Geri Dön

Ortodontide braket yapıştırılmasında kullanılan iki farklı tekniğin, braketlerin kopma sıklığı ve konum doğrulukları açısından klinik olarak karşılaştırılarak incelenmesi

Clinical comparison and evaluation of two different orthodonti̇c bonding techniques in terms of bond failure and bracket position accuracy

  1. Tez No: 457348
  2. Yazar: VESİLE ÇİLESİZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. METE ÖZER
  4. Tez Türü: Diş Hekimliği Uzmanlık
  5. Konular: Diş Hekimliği, Dentistry
  6. Anahtar Kelimeler: İndirekt bonding, braket konum doğruluğu, kopma, İndirect bonding, bracket positional accuracy, failure
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
  10. Enstitü: Diş Hekimliği Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortodonti Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 81

Özet

ORTODONTİDE BRAKET YAPIŞTIRILMASINDA KULLANILAN İKİ FARKLI TEKNİĞİN, BRAKETLERİN KOPMA SIKLIĞI VE KONUM DOĞRULUKLARI AÇISINDAN KLİNİK OLARAK KARŞILAŞTIRILARAK İNCELENMESİ Amaç: Bu çalışmanın amacı direkt ve indirekt bonding teknikleri arasında braketlerin kopma sıklığını ve konum doğruluğunu klinik olarak değerlendirmek ve karşılaştırmaktır. Birey ve Yöntem: Çalışmaya sınıf 1 malokluzyona sahip toplam 31 hasta dahil edildi. Braketler split mouth yöntemine göre direkt ve indirekt olarak yapıştırıldı. İlk olarak braketler modele yapıştırılıp, ağız içi kamera ile tarandı. Taramadan sonra şeffaf aktarma kaşıkları hazırlandı. Braketler yapıştırılmadan hemen önce dişlere pomza ile polisaj yapıldı. Bonding süreci tamamlandıktan sonra dişler ağız içi kamerayla tarandı. Üç boyutlu görüntü modelleri orthoanalyzer programı ile ölçüldü. Her bir çenedeki anterior altı diş vertikal, meziodistal ve açısal olarak üç boyutlu ölçümler yapılarak değerlendirildi. Hastalar 4 haftalık rutin kontrollere çağrılarak 6 ay boyunca takip edildi. Braket kopma oranları her iki bonding tekniği için hesaplandı. Bulgular: İki bonding tekniği genel olarak karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık görülmemektedir. Her bir diş için hesaplandığında; alt sol santral için vertikal ve açısal, alt sol lateral için ise horizontal ölçüm farklılıkları iki teknik karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Fakat dişlerdeki farklılıklar 'ABO' standartlarına göre belirlenen limitler içerisindedir ve ortodontik olarak anlam ifade etmemektedir. Braket kopma oranları 6 ay sonunda indirekt bonding için %4.9, direkt bonding için ise %0.3 olarak bulunmuştur. Sonuç: Braketler her iki bonding tekniği kullanıldığında da doğru konumlarına yerleştirilebilmektedir. İndirekt bonding tekniğinde kullanılan poli vinilsiloksan aktarma kaşıkları yüksek oranda transfer doğruluğu göstermektedir. İndirekt bonding tekniğinde oluşabilecek braket kopmalarını önlemek için dikkatli ve hassas bir çalışma gerekmektedir.

Özet (Çeviri)

CLINICAL COMPARISON AND EVALUATION OF TWO DIFFERENT ORTHODONTİC BONDING TECHNIQUES IN TERMS OF BOND FAILURE AND BRACKET POSITION ACCURACY Aim: The aim of this study was to evaluate and compare the positional accuracy and bond failure between the direct and indirect bonding techniques of orthodontic brackets in vivo. Material and method: This study sample consisted of 31 patients with class I malocclusion. Brackets were bonded directly and indirectly according to a split mouth system. First, brackets were bonded to the model and scanned with intra- oral scanner. After scan; transparent trays were prepared. Teeth were polished with pumice right before bonding. Teeth were scanned with intraoral scanner after the bonding process had finished. 3D image models were measured with orthoanalyzer program. Six anterior teeth of each jaw were evaluated in terms of vertical, meziodistal and angular dimensions using 3D measurements. Patients were followed up for 6 months by a 4 weeks routine control. Bracket failure rates were calculated for both bonding techniques. Results: There is no statistically significant difference when two bonding techniques are compared in general. When calculated for each tooth; vertical and angular measurements for mandibular left central and horizontal measurements for mandibular left lateral were statistically significant when comparing the two techniques. However, the differences in teeth are within the limits defined by the 'ABO' standards and do not make any orthodontic sense. Bracket failure rates were 4.9% for indirect bonding and 0.3% for direct bonding after 6 months. Conclusion: Brackets can be bonded to their accurate positions with both of the bonding methods. Poly vinylsiloxane transfer trays used in the indirect bonding technique show high transfer accuracy. Careful and precise work is required to prevent bracket failure that may occur in the indirect bonding technique.

Benzer Tezler

  1. Farklı adeziv sistemlerinin ortodontik braket bağlanma dayanımlarına etkilerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesi

    Comparatively evaluation of the effects of various adhesive systems on shear bond strength of orthodontic brackets

    HÜSEYİN ALKIŞ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Diş HekimliğiSüleyman Demirel Üniversitesi

    Ortodonti Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HAKAN TÜRKKAHRAMAN

  2. Comparing different laser patterns ın etching enamel for ceramic bracket bonding

    Seramik braket birleştirme için emaye aşındırmada farklı lazer desenlerinin karşılaştırılması

    DANA HANNOUF

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    Diş HekimliğiBahçeşehir Üniversitesi

    Biyomedikal Ana Bilim Dalı

    assist. Prof. Dr. AYŞE SENA SARP

  3. Braket altında oluşan mikrosızıntının dört farklı bonding tekniğinde termal siklus ve çiğneme simülatörü yöntemleri ile karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi

    Evaluation ofthe microleakage under orthodontic brackets bonded with four different bondingtechniques and aged with thermal cyclus and chewing simulation protocols

    UFUK OK

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Diş HekimliğiBezm-i Alem Vakıf Üniversitesi

    Ortodonti Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. BERZA YILMAZ

  4. Ortodontik braketlerin yapıştırılmasında kullanılan farklı adeziv sistemlerin mine dokusu üzerindeki etkilerinin in vitro olarak incelenmesi

    An in vitro study:The effects on enamel tissue of different adhesive systems used in orthodontic bracket bonding

    ASLI GÜZEY

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Diş HekimliğiBaşkent Üniversitesi

    Ortodonti Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYÇA ARMAN ÖZÇIRPICI

    DOÇ. DR. NESLİHAN ARHUN

  5. Ortodontik metal braketlerin yapıştırılmasında kullanılan primersiz tek adımlık sistemin beyaz nokta lezyonu oluşumu ve bağlanma dayanımı açısından klinik olarak değerlendirilmesi

    Clinical evaluation of one step orthodontic adhesive without primer for bonding of metal brackets in terms of white spot lesion formation and bond strength

    ABDURRAHMAN TURĞUT

    Diş Hekimliği Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Diş HekimliğiPamukkale Üniversitesi

    Ortodonti Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SERPİL ÇOKAKOĞLU