Tip ı diyabetli çocuklarda bisfenol-a maruziyeti ve idrar bisfenol-A düzeyleri
Bisphenol-a exposure and urinary bisphenol-A levels in children with TYPE-i diabetes children
- Tez No: 478902
- Danışmanlar: PROF. DR. KADRİYE YURDAKÖK
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2017
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Sosyal Pediatri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 127
Özet
Bu çalışmada, tip I diyabetes mellitus tanısı ile takip edilmekte olan çocukların idrar BPA düzeyleri kontrol grubuyla karşılaştırılarak BPA maruziyeti ile T1DM arasındaki olası ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışma sonucunda T1DM grubunun idrar BPA düzeyleri kontrol grubunun düzeylerine göre yüksek bulunmakla birlikte aradaki farklılık istatiksel olarak anlamlı bulunmadı. Olgu grubunda prenatal dönemde konserve gıda, UHT süt veya pet şişeden su tüketen annelerin çocuklarının idrar BPA düzeyleri tüketmeyen annelerin çocuklarına göre yüksekti. Her iki grupta prenatal dönemde evde plastik su ısıtıcısı kullanan annelerin çocuklarında idrar BPA düzeyleri istatiksel olarak anlamlı yüksek bulundu. Olgu grubunda; bebekliğinde emzik kullananlarda, mutfakta plastik saklama kabı kullanılan, bu kaplarda sıcak yemek saklanılan ve bu kapların bulaşık makinasında yıkanıldığı evlerde yaşayanlarda, plastik su ısıtıcısı kullanılan evlerde yaşayanlarda, plastik kutuda süt ürünü tüketenlerde, ambalajlı, ısıtılarak tüketilen gıda tüketen çocuklarda idrar BPA düzeyleri istatiksel olarak anlamlı yüksek bulundu. İlk analizlerde önemli bulunan maruziyet faktörleri iki yönlü varyans analizi ile incelendiğinde gebelikte annenin konserve tüketmesi, şu anda plastik su ısıtıcısı kullanılması ve şu anda plastik kutuda süt ürünü kullanılmasının tüm çocuklarda idrar BPA/kreatinin düzeylerini etkileyerek arttırdığı bulundu. Riskli maruziyet yollarının etkilerine çoklu lineer regresyon analizi ile bakıldığında ise sadece plastik su ısıtıcısı kullanmanın, olgu-kontrol grubundan bağımsız bir şekilde, tüm çocuklarda idrar BPA/kreatinin düzeyini arttırdığı bulundu. Sonuç olarak T1DM ile BPA maruziyeti arasında bir ilişki tespit edilemedi. Ancak literatür taramalarında çok söz edilmeyen plastik su ısıtıcısı kullanımının BPA maruziyeti için önemli bir risk faktörü olabileceğini bulundu.
Özet (Çeviri)
In this study, we aimed to evaluate the possible association between BPA exposure and T1DM by comparing the urine BPA levels of children followed up with type I diabetes mellitus with the control group. As a result of the study, urinary BPA levels of the T1DM group were higher than the levels of the control group, but the difference was not statistically significant. In the study group; urinary BPA levels in the children of mothers who consume canned food, UHT milk or water in the plastic bottle were higher than in children of mothers who did not consume. In both groups, urinary BPA levels were significantly higher in the children of the mothers who used the plastic kettle in the home during the prenatal period. In the study group; urine BPA levels were statistically significant in children who used pacifier in infancy period, who live in houses where plastic food containers are used in the kitchen, hot food is stored in these containers and these containers are washed in a dishwasher, who use plastic kettle, who consume dairy products in the plastic box, and prepared foods. When the exposure factors which found to be important in the initial analyses were examined by two-way ANOVA; it was found that canned food consumption of mother during pregnancy, using the plastic kettle, and consumption of dairy products in the plastic box were affecting and increases the urinary BPA levels in all children. When the effects of risky exposure were analyzed by multiple linear regression analysis, only plastic kettle usage was found to increase urinary BPA level in all children independently of the case-control group. As a result, the association between BPA exposure and T1DM was not found. However, the use of a plastic water heater, which is not mentioned in the literature, could be an important risk factor for BPA exposure.
Benzer Tezler
- Tip I diyabetli çocuklarda apelin düzeyi, apelin ve apelin reseptör gen polimorfizminin metabolik kontrol üzerine etkisi
Effects of apelin levels, apelin gene polymorphism and apelin receptor gene polymorphism to metabolic control for children wıth type I diabet
DİLEK KELEŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıPamukkale ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. BAYRAM ÖZHAN
- Tip I diyabetli çocuklarda ilk başvuru bulgularının değerlendirilmesi
Determine the first appeal findings of children who diagnosed with TYPE 1 Diabetes Mellitus (DM)
BURHAN ARAZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ALPER AKIN
- Tip I diyabetli çocukların periodontal ve dental hastalıklarının biyokimyasal parametreler açısından değerlendirilmesi
Evaluation of dental and periodontal diseases of type i diabetes in terms of biocemical parameters
ÖZGENUR KARADAĞ
- Yeni tanı konmuş tip I diyabetli çocuklarda plazma glucagon-lıke peptıt 1 düzeylerinin incelenmesi
Evaluation of plasma GLP-1 concentrations in the newly diagnosed type 1 diabetic children
ABDİ BURAK USLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıÇukurova ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALİ KEMAL TOPALOĞLU
- 12?17 yaş arası tip 1 diabetes mellitus hastalarında pilates antrenmanının metabolik kontrol, vücut kompozisyonu ve fiziksel performans üzerine etkisi
The effectts of pilates training on metabolic control, body composition and physical performance in patients with type i diabetes mellitus at the range of 12?17
MERT TUNAR
Yüksek Lisans
Türkçe
2008
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıDokuz Eylül ÜniversitesiFizyoloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CEM ŞEREF BEDİZ