Geri Dön

20.yy'da açık alan heykeli olarak mezar heykeli ve maket uygulamaları

Tomb sculpture as an open space sculpture in 20th century and model practices

  1. Tez No: 469774
  2. Yazar: SEVAL ALP
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ARZU ATIL
  4. Tez Türü: Sanatta Yeterlik
  5. Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Güzel Sanatlar Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Heykel Ana Sanat Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 110

Özet

Açık alan heykeli olarak mezar heykeli, hem kendine ayrılan fiziksel mekanla hem de sosyal çevreyle oluşturduğu anma özelliğinden kaynaklı/kaynaklanan anlamla farklı bir nitelik taşımaktadır. Mezar heykeli, ilkel veya dini dürtülere dayanan gömü geleneğinin bir parçası oluşuyla kamusal alanda kültürel ve sosyal anlamda işlevsel bir rol üstlenmektedir. Kişiye özel olan bu heykeller, kahraman, kral, yönetici gibi önem göstergesi payeler veya sebepler olmaksızın 19.yy'da bireysel anıtlar olarak kamusal açık alanda kendilerine yer bulmaya başlamıştır. 19.yy sonlarına doğru Hristiyan mezarlıklarında Sembolizm'in etkisiyle tasarımların, özellikle de figürlerin, mistik bir yapıda ve kurguda oluşturulduğu görülmektedir. 20.yy'da sanat nesnesinin izleyici ve mekan gibi kavramlarla anlam değişimine uğraması, problemin sadece biçim olarak değil; objenin içinde konumlandığı mekanın da konuya dahil edilmesini beraberinde getirmiştir. Mezar heykeli, açık alan heykelini ilgilendiren fiziksel ve sosyal çevreyle ilişki bakımından ortak paydadır. Ancak gerek fiziksel çevre içinde belirli alan içerisine uygulanması açısından, gerekse mezar alanının bireyselliği, içerdiği bildiriler ve anma durumunun toplumsal ilişkilere açık olması bakımından açık alan heykelleri içinde farklı bir yere sahiptir. Mezar heykeli günümüzde, sadece mezar alanını işaretleyen işlevsel bir öge değil, aynı zamanda açık alanda estetik bir haz objesi haline gelmiştir. Gömü alanında yapılan reformlarla şekillenen mezar heykeli geleneği, açık alana taşındığı yüzyıldan günümüze, biçim olarak yalnızca mezar sahibini betimlemekten soyut ifadelere varan bir çeşitlilikle varlığını devam ettirmektedir. Ele alınan“20.yy'da Açık Alan Heykeli Olarak Mezar Heykeli ve Maket Uygulamaları”kapsamında, yapılan mezar heykeli uygulamalarındaki temalar, araştırmalar bağlamında oluşturulmuş ve bu doğrultuda şekillendirilmiştir

Özet (Çeviri)

Tomb Sculptures as open space sculptures is unique, which originated from the memorial feature created by the social space as well as the physical space separated by graveyard. Tomb Sculpture is a part of the tradition of burial, which is based on primitive or religious impulses, and it carries a functional role in the cultural and social sense of the public area. These sculptures, which are private, began to find their place in open spaces as individual monuments in the 19th century, without the presence of importance like heroes, kings or rulers. Towards the end of the 19th century, with the influence of Symbolism in the Christian cemeteries, it is seen that the designs, especially the figures, were created in a mystical form. In the 20th century, the art object was changed of meaning with concepts such as audience and space; the space which is the object in, has been included in the subject matter. The tomb sculpture has a common stake in terms of its relationship with the physical and social environment that engages in the open space sculpture. However, in terms of application within the physical environment, the individuality of the grave area is reported to be included, and in that the state of remembrance is open to social relations, it has a different place within the open area sculptures. Nowadays tomb sculpture, it is not only a functional element that marks the grave area, but also is an open space and an urban pleasure object. Tomb sculpture tradition, shaped by reforms in the burial area, has been continued its existence with a variety of abstract expressions to the form of describing only the grave owner since 19th century when it was moved to the open space. The themes in the sculptural practices in the scope of“Tomb Sculpture and Model Practices as Open Area Sculpture in the 20th Century”were formed in the context of researches and shaped in this direction.

Benzer Tezler

  1. Yedi su, tanrı dağları ve sincan bölgesindeki göktürk heykelleri üzerine yapılan araştırmalar

    Жети-суу, теңир-тоо жана чыгыш түркстандагы түрк айкелдеринин изилдениши

    SONER PULAN

    Yüksek Lisans

    Kırgızca

    Kırgızca

    2013

    TarihKırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi

    Tarih Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. KUBATBEK TABALDİYEV

  2. 1950 sonrası Türk resim sanatında kavram ve biçim ilişkisi

    The Relation between concept and shape in Turkish painting art post 1950's

    DENİZ ÇOBANKENT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    Güzel SanatlarMarmara Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    YRD. DOÇ. DR. KEMAL GÜRBÜZ

  3. Burgaz Adası Kevencioğlu Köşkü restorasyon projesi

    Restoration project for the Burgaz Island Kevencioğlu Kiosk

    MÜGE ALSANCAK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Mimarlıkİstanbul Teknik Üniversitesi

    Mimarlık Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ.DR. YEGAN KAHYA

  4. Türk resminde sürrealist eğilimler

    Başlık çevirisi yok

    ZÜBEYDE ZEHRA BİRİNCİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1992

    Güzel SanatlarGazi Üniversitesi

    DOÇ. DR. GÖNÜL GÜLTEKİN

  5. İstanbul'un Anadolu Yakası kıyılarında mesire alanlarının dönüşümü (1839-1938) ve günümüze yansımaları

    Transformations Of Mesires Along The Anotolian Side Of Istanbul (1839-1938) And Their Connection With The Present

    ÖZGÜN ARIN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Peyzaj Mimarlığıİstanbul Teknik Üniversitesi

    Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYGÜL AĞIR