Orta Anadolu bal arısı ekotiplerinin ve bunların çeşitli melezlerinin yapısal ve davranışsal özellikleri üzerinde bir araştırma
An investigation on the structural and behavioural characteristics of the Central Anatolian honey bee (A. m. anatoliaca) ecotypes and their crosses
- Tez No: 47924
- Danışmanlar: PROF.DR. ÇETİN FIRATLI
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Ziraat, Agriculture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1996
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Zootekni Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 100
Özet
Orta Anadolu'da 4 farklı yörede 5 anlıktan ve Türkiye Kalkınma Vakfı (TKV ) Damızlık Biriminden sağlanan Anadolu bal ansı ekotiplerinden ( /L m anatoliaca) ve Kafkas ırkından ( A. m. caucasica ) Tşer koloni (6x7 koloni) araştırmanın başlangıç materyali olarak kullanılmıştır. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü anlığında ve TKV - Kazan, Entegre Ancılık Tesislerinde yürütülen çalışmada Kırşehir, Beypazan, Çankın, Eskişehir ekotipleri ve Kafkas ırkı kolonilerden alınan 25'er işçi annın 32 morfolojik özelliği saptanmış ve bunlara diskriminant analizi uygulanmıştır. Bu analizde Orta Anadolu ekotipleri ile Kafkas ırkı hem bireysel değerler hem de koloni ortalamalan kullanıldığında uzak iki küme oluşturmuşlardır. Bireysel değerlere göre Orta Anadolu ekotipleri iç içe geçmiş geniş bir küme oluştururken, koloni ortalamalanna göre bunlann ayn birer grup oldukları görülmüştür. Bireylerin % 57.62 'si, kolonilerin ise % 97.62 'si kendi gruplanna dağılmışlardır. Diskriminant analizi sonuçlanna göre bu gruplardan Kırşehir (Al) ekotipi ve Kafkas (K) ırkı diğerlerinden daha birörnek, Beypazan (A2) ekotipi ise diğerleri kadar birörnek olmamasına karşın deneme alanına en yakın ekotip olması nedeniyle yeni generasyonun oluşturulması için kullanılmıştır. Kırşehir(Al), Beypazarı(A2) ve Kafkas (K) gruplarının her birinden koloni içi varyasyonu en düşük olan birer damızlık koloni seçilmiştir. Bu kolonilerden yetiştirilen ana anlar A1XA1, A2XA2, KXK, A2XK ve KXA2 gruplannı oluşturmak üzere yapay tohumlanmışlardır.Yapay tohumlanmış ana anlar ile oluşturulan bu grupların 1994 yılı Ankara koşullarında koloni gelişimi ( anlı çerçeve sayısı ve kuluçka alanı), uçuş etkinliği, hırçınlık eğilimleri ve bal verimleri belirlenmiştir.Anlı çerçeve sayısı dışında (P < 0.05) diğer koloni gelişim özelliği (kuluçka alanı),uçuş etkinliği ve bal verimi gruplarda farklı bulunmamıştır. Bununla birlikte, melezlerin, özellikle A2XK grubunun, saflardan daha üstün performans gösterdikleri, en düşük performans gösteren grubun ise A2XA2 grubu olduğu saptanmıştır. Hırçınlık eğilimi bakımından grup ortalamaları arası farklar önemlidir (P < 0.01). Gruplar arasında en uysalın KXK, en hırçının A2XA2 grubu olduğu, melezlerin (A2XK, KXA2) bu iki grubun arasında yer aldığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, Türkiye'de bal ansı populasyonlannın zamanla kaybına neden olabilecek göçer arıcılık ve ana an kullanımının yaygınlaşmasına karşın, Orta Anadolu'da hala korumaya ve ıslah etmeye değer özgün bal ansı populasyonlannı bulmak olasıdır. ANAHTAR KELİMELER: bal ansı (Apis mellifera ), Orta Anadolu ekotipi ( A^ nv anatoliaca), morfometri, davranış, koloni performansı
Özet (Çeviri)
The 42 honey bee colonies collected from 5 apiaries at 4 different localities in the Central Anatolia and Breeder Stock of Turkish Development Foundation (TKV) were used as the starting material of this research. The 32 morphological characteristics were determined for the Central Anatolian ecotypes (Kırşehir, Beypazarı, Çankırı and Eskişehir) A., m. anatoliaca and for the Caucasian race (A. m. caucasica). The discriminant analysis procedures were applied to morphological data obtained from 25 workers from each colony and the results showed that the Anatolian ecotypes and Caucasian race constituted two distinct groups. The Central Anatolian ecotypes formed an intermingled cluster when individual bee values were considered whereas colony averages made possible the discrimination of the regional population into corresponding ecotypes. The analyses showed that the 57.62 % of the individual bees and 97.62 % of the coîonies were included in their own groups. Three colonies with the lowest intracolony variation from Kırşehir (Al) and Caucasian (K) groups which demonstrated the highest uniformity and Beypazan (A2) being the closest ecotype to the experiment area were selected as breeders. The queens reared by larva transfer vvere instrumentally inseminated to form A1XA1, A2XA2, KXK, A2XK and KXA2 experimental groups.in püre and crossbred groups, colony grovvth rate (number of co«t)s covered with bees and brood area), flight activity, aggressive behaviour and honey yield were measured under stationary conditions in Ankara. The groups did not score dîfferently in terms of ali the characters except the number of combs covered with bees (P < 0.05) and aggressiveness (P < 0.01). The crosses in general, especially the A2XK group, showed betler performance than the purebred groups. The A2XA2 group was fouasl to be the worst performing among ali. The differences in aggressiveness of gımıps were statistically significant, KXK being the least and A2XA2 the most aggresâve groups. The crosses shovved intermediate aggressive behaviour. in conclusion, it was clearly shown that Central Anatolia with rts natural advantages preserved some original honey bee populations despite the exteffiive use of replacement queen bees and migratory beekeeping. KEYWORDS : honey bee ( Apis mellifera ), Central Anatolian ecotype ( A, n± anatoliaca), morphometry, behaviour, colony perforasance
Benzer Tezler
- Türkiye'deki önemli balarısı (apis mellifera) ırk ve ekotiplerinin morfolojik özellikleri ve performanslarının belirlenmesi üzerinde araştırmalar
Determination of the performances and morphological characters of important honeybee races and ecotypes in Turkey
AHMET GÜLER
- Determination of morphometric and electrophoretic variation in honey bee (Apis mellifera l.) populations of Nortwestern Anatolia
Kuzeybatı Anadolu bal arısı (Apis mellifera l.) populasyonlarının morfometik ve elektroforetik varyasyonunun belirlenmesi
GÜLNUR GENÇLER
Yüksek Lisans
İngilizce
1998
BiyolojiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MERAL KENCE
- Apis mellifera arı venom bileşenlerinin insan meme kanseri hücre hatları üzerindeki antikanser ve antimetastatik etkilerinin araştırılması
Investigation of the anticancer and antimetastatic effects of Apis mellifera bee venom components on human breast cancer cell lines
DİLBER ECE AKGÜN
Doktora
Türkçe
2021
BiyoteknolojiEskişehir Osmangazi ÜniversitesiBiyoteknoloji ve Biyogüvenlik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FİGEN ÇALIŞKAN
- Orta Anadolu arısı (Apis mellifera anatoliaca) ırkında genetik varyasyonun morfolojik yöntemler kullanılarak belirlenmesi
Determination of genetic variation using morphological methods in the Middle Anatolian honey bee (Apis mellifera anatoliaca)
MELİHCAN KABADÜZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
ZiraatHatay Mustafa Kemal ÜniversitesiZootekni Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AZİZ GÜL
- Determination and comparison of genetic variation in honeybee (Apis mellifera L.) populations of turkey by random amplified polymorphic DNA (RAPD) and microsatellite analyses
Türkiye balarısı (Apis mellifera L.) populasyonlarının rastgele çoğaltılmış polimorfik DNA(RAPD) ve mikrosatelit analizleri ile genetik çeşitliliğinin belirlenmesi ve karşılaştırılması
RAHSAN İVGİN TUNCA
Doktora
İngilizce
2009
BiyolojiOrta Doğu Teknik ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MERAL KENCE