Geri Dön

Akut lösemilerde minimal rezidüel hastalığın 'Flow cytometry' yöntemiyle araştırılması ve relaps ile korelasyonu

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 88967
  2. Yazar: ÜLKÜ OZAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. FAHİR ÖZKALEMKAŞ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Hematoloji, Onkoloji, Hematology, Oncology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1999
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Uludağ Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 62

Özet

50 ÖZET Morfolojik olarak tam remisyonda kabul edilen akut lösemi olgularında kemik iliğindeki rezidüel lösemik hücrelerin relapsa yol açtığı bilinmektedir. Söz konusu blastlar ancak sensitivitesi yüksek olan ve 105-106 hücrede 1 lösemik hücreyi saptayabilen FC, PCR, in situ hibridizasyon, sitogenetik, manyetik rezonans görüntülemesi gibi ileri yöntemlerle kantitatif olarak ölçülebilir.Bunların içinde, geniş bir hasta grubuna uygulanabilen, araştırma laboratuvarlan dışında da kullanılabilen, aym zamanda hızlı, spesifik ve ekonomik olan FC yöntemi MRD tespitinde en ümit verici test gibi görünmektedir. FC ile rezidüel hastalığı belirlemek için; asenkronize,51 lenfoid-miyeloid veya B ve T-lenfoid antijenik koekspresyonlar, herhangi bir antijenin aşın ekspresyonu ya da aberran ışık saçılım özellikleri araştırılmıştır. Bu çalışmada; 1995-1998 yıllan arasında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi, İç Hastalıklan ABD, Hematoloji BD'na başvuran ve AML ya da ALL tanısı almış toplam 89 hastadaki multiparametrik FC sonuçlan değerlendirildi. Asenkronize koekspresyonlar ile lenfoid-miyeloid veya B ve T-lenfoid antijenik koekspresyonlar sayısal olarak belirlendi. Daha sonra, morfolojik olarak tam remisyonda kabul edilen olgularda ikici bir kemik iliği aspirasyonu yapılarak, ilk tamda saptanmış olan kombinasyonlardaki değişiklikler ve bunların prognoz ile ilişkisi irdelendi. Çalışmamızda; AML olgulannın (n=61) % 80'inde aberran antijenik kombinasyonların bulunduğu gözlendi. Asenkronize koekspresyon % 68, lenfoid antijen koekspresyonu % 32 olguda tespit edildi. T-lenfoid antijen pozitifliği yaklaşık % 19, B-lenfoid antijen pozitifliği % 16 oranında saptandı. En sık görülen atipik antijenik kombinasyonlar; CD33-/CD13+ (% 37.7), CD34+/CD33-/CD13+ (% 29.5), CD34-/CD33+/CD13- (% 21.5), CD7+/CD33+ (% 11.8), CD7+/CD13+ (% 11.8), CD19+/CD33+ (% 8.4) ve CD19+/CD13+ (% 8.1) idi. ALL olgularının (n=28) % 57'sinde atipik fenotipler mevcuttu. Bunlann sadece 2' sinde T ve B-lenfoid antijen koekspresyonu saptanırken, diğer bütün hastalarda miyeloid antijen koekspresyonu bulundu. Miyeloid antijen koekspresyonlanndan en sık; CD7+/CD13+ (%35), CD5+/CD13+ (%25), CD3+/CD13+ (% 17.5) ve CD10+/CD13+ (% 10.5) gözlendi. Bu genel değerlendirmeden sonra, halen tam remisyonda ve takibimizde olan 9'u AML ve 7' si ALL toplam 16 olgunun kemik iliği örnekleri FC ile ikinci kez incelendi. Her hasta için tamda saptanmış olan koekspresyonlar esas alınarak, başlangıçtaki ve remisyondaki düzeyleri karşılaştınldı. Olgulann 8 'inde,52 koekspresyonun görüldüğü blast yüzdesinde tanıdaki değerlere göre belirgin düşme gözlendi. Bu olgular halen tam remisyonda olarak izlenmektedir ve ortalama takip süreleri 32.25+5.18 haftadır (28-40 hafta). Buna karşın, AML olgularının 3'ünde, remisyondaki koekspresyon düzeylerinin tanıda belirlenene yakın olduğu dikkati çekti. Söz konusu 3 olgudan nüks eden ikisinin, ikinci kemik iliği analizinden sonraki takip süreleri 19 ve 30 hafta, halen tam remisyonda olan üçüncü olgunun ise 40 haftadır. Olguların 5 'i düzenli kontrollerine gelmedikleri için çalışma dışı bırakıldılar. Bu veriler literatürle uyumlu olup, rezidüel hastalığın relapsın habercisi olduğunu ve bunu belirlemede flow sitometrik yöntemin kullanılabileceğini desteklemektedir.

Özet (Çeviri)

Özet çevirisi mevcut değil.

Benzer Tezler

  1. Çocukluk çağı akut lenfoblastik lösemilerinde minimal rezidüel hastalığın tanısında cd 49f?nin önemi

    Significance of cd 49f in diagnosis of minimal residual disease in childhood acute leukemias

    TUBA KURT

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıErciyes Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TÜRKAN PATIROĞLU

  2. Pediatrık akut lenfoblastik lösemı olgularında minimal rezidüel hastalığın moleküler düzeyde değerlendirilmesı

    Molecular evaluation of minimal residual disease in pediatric acute lymphoblastic leukemia cases

    ŞEBNEM PEHLİVANOĞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Genetikİstanbul Üniversitesi

    Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NESLİHAN ABACI

  3. Wilm's tümor 1 (wt1), vasküler endotelyal büyüme faktörü (vegf) , vasküler endotelyal büyüme faktör reseptörü 2 (kdr/vegfr2), survivin (bırc5) ve nöropilin1 (nrp1) gen ekspresyonunun minimal rezidüel hastalık takibinde kullanılabilirliğinin araştırılması

    The investigation of availability of wilms? tumor gene (wt1), vascular endothelial growth factor (vegf), vascular endothelial growth factor receptor 2 (vegfr2), survivin (birc5) and neuropilin1 (nrp1) gen expressions for the follow-up of minimal residual disease

    HÜLYA ŞIVGIN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    GenetikErciyes Üniversitesi

    Tıbbi Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. YUSUF ÖZKUL

  4. Akut lösemilerde aberan antijen sunumunun prognostik önemi

    Prognostic importance of aberrant antigen expression at acute leukemias

    ORHAN KEMAL YÜCEL

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    HematolojiAkdeniz Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞEN TİMURAĞAOĞLU

  5. 2001-2020 yılları arasında akut miyeloblastik lösemi tanısı almış 0-18 yaştaki hastaların tedavi sonuçlarının ve yaşam eğrilerinin geriye dönük değerlendirilmesi

    Retrospective evaluation of treatment outcomes and survival curves of patients aged 0-18 years diagnosed with acute myeloblastic leukemia between 2001 and 2020

    INTZI TACHSIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıKocaeli Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NAZAN SARPER