Geri Dön

4 aylık ve sonrasında başvuran gelişimsel kalça displazisi tanısı almış çocuklarda abduksiyon ortezi kullanımı ve sonuçlarımız

Results of the use of abduction orthosis in up to 4 months old children diagnosed with developmental dysplasia of the hip

  1. Tez No: 458086
  2. Yazar: FATİH YANDIM
  3. Danışmanlar: DOÇ. MURAT OTO
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Ortopedi ve Travmatoloji, Orthopedics and Traumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Pamukkale Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 88

Özet

Bu çalışmanın amacı; abduksiyon ortezinin gelişimsel kalça displazisi (GKD) tedavisinde başarılı ve güvenli bir tedavi metodu olarak kullanımını incelemektir. Bu amaçla, Mart 2009 – Ocak 2016 tarihleri arasında 4 aylık ve sonrasında başvuran GKD tanısı almış ve abduksiyon ortezi ile tedavi edilmiş hastalar retrospektif değerlendirildi. Çalışmaya 10'ü erkek 58'i kız 68 hastanın 95 kalçası dahil edildi. Hastaların 27'sinde bilateral, 15'inde sağ, 26'sında sol kalça tutulumu mevcuttu. Hastalar fizik muayene bulguları (Ortolani testi, Barlow testi, abduksiyon kısıtlılığı) ve radyografilerine (AP pelvis ve flog leg grafisi) göre disloke, sublukse ve displazik olarak sınıflandırıldı. Ayrıca Tönnis sınıflamasına göre sınıflandırıldı. Hastalara abduksiyon ortezi uygulamaya başlandığında ortalama yaşları 4,7 ay (4 ay-6 ay) idi. Ortalama takip süremiz 22,6 ay idi. En kısa takip süremiz 16 ay en uzun takip süremiz 44 ay idi. Hastalara ortez 12 aylık oluncaya kadar günde 23 saat uygulandı. Tüm hastalar 6 haftada bir kontrole çağrıldı. 12. ayda hastalar istenilen redüksiyon ve asetabuler indekse ulaştıysa 24. aya kadar hastalara uyurken takılıp uyandıklarında çıkartılması söylendi (hem gece hem gündüz uykusunda en az 12 saat takılı kalacak şekilde). İstenilen redüksiyon ve asetabuler indeks sağlanamayan hastalar 16. Aya kadar günde 23 saat ortezi kullanmaya devam ettiler. 24. ayda konsantrik redüksiyon sağlanmış ve Aİ 24 derecenin altında ise cihaz tamamen sonlandırıldı. Eğer 24 derecenin üstünde ise tedaviye devam edildi. Disloke kalçaların 6'sında, sublukse kalçaların 7'sinde ve displazili kalçaların 1'inde 12. ay kontrollerinde istenilen redüksiyon veya asetabuler indeks değerine ulaşmaması nedeniyle tedavileri günde 23 saat ortez takılacak şekilde devam edildi. Sonuç olarak bütün hastalar istenilen konsantrik redüksiyon sağlanarak stabil kalça elde edildi. Tüm hastalarda asetabuler indeks değeri istenilen hedef değere ulaştı. Biz bu çalışma sonucunda GKD tedavisinde tasarladığımız abduksiyon ortezinin Pavlik bandajı kadar başarılı olduğunu düşünüyoruz. Kolay uygulanması, takibinin kolay olması, komplikasyon oranlarını minimuma indirmesi ve daha konforlu olması nedeniyle abduksiyon ortezinin kullanımını öneriyoruz. Yine bu çalışma sonucunda kalça eklemi redükte olduktan sonra rezidüel asetabuler displazi kalmaması için tedavinin en az 1 yıl daha yarı zamanlı olarak devam edilmesi gerektiğini düşünüyoruz. Takip sürelerimiz az olup AVN değerlendirmesi için daha uzun takip süresi gerektiği kanaatindeyiz.

Özet (Çeviri)

The purpose of this study is to examine the use of the abduction orthosis as a successful and safe method of treatment for developmental hip dysplasia (DDH). We retrospectively evaluated up to 4 months old patients who were diagnosed with DDH and who were treated with abduction orthosis between March 2009 and January 2016. Included were 95 hips of 68 patients with 10 males and 58 females to study. Twenty-seven of the patients had bilateral, 15 had right, 26 had left hip involvement. Patients were classified as dislocated, subluxed and dysplasic according to physical examination findings (Ortolani test, Barlow test, abduction limitation) and radiographs (AP pelvis and flog leg graphy). Patients were also classified according to the Tönnis classification. The mean age of the patients was 4.7 months (4 months-6 months) when the abduction orthosis was used. The mean follow-up was 22.6 months. The shortest follow-up was 16 months and the longest follow-up was 44 months. The orthotic was used 23 hours a day until patients are 12 months old. All patients were called to control every 6 weeks. At the 12th month, it was told to wear orthosis just sleeping if the patients reached the desired reduction and acetabular index (to wear at least 12 hours in both night and daytime sleep). Patients who did not achieve the desired reduction and acetabular index continued to use orthotics for 23 hours a day until the 16th month. If concentric reduction was achieved at 24 months and the acetabular index is below 24 degrees, orthotics using has been completely terminated. If it was over 24 degrees, the treatment was continued. Six of the dislocation hips, 7 of the subluxe hips and 1 of the dysplasia hips did not achieve the desired reduction or acetabular index value at the 12th month. These patients continued to wear orthotics for 23 hours a day. As a result, stable hips were obtained in all patients. Acetabular index value reached the desired target value in all patients. As a result of this study, we think that the abduction orthosis which we designed for DDH treatment as successful as the Pavlik bandage. We recommend using this abduction orthosis because it is easy to apply, easy to follow, minimizes complication rates and is more comfortable. We also think that the treatment should be continued for at least 1 year in a part-time manner in order to avoid residual acetabular dysplasia after hip joint reduction. We have short-time follow-up. We believe that longer follow-up time is required for AVN evaluation.

Benzer Tezler

  1. Prematür adrenarşlı hastalarda parmak oranları ile hormon düzeyleri ve metabolik sendrom komponentlerinin karşılaştırılması

    Comparison of digit ratios and hormone levels and metabolic syndrome components in patients with premature adrenarch

    PINAR KOÇ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSivas Cumhuriyet Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ AYÇA KÖMÜRLÜOĞLU TAN

    DOÇ. DR. NURULLAH ÇELİK

  2. Televizyon izlemenin dil gelişim geriliği üzerine etkisinin araştırılması

    A research: Effect of watching television on language development retardation

    EMİN CERAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AYSUN ÇALTIK YILMAZ

  3. Sigara kullanan ve akut koroner sendrom tanısı alan hastaların taburculuk sonrası sigara içme durumları ve sigara kullanmaya devam edenlerde etkileyen faktörlerin belirlenmesi

    Evaluation of tobacco smoking status and related factors that effect continuing smoking after discharge in patients with acute coronary syndrom

    AYBÜKE DEMİR ALSANCAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TİJEN ŞENGEZER

  4. Semptomatik basit böbrek kistlerinin tedavisinde perkütan alkol skleroterapisinin klinik etkinliğinin değerlendirilmesi

    Clinical efficacy of percutaneous alcohol sclerotherapy in the treatment of symptomatic renal simple cysts

    MEHMET BURAK ÖZKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    Radyoloji ve Nükleer TıpBaşkent Üniversitesi

    Radyodiagnostik Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. ALİ HARMAN