Systemic opposition under a tutelary regime: Reformist politics in the Iranian parliament (2000-2004)
Vesayetçi bir rejimde sistemik muhalefet: İran Meclisi'nde reformcu siyaset (2000-2004)
- Tez No: 454468
- Danışmanlar: Assoc. Prof. Dr. KORAY ÇALIŞKAN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Siyasal Bilimler, Political Science
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2017
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 121
Özet
“Vesayetçi rejim kurumlarına karşı, İran'daki reformcu siyasetçiler kendi siyasi alanlarını nasıl geliştirebilir?”sorusuna odaklanan bu yüksek lisans tezi, İran Meclis'indeki reformist siyaset üzerine bir araştırmaya dayanıyor. Araştırma alanının seçimindeki en önemli neden, meclisin dini vesayet rejimi ve halk iradesi arasındaki kesişim kümesinde bulunmasıdır. Milli irade ile vesayet alanı arasındaki çatışmalar nedeniyle bu siyaset meydanı aynı zamanda taktiksel davranışlar için büyük bir fırsat havuzu sunar. Bu tez 2000-2004 yılları arasındaki dönemi inceleyerek, reformcuların kontrolünde kalan yürütme ve yasama organlarının reformcu hareketlere kattığı güce rağmen, reform konusunda başarısızlığa uğrayan siyasetçilerin vesayet rejimine karşı nasıl geri adım atmak zorunda kaldıklarını inceliyor. Öncelikle reformizme karşı vesayet rejiminin adımlarına odaklanan çalışma, reformizmin taktiklerini ve karşı adımlarını analiz ediyor. Reformizm bu noktada bazı taktiksel ama sınırlı ve kısmi kazanımlar elde ediyor ve başarıları iki kutup arasında gidip geliyor: ya kendi gündemlerine uzak duran siyasi eliti yanlarına çekme ya da vesayetçiliğin gayri-meşru siyasetini gösterme konusunda kısmen başarılı oluyorlar. Ancak reformizm ne zaman kazanımlarını kurumsallaştırmaya kalkışsa, vesayet kurumlarının direnci ve eski taktikleriyle karşı karşıya kalıyor. Bu tezin vardığı sonuçlar, İran İslam Cumhuriyeti'nin iç siyasetini anlamaya bir katkı niteliği taşımanın yanında, vesayet kurumlarının ve melez siyasi rejimlerin temel dinamiklerine karşılaştırmalı bir analiz de sunuyor. Sonuç olarak, çatışmacı siyasetle, konsensüse dayalı orta yol bulma taktikleri bir araya geldiğinde, İran gibi vesayetçi rejimlerin reforme edilmesi mümkün oluyor. Ancak vasi kurumlar bu bir araya gelişi engelledikleri takdirde reform başarısızlığa uğruyor.
Özet (Çeviri)
This thesis asks how reformist politicians in Iran advance their interests in the face of resistance by the country's tutelary institutions. It focuses on the Majlis (Parliament), because it sits at the intersection of the regime's dual – divine and popular – sovereignty, where there exists the greatest potential for conflict and therefore the greatest incentive for tactical behaviour. Temporally, it looks at 2000-2004, when the reformists controlled both the legislature and executive, but still found their popular mandate obstructed. Spanning the parliamentary objectives of legislation, supervision and re-election, I identify key episodes at which resistance to reform was anticipated or apparent and which therefore required a tactical response. I then chart the mechanisms by which reformists negotiated these obstacles and identify critical junctures at which their outcomes were decided. I find that victories are possible but partial. Reformists can at best coopt otherwise hostile elites into acquiescing with a more democratic politics; at worst they can highlight resistance to such a politics and invite comparisons between the legitimacy of elected versus unelected institutions. However, the consolidation of any gains requires the cooperation of the very tutelary institutions that oppose them. Beyond explaining how reform succeeded and failed within the Islamic Republic, my findings contribute to the wider discussion on hybrid regimes, showing that reform movements succeed where they can leverage the power of association between contentious issues and consensus issues, and fail at the moment this chain breaks.
Benzer Tezler
- The analysis of Turkish foreign policy under justice and development party government in the post-9/11 world
11 Eylül sonrasında Adalet ve Kalkınma Partisi yönetiminde Türk dış politikasının analizi
OĞUZHAN YANARIŞIK
Yüksek Lisans
İngilizce
2008
Uluslararası İlişkilerİhsan Doğramacı Bilkent ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Bölümü
YRD. DOÇ. DR. TARIK OĞUZLU
- Relations between Turkey and European Union within the famework of the Cyprus question (1990-2001)
Kıbrıs sorunu çerçevesinde Türkiye-Avrupa Birliği iilişkileri (1990-2001)
ZUHAL MERT
Yüksek Lisans
İngilizce
2002
Uluslararası İlişkilerMarmara ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF.DR. CENGİZ OKMAN
- Federal Almanya Cumhuriyeti'nin Rusya Federasyonu dış politikası analizi
Analysis of Federal Republic of Germany's foreign policy towards Russia Federation
SERKAN SERT
Doktora
Türkçe
2014
Uluslararası İlişkilerHarp Akademileri KomutanlığıUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MESUT HAKKI CAŞIN
- Positions and oppositions: Greek foreign policy towards Turkey's accession to the EC/EU (1987-2002)
Türkiye'nin AET/AB'ye giriş sürecine ilişkin Yunanistan'ın geliştirdiği politikalar (1987-2002)
AİKATERİNİ KİTİDİ
Yüksek Lisans
İngilizce
2005
Uluslararası İlişkilerBoğaziçi ÜniversitesiSiyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. HAKAN YILMAZ
- Henoch-schönlein purpuralı çocuklarda ailesel akdeniz ateşi gen mutasyon sıklığı ve prognozla ilişkisi
Relationship between prognosis and frequency of familial mediterranean fever gene mutations in children with henoch-schonlein purpura
HALİL KÖSE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıFırat ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. METİN KAYA GÜRGÖZE