questions how reproduction and appropriation of urban parks differentiate at district scale in relation with representational policies; (3) micro analysis examines how representational struggles influence the form and rhythm of spatial appropriation at selected two neighbourhood parks (Ahmed Arif and Gökçek Parks). Examinations are based on site observations between 2009 and 2015, reports of municipal councils, web sites of municipalities, legal texts, in-depth interviews, personal mappings. Three modes of urban green were explored as: (1) 'a policy instrument' attached to housing development and urban transformation projects; (2) 'a context of policy' shifted to a fragmentation and decrease in urban green quality; and (3) 'a site of policy' highlighted the representational dimension of urban green, all of which demonstrated the shift in definition of urban green areas from a natural entity to a public entity attached to political, economic, and technical phenomena.
Benzer Tezler
- Parçalı çevrede anlam araştırması: Bir yaklaşım önerisi
A study of meaning in fragmented environment: A proposal for an approach
HÜLYA İMGE YILMAZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2021
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MEHMET EMİN ŞALGAMCIOĞLU
- Strateji-taktik ekseninde yer oluşturma ve kentsel küratörlük: Darağaç kolektifinin kültürel-mekânsal üretim pratikleri
Production of space and urban curation through strategy and tactics: spatio-cultural production practices by Darağaç collective
ECE GÜLEÇ
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
MimarlıkDokuz Eylül ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. GÖKÇEÇİÇEK SAVAŞIR
- Bilişim teknolojilerinin olanakları ile dijital olarak yeniden üretilip ağlarla dağıtılabildiği çağda sanat yapıtı
Başlık çevirisi yok
İBRAHİM ORTON AKINCI
Yüksek Lisans
Türkçe
2004
Güzel SanatlarYıldız Teknik ÜniversitesiSanat ve Tasarım Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. İNCİ EVİNER
- Enkaz/yıkıntı:Yeniden üretim
Wreck/debris:Reproduction
DUYGU YARIMBAŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2015
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AHMET ARDA İNCEOĞLU