Ankara'da yakın kaybı sonrası yas belirtilerinin yaygınlığı ve yordayıcı etmenler (sosyodemografik özellikler, yakın kaybının özellikleri, anksiyete duyarlılığı ve yetişkin ayrılık anksiyetesi ile ilişkisi)
Prevalence and predictors of grief symptoms after bereavement in Ankara (their relationship with sociodemographic variables, bereavement-related factors, anxiety sensitivity and adult separation anxiety)
- Tez No: 473958
- Danışmanlar: PROF. DR. CENGİZ KILIÇ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Psikiyatri, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2017
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 147
Özet
Yakın kaybı yaşayan bireylerin çoğu, zaman içerisinde hem duygusal hem de fiziksel olarak toparlanırlar, ancak bir kısmında ruhsal belirtiler daha ağır ve/veya uzun süreli seyredebilir. Yas sürecindeki bu farklılıklar, kaybı yaşayan bireyin özellikleri, kaybedilen kişinin özellikleri, kaybedilen kişiyle ilişkinin özellikleri veya kaybın özellikleri gibi pek çok faktörle ilişkili olabilir. Yasın toplumdaki yaygınlığı ile ilgili az sayıda çalışma bulunmaktadır. Bu konuda yapılan çalışmaların da büyük bir kısmı klinik örneklemler veya bazı özel hasta gruplarında yapılmıştır ve toplum temelli epidemiyolojik araştırmaların sayısı oldukça kısıtlıdır. Bu çalışmada Ankara kent merkezinde toplumu temsil eden bir örneklemde yas belirtilerinin taranması, patolojik yas yaygınlığının belirlenmesi ve bu belirtilerle kaybın özellikleri, sosyodemografik bilgiler, anksiyete duyarlılığı, yetişkin ayrılık anksiyetesi ve depresyon belirtilerinin ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Ayrıca, ayrılık ve ölümün geride kalan kişi üzerindeki ruhsal etkileri arasındaki benzerlik ve farklılıklar da incelenecektir. Araştırmanın örneklemi Ankara kent merkezini temsil edecek şekilde kümeli hane örnekleme yöntemi ile rastgele seçilen 300 hanedeki araştırmaya katılmayı kabul eden 15 yaş üstü bireylerden oluşmaktadır. Bütün katılımcılar sosyodemografik veriler, yakın kaybı ve özellikleri, ayrılık olayları ve özellikleri açısından sorgulanmış ve en çok etkilendikleri yakın kaybı ve ayrılık olayı için ayrı ayrı Komplike Yas Görüşme Ölçeği (ICG) doldurulmuştur. Ardından tüm katılımcılara Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Anksiyete Duyarlılığı Ölçeği (ADÖ) ve Yetişkin Ayrılık Anksiyetesi Anketi (YAAA) uygulanmıştır. Beşyüz kırk üç kişiden oluşan örneklemde yakınını kaybedenler içinde patolojik yas yaygınlığı %4.6, tüm toplum içinde % 2.9 olarak bulunmuştur. Kadınlarda, eğitimsizlerde, işsizlerde ve gelir düzeyi düşük olanlarda yas puanları daha fazladır. Kaybedilenin genç olması, evlat veya kardeş olması yas puanının yüksek olması ile ilişkilidir. Araştırmada kullanılan klinik ölçeklerin tümü yas puanları ile pozitif ilişkilidir. Ayrılık sonrasında daha hafif şiddette olmakla birlikte yakın kaybına benzer yas belirtilerinin görülebildiği saptanmıştır. Yasın ölüme özgü olmayabileceği ihtimalinin gözden geçirilmesi gerektiği düşünülmüştür. Çalışmamız Türkiye'de ilk kez patolojik yas yaygınlığını göstermektedir. Patolojik yas yaygınlığının ve yordayıcılarının belirlenmesi hastalığın sosyal önemini belirleyecek, koruma ve tedavi müdahalelerinin geliştirilmesine yardım edecektir.
Özet (Çeviri)
Most of the bereaved people emotionally and physically adjust to the loss with time, although a minority suffers from more intense and prolonged psychiatric symptoms. Such differences in grief process vary by the characteristics of individual, deceased, relationship to the deceased and bereavement. There are few studies about the prevalence of grief in general population. Majority of studies about grief were conducted among clinical samples or some special groups and epidemiological studies based on general population are very limited. Our study aims to scan grief symptoms, determine the prevalence rates of pathological grief, and association between bereavement-related factors, sociodemographic variables, anxiety sensitivity, adult separation anxiety, depression and grief symptoms. We also wanted to examine common and different aspects of separation and bereavement on the person left behind. We used a random household sample of all people over 15 living in 300 homes in Ankara city center. All participants were assessed for sociodemographic variables, bereavement presence and related factors, separation presence and related factors and they were given Inventory of Complicated Grief separately for the most affected bereavement and for the separation. They were also given Beck Depression Inventory, Anxiety Sensitivity Index and Adult Separation Anxiety Questionnaire. The sample consisted of 543 subjects. The prevalence of pathological grief was 4.6% in bereaved population and 2.9% in general population. Grief total score was higher in women, less educated, unemployed and poorer participants. High grief total score was also associated with younger deceased and child or sibling loss. The total scores of all clinical scales used in the study positively correlated to grief total score. We found out that similar symptoms could be seen after separation but they were less severe than bereaved group. We thought that grief was not specifically seen after bereavement but also after non-bereavement loss. Our study is the first epidemiological study to report the prevalence of pathological grief in Turkey. Defining the prevalence and predictors of pathological grief will determine the social importance of the disease and help professionals develop prevention and treatment interventions.
Benzer Tezler
- Skolyozun cerrahi tedavisinde USS ve ISOLA posterior spinal enstrumentasyon sistemlerinin sonuçlarinin karşilaştirilmasi
Comparison of USS and ISOLA posterior spinal instrumentation systems results for surgical treatment of scoliosis
MEHMET DERVİŞ GÜNER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Ortopedi ve TravmatolojiAnkara ÜniversitesiOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DERYA DİNÇER
- Ankara ilindeki üç ilköğretim okulu öğrencilerinin epilepsiye yaklaşımı ve hastalık hakkındaki bilgi düzeyleri
Knowledge of epilepsy and attitudes towards the condition among three elementary schools students in Ankara
İKBAL OK BOZKAYA
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2006
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGazi ÜniversitesiÇocuk Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE SERDAROĞLU
- Çocukluk çağı kanserlerinde kullanılan sisplatin ve karboplatinin ototoksisite yan etkisinin değerledirilmesi
Evaluation of cysplatin and carboplatin related autotoxicity in the treatment of childhood cancer
HİLAL CENGİZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2012
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıAnkara ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NURDAN TAÇYILDIZ
- Yeni Cami'nin akustik açıdan performans değerlendirmesi
Evaluation of the acoustical performance of the New Mosque
EVREN YILDIRIM
Yüksek Lisans
Türkçe
2003
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SEVTAP YILMAZ DEMİRKALE
- Geçici koruma statüsündeki Suriyeli kadın hastaların psiko-sosyal destek durumlarının ve sosyal hizmet ihtiyaçlarının belirlenmesi
Determining of social work needs and psychosocial support status of Syrian women patients under temporary potection status
SATI GÜL KAPISIZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
PsikolojiAnkara ÜniversitesiSosyal Hizmet Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ELİF GÖKÇEARSLAN ÇİFCİ