Kemik iliğindeki lenfoid nodüller (122 vakada histopatolojik ve morfometrik, 14 vakada immünhistokimyasal araştırma)
Lymphoid nodules in bone marrow (Histopatological and morphometric research in 122 cases and immunhistochemical research in 14 cases)
- Tez No: 44456
- Danışmanlar: PROF.DR. MEHMET AĞAN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Patoloji, Pathology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1995
- Dil: Türkçe
- Üniversite: İstanbul Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 60
Özet
46 SONUÇLAR VE ÖZET Bu çalışmada kemik iliğinde lenfoid nodul içeren selirai 105 ve habaset açısından şüpheli 17, toplam 122 vaka histopatolo- jik ve morfometrik olarak incelendi. Şüpheli lenfoid nodul (LN) içeren 14 vakaya immunhistokimyasal olarak CD20 ve CD45RO uygulandı. Selim ve şüpheli LN'lerin yaşa göre dağılımları, büyüklükle ri, sayıları, nodul sınır düzenliliği, retikülin lif dağılımı* kemik iliğinde yerleşim yerleri, arteriol içerip içermemeleri ve hücre morfolojileri incelendi. Bu verilerin habaset olasılığı yönünden yol gösterici olup olmadıkları araştırıldı. İmmunhistokimya uygulanan 14 şüpheli LN vakasında nodul içi CD20 ve CD45R0 dağılımı incelendi. Bu bulgular ışığında şu sonuçlara varıldı: î. Kemik iliğinde lenfoid nodüllerin her yaşta görülebildikleri ancak, ö.dekatta özellikle sık görüldüğü saptandı. Bu dekattaki vakalar tüm vakaların yaklaşık %27'sini oluşturdu. 2. LN sayısında artış ile habaset olasılığı arasında anlamlı bir ilişki bulundu. 3. LN büyüklüğünün artışı ile habaset olasılığı arasında anlamlı bir ilişki bulundu. 4. LN'lerin sınırlarının düzensiz oluşu ile nodüllerin seli® karakterden uzaklaştığı sonucuna varıldı. 5» LN'lerin arteriol içermemesinin bir habaset göstergesi olamayacağı saptandı.47 6. Herhangi bir nodülü paratrabeküler yerleşim gösteren LN'ler ile habaset olasılığı arasında anlamlı ilişki bulundu. 7. Uniform hücre popülasyonuna sahip LN'lerin selim karakterden uzaklaştığı sonucuna varıldı. 8. tmmunhistokimyasal bulguların tanıya yardımcı, CD20 baskın lığının da habaset açısından uyarıcı olabileceği sonucuna varıldı. 9. Bu çalışmada araştırılan morfolojik kriterleri içeren ve bu nedenle“şüpheli”grupta yer alan 17 vakanın 1î*inde KÎ biyopsisi öncesinde veya sonrasında biyopsi ile doğrulanmış malign lenfomanm varlığı, bu kriterlerin malignite açısından değerli olduğunu ortaya çıkardı. KÎ biyopsilerinde bu bulgula rı içeren LN'ler klinisyen ve patolog açısından uyarıcı olmalıdır kanısındayız.
Özet (Çeviri)
Özet çevirisi mevcut değil.
Benzer Tezler
- Pediatrik B hücreli akut lenfoblastik lösemi olgularında kemik iliği hümoral bileşenlerinin doğal öldürücü hücreler üzerine etkisi
The effect of bone marrow humoral components in pediatric -cell acute lymphoblastic leukemia cases on natural killer cells
İLHAN TAHRALI
- Lenfomalı olgularda kemik iliği tutulumunun değerlendirilmesinde biyopsi ve manyetik rezonans görüntüleme yönteminin karşılaştırılması
Magnetic resonance imaging of bone marrow versus bone morrow biopsy in malignant lymphoma
MUSTAFA ÖZGÜROĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Onkolojiİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BÜLENT BERKARDA
- Akut lösemilerde minimal rezidüel hastalığın 'Flow cytometry' yöntemiyle araştırılması ve relaps ile korelasyonu
Başlık çevirisi yok
ÜLKÜ OZAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
HematolojiUludağ Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FAHİR ÖZKALEMKAŞ
- Akut miyeloblastik lösemi (AML) ve akut lenfoblastik lösemi (ALL) hastalarında diyabetes mellitus'un prognostik değeri
Acute myeloblastic Leukemia (AML) and Acute lymphoblastic Leukemia (ALL) in patients prognostic value of diabetes mellitus
SEMA YUMRUTEPE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. OSMAN YOKUŞ
- Beta-talasemi hastalarında granülosit apoptozu
Granulocyte apoptosis in patients with thalassemia
BARIŞ ŞAHİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2001
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDokuz Eylül ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ.DR. HALE ÖREN