Geri Dön

Napoli pompei arkeolojik sit alanı'ndaki koruma amaçlı müdahalelerin değerlendirilmesi

An evoluation of interventions aim to conservation of pompeii archaeological area in naples

  1. Tez No: 467736
  2. Yazar: MEHVEŞ KAZMA ÇETİNER
  3. Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET CENGİZ CAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Mimarlık, Architecture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Yıldız Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Rölöve-Restorasyon Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 363

Özet

Arkeolojik miras olarak tanımlanan Pompei Antik Kenti, İtalya'daki Napoli Şehri'nin güneyinde yer almaktadır. Bronz Çağı yerleşimlerinin tespit edildiği kente M.Ö.8.yy.'da Yunanlar'ın gelmesi ile birlikte mimaride Hellen etkileri görülmüştür. Osk ve Etrüsk Dili'ndeki yazıt ve dekorasyon ürünleri ile işgalci Osklar ve Etruria Bölgesi'nden bu alana geldikleri düşünülen Etrüskler'in kentteki varlıkları kanıtlanmıştır. M.Ö.5.yy. Samnit Dönemi'nin ardından yeniden Yunan egemenliğine giren Pompei, son olarak M.Ö.80'de Roma İmparatorluğu tarafından ele geçirilmiştir. Bu dönemlerde kentsel müdahale ve mimaride çeşitlilikler, kamu yapıları ve özel mülklerde işlevsel ve mekânsal farklılıklar meydana gelmiştir. Vezüv Yanardağı çevresindeki antik yerleşimler ve Pompei 62'de gerçekleşen şiddetli bir deprem sonucunda hasar görmüş, depremin ardından yapılan restorasyon ve onarımlarda işçilik, yapım tekniği ve malzeme kullanımları değişmiştir. 24 Ağustos 79'da Vezüv Yanardağı'nın patlamasına kadar restorasyon sürecinde olan Pompei 16.yüzyıl'a dek toprak altında kalmıştır. 18.yüzyılın ikinci yarısına kadar koleksiyon, hazine ve müze eserlerinin araştırılması amacı ile yürütülen ilk kazı ve keşif çalışmalarında mimari dokuya zarar verilmiştir. 18. yüzyılın ikinci yarısından itibaren yürütülen kurtarma çalışmaları bütünsel bir yaklaşımla gerçekleştirilerek kazı yönteminden doğan hasarlar durdurulmuştur. Ancak, 20.yüzyıl restorasyonlarında, o dönemin koruma anlayışı ile olumlu olarak nitelendirilen beton ve betonarme ögelerin kullanımı sonucunda yapılar tahribata uğramıştır. 21.yüzyıl restorasyon çalışmalarında bu hatalı müdahalelerin kaldırılmasının mümkün olduğu yapılara ziyaretçi girişlerinin sağlandığı, mümkün olmayanlara ise yıkılma riski taşımaları gerekçesi ile girişlerinin engellendiği görülmektedir. Kazı çalışmaları sonucu 45 hektarlık kısmı gün ışığına çıkarılan alandaki mimarlık, heykeltıraşlık, resimsel ve mozaik miraslar bilim insanı ve araştırmacıların çalışmalarına ışık tutmuştur. Bu özellikleri sebebi ile Pompei kazıları, 1997'den beri UNESCO Dünya Mirası Listesi'nde yer almaktadır. Beş bölümde ele alınan çalışmanın birinci bölümünde araştırma ve kaynak edinme süreci, tezin özet, amaç ve yöntemleri ile orijinal katkısı ve tespitleri kısaca anlatılmıştır. İkinci bölümde koruma yaklaşımları, kavramları ve ilkeleri, arkeolojik alanlar hakkındaki kanun ve yönetmelikler incelenmiş, üçüncü bölümde Pompei Antik Kenti'nin tarihsel geçmişi, kent ve çevresindeki şehircilik gelişim ve değişimleri ortaya konulmuştur. Dördüncü bölümde, alanda 16.yüzyıldan bugüne dek yapılan müdahale ve restorasyon tekniklerinin değişimi ve kazı çalışmaları değerlendirilmiştir. Beşinci bölümde ise tüm bu araştırma ve değerlendirmeler dikkate alınarak özgün ve çağdaş dönem müdahalelerinin Pompei arkeolojik ve mimari değerleri üzerindeki durum ve sonuçları açıklanmıştır.

Özet (Çeviri)

The ancient city of Pompeii as an archaeological heritage is located to the south of the city of Naples, in Italy. Bronze Age settlements were first identified in this area. Had been arriving of the Greeks in the 8th century B.C, Hellenistic art influenced the city architecture. Then the Oskans who occupied Pompei and reached the inscriptions in Oscan language to the present. Etruscan who had come from Etruria to Pompei, discovered Etruscan Style decorations and inscriptions in Etruscan language during the excavations. In the 5th century B.C., urban development were carried out in the Samnite phase. After Samnites, Pompei had been the under Greek domain again and finally captured by the Roman Empire in 80. During these periods, urban development, architecture, construction techniques and material usage had been varied. According to these periods, the functional and spatial differences had become in private and public buildings of Pompei. The ancient settlements around Vesuvius were destroyed as a result of a devastating earthquake in 62. Following the earthquake, selection of construction techniques and materials aim to reinforce the structures and the reconstructions changed. changes in the in the city were changed. During these periods, maintaince and reconstructions were carried out in the city. Pompei Archaelogical Site was unearthed after the eruption of the Mounth of Vesuvius on 24 August in AD 79 until 16th century. Until the second half of the 18th century, the decorations and structures was damaged in the first excavation and exploration works carried out with the aim of investigating collections, treasures and museum works. From the second half of the 18th century, documentation became widespread, and conservation work approaches had been integrated. Despite, it has been determined that the widespread use of concrete and reinforced concrete in order to maintenance in the 20th century had been damaged. Roof reconstructions and annexes were made in order to protect the archaelogical finds. Interventions that have been achieved before in the 21st century restoration works have been removed. Some of the buildings were closed to visitors because they were in danger of collapse. Pompei area is 63 hectares and 44 hectares of the ancient city had been uncovered and excavated. The alteration of the intervention and restoration techniques supplied since the 16th century to the present searches in this thesis. During the excavations in Pompeii, many architecture, sculpture, painting and mosaic heritage uncovered. The obtained data shed light on the work of scientists and researchers. Due to these characteristics, Pompeii excavations, inscribed in the UNESCO World Heritage List since 1997. In the first chapter of the thesis consisted of five chaptes, explained litreture review, objective of the thesis, thesis summary, methods, original contribution and determinations. In the second chapter, conservation approaches, concepts and principles, laws and regulations about archaeological fields are researched. Having been taking part the history of the Ancient City of Pompeii, urban development in the city and its surroundings in the third chapter. In the fourth chapter, the intervention and restoration techniques of the 16th century and the excavation studies in the area are evaluated. Finally, in the fifth chapter, results of the ancient and contemporary interventions on the archaeological and architectural values of Pompeii were explained by considering all these researches and evaluations.

Benzer Tezler

  1. Neoklasik kadın ressam Angelıka Kauffmann'ın sanat tarihindeki yeri ve önemi

    The place and importance of neoclassical woman painter Angelika Kauffmann in art history

    DERYA AYHAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Sanat TarihiDokuz Eylül Üniversitesi

    Güzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SİBEL ALMELEK İŞMAN

  2. Study of a multivariate technique for the search of single top-quark production with s = 8 tev in the cms experiment at cern

    Cern'deki cms denetinde √s=8 tev ile tekli üst kuark üretimi araştırmaları için çok değişkenli bir yöntem üzerine bir çalışma

    OKTAY DOĞANGÜN

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2015

    Fizik ve Fizik MühendisliğiUniversità degli Studi di Napoli Federico II

    Yüksek Enerji Fiziği Ana Bilim Dalı

    DR. LUCA LİSTA

  3. Bazı domates çeşitlerinin konserveye uygunlukları üzerinde çalışmalar

    Başlık çevirisi yok

    CANSU ŞAYAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1988

    ZiraatUludağ Üniversitesi

    Tarım Ürünleri Teknolojisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET YÜCEL