Sıçanlarda deneysel olarak oluşturulan non-steroidal antinflamatuvar gastropatisinde siklooksijenaz ve lipooksijenaz ürünlerinin rolünün araştırılması
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 48525
- Danışmanlar: PROF.DR. MEHMET MELLİ
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Eczacılık ve Farmakoloji, Pharmacy and Pharmacology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 1996
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 43
Özet
OZ: Yapılan bu çalışma NS Alî'lerin oluşturduğu enteropatinin patogenezini araştırmaya yönelik bir çalışmadır. Çalışmada kronik olarak ve klinikte kullanılan dozlarla mukayese edilebilecek dozlarda indometasin ve gastroenteropatik yan etki açısından güvenli olduğu bildirilen nabumeton kullanıldı. İlaçlar, klinik uygulamadaki gibi tokluk durumunda uygulandı. Fakat karşılaştırma yapmak amacıyla indometasin bazı dozlarında açlık durumunda da uygulandı. Bu ilaçların intestinal etkilerini incelemek için, ilk olarak patolojik inceleme yapıldı. Bu amaçla hem intestinal ülserasyon yüzdesi hem de kümülatif ölüm oranları değerlendirildi. Ayrıca NSAİI kullanımı nedeniyle siklooksijenaz ve lipoksijenaz ürünlerinde oluşan değişimi değerlendirmek amacıyla 6- Keto-PGFioc ve LTB4 düzeyleri ölçüldü. İndometasin önce yüksek bir dozda (5 mg/kg) uyguladı. Bu dozda 7. günde, tüm hayvanlar öldü. Ayrıca 4. ve 7. günde hayvanların % 100 'ünün barsaklannda yaygın ülserasyon saptandı. İndometasin 3.75 mg/kg dozunda 7 gün süre ile uygulandığında ise, kümülatif ölüm oranının 1. günden itibaren sürekli arttığı bulundu, intestinal ülserasyon yüzdesi ise, benzer şekilde artan uygulama periyodlan için sürekli artmaktadır. İndometasin 2.5 mg/kg dozunda uyguladında ise, kümülatif ölüm oram 12. günde en yüksek ve intestinal ülserasyon yüzdesi ise 15.günde pik yapıp 30.günde biraz azalmış bulundu. Açlık durumunda indometasin çok daha az ülser oluşturdu ve kümülatif ölüm oram tokluk durumunda indometasin uygulamasıyla mukayese edildiği zaman, çok daha düşük bulundu. Nabumeton 80 mg/kg dozunda uygulandığında ise, hayvanlarda ne ölüme yol açtı ne de ülserasyon saptandı, intestinal dokunun homojenizasyonu, Sep-Pak kartuşdan ekstraksiyonu ve enzim immünessey ile yapılan ölçümlerde, 6-Keto PGFıo, düzeyi indometasinin artan dozlan ile azalmış bulundu. Fakat bu azalma kontrole göre istatistiki fark göstermemektedir. Doku 6-Keto PGFıoc düzeyinin artan dozda giderek azalması, mukozal zedelenme ile bir paralellik göstermektedir. Sabit dozda (2.5 mg/kg) ve değişik zaman aralıklarında indometasin uygulandıktan sonra, 6-Keto PGF^ düzeyi 4. günde oldukça azalmış bulundu. Buna karşılık uygulama zamanı arttıkça doku 6-Keto PGFkx düzeyi giderek artıyor bulundu. 4. gündeki azalış, kontrol ve diğer gruplardan istatistiki fark göstermekteydi. Açlık durumunda 6-Keto PGFjo, düzeyleri, tokluk durumlarına göre daha yüksek bulunmuştur. Fakat aralarında istatistiki bir fark görülemedi. İndometasinin artan dozlarında doku LTB4 düzeyi; sadece indometasinin 2.5 mg/kg dozunda aç olarak uygulandığı grupta, diğer gruplardan istatistiki fark gösterecek şekilde yüksekbulundu. Doz- ve zaman-bağımlı indometasin uygulamalarındaki doku LTB4 düzeyi, kontrollerden farklı değildi. Nabumetona ait 6-Keto PGFıa ve LTB4 düzeyleri ise, kontrol grubundan herhangi bir fark göstermemekteydi. Bu çalışmanın sonuçlan; klinikte kullanılan dozlarla mukayese edilecek dozlarda kronik olarak uygulanan indometasinin, gastropati oluşturmaksızın enteropati oluşturduğunu ve bu etkide her ne kadar indometasin intestinal dokuda 6-Keto PGFıcc oluşumunu doz bağımlı olarak inhibe etsede, intestinal siklooksijenaz enziminin inhibisyonunun tek basma esas faktör olmadığım göstermektedir. İndometasinin oluşturduğu enteropatide doku LTB4 düzeyinde, mide dokusunun aksine, herhangi bir değişiklik saptanmamıştır. Ayrıca daha önceki çalışmalarda gösterildiği gibi nabumetonun, gastroenteropati açısından emniyetli bir ilaç olduğu bu çalışmada da doğrulanmıştır.
Özet (Çeviri)
ABSTRACT This study was planned to investigate the pathogenesis of NSAIDs-induced enteropathy in rats. Indomethacin and nabumetone, which is known one of safer NSAIDs in regard to gastroenteropathic side effect, were used in this study. Drugs were given to fed rats by orogastric route.The effects of administration of different doses and differential periods of dosing of these drugs on gastric and intestinal pathology, survival time and intestinal tissue 6-Keto-PGFia and LTB4 levels were investigated. Indomethacin was used in dose regiments of 0.625 mg/kg to 10 mg/kg. 2.5 mg/kg or lower doses of indomethacin did not cause death within 4 days. The maximum survival time was found to be 7 days when 3.75 mg/kg indomethacin were used. In fasted condition, indomethacin induced lesser intestinal ulcer than fed condition. The main pathological finding was large intestinal ulcers and strictures and it was not found gastric ulcer in all experimental group. On the other hand, nabumetone did not cause an overt gastrointestinal pathology. Intestinal tissue was homogenized, extracted by Cis cartridge and 6-Keto PGFia and LTB4 levels were quantitated by EIA. Although indomethacin application did not change tissue LTB4 levels, it appeared to be inhibited tissue 6-Keto PGFia levels dose- dependently but not significantly from control group. In fasted condition, tissue 6-Keto PGFia levels were found higher than fed condition. In time-dependent study, 2.5 mg/kg indomethacin inhibited significantly tissue 6-Keto PGFia level only for 4 day but not 7, 15 or 30 day application period. Nabumetone did not cause changes of tissue 6~Keto-PGFia and LTB4 levels. The results of this study indicated that clinically relevant and repeated doses of indomethacin causes mainly intestinal ulcers in rats and inhibition of cyclooxygenase which was assessed by quantitation of intestinal tissue 6-Keto-PGFia level, is not the main factor in this pathology.
Benzer Tezler
- Bazı nonsteroidal antiinflamatuvar ilaçların deneysel ülser modelleri üzerine etkileri
Effects of some nonsteroidal antiinflammatory drugs on experimental ulcer models
ÖZLEM BATU (SARNIÇ)
Doktora
Türkçe
2002
Eczacılık ve FarmakolojiEskişehir Osmangazi ÜniversitesiFarmakoloji Ana Bilim Dalı
PROF.DR. KEVSER EROL
- C vitamini ve antiinflamatuar kullanımının kemik iyileşme üzerine etkilerinin incelenmesi (Deneysel çalışma)
The biochemical and histopatological effects of vitamin C and diclofenac sodium on the healing of bone defects in rats (Experimental study)
EDİP ÖZDEN
Doktora
Türkçe
2021
Diş Hekimliğiİstanbul ÜniversitesiAğız Diş ve Çene Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. REFİA DENİZ FIRAT
- İndometazin ile oluşturulan gastrik mukozal hasarına vitamin C, vitamin E, ß-karoten ve selenyumun etkileri
The effects of vitamin C, vitamin E, ß-carotene and selenium on indomethacin-induced gastric mucosal damage
İSMET BURCU TÜRKYILMAZ
- Deneysel özofagus yanığında ibuprofenin etkileri
Effects of ibuprofen in experimental esophagus burn
MURAT KARABUL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Çocuk CerrahisiPamukkale ÜniversitesiÇocuk Cerrahisi Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZKAN HEREK
- Hypericum perforatum yağı ve ibuprofen ile hazırlanmış krem formülasyonunun yara iyileşmesi üzerine etkisi
Effect of cream formulation prepared with hypericum perforatum oil and ibuprofen on wound healing
EDA ESRA ESEN