Geri Dön

Metabolic and genomic profilling for taste and aroma trait in tomato

Domateste tat ve arom karakterleri için metabolik ve genomik

  1. Tez No: 473182
  2. Yazar: MEHTAP ÇAKIROĞLU
  3. Danışmanlar: PROF. DR. SAMİ DOĞANLAR
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Genetik, Genetics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü
  10. Enstitü: Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 86

Özet

Domates ekonomik açıdan ve yüksek besin değeri açısından hem ülkemizde hem de dünyada insanlar için önemli bir tarım ürünüdür. Nüfus artışı ile doğru orantılı olarak domates ile ilgili metabolik içeriklerin ve genetik esasların anlaşılması ile ilgili çalışmalar da artış göstermektedir. Ne yazık ki insanlar son zamanlarda domatesteki lezzet eksikliğinden şikayet etmektedirler. Daha önceki çalışmalarda verim, biyotik ve abiyotik stres toleransı, renk ve verim gibi konulara odaklanılmış bu da domatesteki lezzet karakterlerinin kaybolmasına sebep olmuştur. Aynı zamanda bu çalışmaları yaparken lezzet çalışmalarını gözardı etmişlerdir. Son zamanlarda genetik çalışmalarla paralel olarak metabomik, transkriptomik ve proteomik çalışmaların beraber kullanılması da hız kazanmıştır. Domateste yapılan çalışma sayısı her yıl artmasına rağmen, halen kantitatif karakter lokus bölgelerini beirleyen çalışma sayısı sınırlı kalmıştır. Bitki ıslahındaki amaç ebeveyn hatların veya akrabalarının sahip olduğu çeşitli karakterlerin bir araya getirilerek tarımsal açıdan istenen özellikleri taşıyan bireylerin oluşturulmasıdır. Yapılan bu çalışmadaki amaç tat ve aroma metabolitlerinden sorumlu QTL bölgelerinin S. Lycopersicum TA209 x S. pimpinellifolium (LA1589) çaprazlanması ile elde edilen 85 bireyden oluşan BC2F10 saf döl geri melez hatlarında belirlenmesidir.51 COSII ve 10 COS işaretleyici saf döl geri melez hatları genotip haritasında pozisyonlandırılmıştır. Toplamda 86 önemli karakter için 25 QTL elde edilmiştir. Bu 25 QTL den 1 tanesi laktik asit, 24 tanesi uçucu bileşikler için belirlenmiştir. Tat ve aroma karakterleri için elde edilen QTL'lerin bir kısmı S. pimpinellifolium ebeveynidir. Bu sonuç göstermektedir ki; S. pimpinellifolium birinci sınıf kültür domates hatları geliştirmek için zengin tat ve aroma karakterleri kaynağı olarak kullanılabilir.

Özet (Çeviri)

Tomato is one of the most important crops for humans both in our country and the world because of its economic importance and high nutritional quality. Nowadays many people complain about the flavor of tomato. In previous work, researchers have mainly focused on traits such as yield, color, biotic and abiotic stress tolerance which resulted in the loss of flavor. Volatile metabolites are one of the most important flavor contributors in tomato along with organic acids and sugars. More than 400 volatile molecules are found in tomato, but only 15 to 20 are significant in composing tomato's characteristic flavor. Integration of metabolomics, transcriptomics and proteomics work in recent years has accelerated the speed of genomics studies. Despite this increased interest, there is a limited number of studies that identified quantitative trait loci (QTL) for flavor and aroma in tomato. The aim of this study was to identify QTL using an advanced backcross population of 85 interspecific inbred lines generated by crossing S. lycopersicum cv TA209 x S. pimpinellifolium wild LA1589. Identification of QTL for sugars, organic acids and volatile metabolites is essential to identify candidate genes involved in tomato flavor. Identification of QTLs was undertaken by screening advanced backcross lines using GC and HPLC. A total of 51 COSII and 10 COS markers were positioned on the IBL map. In this way, 25 QTLs were identified. Of these QTLs, one locus was identified for lactic acid and the other 24 loci were identified for volatile compounds. For some of the QTLs identified for taste and aroma characters, alleles from the S. pimpinellifolium parent were favorable. These results showed that S. pimpinellifolium can be used as a source of flavor traits in order to improve elite tomato lines.

Benzer Tezler

  1. Metabolic and genetic profiling for primary and secondary metabolites in tomato

    Domateste birincil ve ikincil metabolitleriçin metabolik ve genetik profilleme

    NERGİZ GÜRBÜZ

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2017

    Biyokimyaİzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü

    Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SAMİ DOĞANLAR

  2. Anaplastik Tiroid Kanserinde BRAF, NRAS, TERT, TP53 genleri için somatik mutasyon analizi

    BRAF, NRAS, TERT, TP53 gene expression analysis in Anaplastic Thyroid Carcinoma

    MESUDE ANGIN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıEge Üniversitesi

    Tıbbi Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİN KARACA

  3. Karasal aktinomisetlerde yeni ilaç adaylarınıın kimyasal ve genomik olarak taranması

    Screening of novel drug candidates in terestrial actinomycetes by using chemical and genomic tools

    EKREM KUM

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    BiyolojiDicle Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EBRU İNCE

  4. Kombucha'daki (çay mantarı) mikrobiyal kompozisyonun biyoinformatik analizi

    Bioinformatic analysis of the microbial composition in Kombucha (tea fungus)

    MUZAFFER ARIKAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Biyoteknolojiİstanbul Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE FİLİZ GÜREL

  5. Metabolomik ve genomik yaklaşımlarıyla Escherichia coli'de benzoik asit ve ferulik asit ile ilgili genlerin araştırılması

    Investigation of benzoic acid and ferulic acid related genes in Escherichia coli with metabolomic and genomic approaches

    HATİCE ÖZTÜRKEL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    BiyolojiMuğla Sıtkı Koçman Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BEKİR ÇÖL