Hemodiyaliz hastalarında kalıcı kateter ve arteriyovenöz fistülün mortalite, hospitalizasyon ve biyokimyasal veriler üzerine etkilerinin retrospektif değerlendirilmesi
Retrospective evaluation of the effects on mortality, hospitalization and biochemical data of the tunneled catheter and arteriovenosis fistulas in hemodialysis patients
- Tez No: 491825
- Danışmanlar: PROF. DR. MEHMET DENİZ AYLI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nefroloji, Nephrology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Ankara Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim Ve Araştırma Hastanesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 88
Özet
Giriş: Kronik böbrek yetmezliği (KBY) hastalarının yaşamını sürdürebilmesi için Renal Replasman Tedavisi (RRT) olarak adlandırılan diyaliz ya da böbrek transplantasyonu tedavilerinin uygulanması gerekmektedir. Ülkeler arasında bazı farklılıklar olmakla beraber, tüm dünyada baskın olan diyaliz yöntemi yaklaşık %90'lık oran ile Hemodiyaliz (HD)'dir. HD için vasküler erişim yolu çok önemlidir. Bu önemi belirtmek amacı ile“yaşam yolu”,“hemodiyalizin olmazsa olmazı”ve“aşil tendonu”gibi benzetmeler yapılmaktadır. Hemodiyaliz için kronik damar yolunun üç temel formu vardır; nativ arteriovenöz fistüller (nativAVF'ler), greft malzeme kullanılarak açılan arteriovenöz şant (AV greft) ile tünelli(kalıcı) santral venöz kateterlerdir. Ülkemizde Prevalan HD hastalarında damar erişim yolunu 2015 yılında en sık AVF (%80.4), daha sonra Kateter (%18.1) ve Arteriyovenöz Greft (%1.5) oluşturmaktadır. Amaç: AVF'lerin ve kateterlerin birbirlerine göre üstünlükleri ve dezavantajları vardır. Son dönem böbrek yetmezliği(SDBY) hastalarının HD'ye hangi damar yolundan alınacağı; hastaların mortalite, morbidite ve yaşam kalitesini etkilemektedir. Ancak bu faktörlerin değerlendirilmesi daha çok gözlemsel çalışmalara dayanmaktadır. Ayrıca sağlık harcamaları açısından uygun mu ? sorusunu da gündeme getirmektedir. Biz bu çalışmamızda HD hastalarında AVF ve Kalıcı kateterlerin mortalite, hospitalizasyon ve biyokimyasal veriler üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık. Gereç-Yöntem: Çalışmaya Ocak 2015 - Mart 2017 tarihleri arasında en az 6 ay süreyle Hemodiyaliz Ünitesinde rutin programda takipli 55 AVF'li ve 55 kalıcı kateterli 110 hasta dahil edilmiştir. Bu hastaların 16'sı kalıcı kateterli ve 7'si ise AVF'li olmak üzere 23'ünü rutin takip sırasında exitus olan hastalar oluşturmaktadır. Hastaların hospitalizasyon sayısı, sebepleri, demografik verileri ve bu süreçteki altışar ay aralıklarla laboratuvar ve KT/V değerleri incelenmiştir. Bulgular: Kalıcı kateterli hastaların yaşları ortalaması 63 (±14), AVF'lihastaların yaşları ortalaması 58 (±14);kalıcı kateterli hastaların 17 (%30,9) 'si erkek iken AVF'li hastaların 25 (%45,5) 'si erkektir. Kalıcı kateterli ve AVF'li hastaların primer tanıları değerlendirilmiştir. Kalıcı kateterli hastalarda en sık sebep %41.8 (n=23) DM iken bunu sırasıyla HT %20 (n=11) ve glomerülonefritler %7.3 (n=4) seyretmiştir. AVF'li hastalarda ise en sık sebep HT %30.9 (n=17) iken DM %27.3 (n=15) ikinci en sık sebeptir. Sonrasında Polikistik böbrek hastalıkları ve Piyelonefrit %3.6 (n=2) gelmektedir. AVF'li ve kalıcı kateterli hastalar hospitalizasyon açısından karşılaştırılmış; AVF'li hastalarda hospitalizasyon sayısı 1 (±1,01) iken kalıcı kateterli hastalarda 2 (±1,5) saptanmış olup istatistiksel açıdan anlamlı fark bulunmuştur (p
Özet (Çeviri)
Introduction: Renal Replacement Therapy (RRT) also known as dialysis and renal transplantation is required for survival of patients with chronic renal failure(CRF). Hemodialysis (HD) is the most prevalent dialysis method in the World with an average rate of 90%, despite some minor variences between countries. The vascular access path for HD is very important. To emphasize this proposition, analogies such as“way of life”,“hemodialysis is a must”and“Achilles tendon”are made. There are three basic forms of the chronic vascular access for hemodialysis; nativ arteriovenous fistulas (nativAVFs), arteriovenous shunt using graft material(AV graft), and tunneled(permanent) central venous catheters. As of 2015, in Turkey, the most commonly used vascular Access routes are AVF , Catheter and Arteriovenous Graft with a rate of %80.4, %18.1 and %1.5, respectively. Aim: AVFs and catheters have their own distinct advantages and disadvantages. However, comparison of these factors is mostly based on observational studies. The type of vasculer access path ESRD patients receive affects mortality, morbidity and quality of life. Health expenditures required for different kinds of vascular access is also an issue that remains to be investigated thoroughly. In this study, the effects of AVF and tunneled catheter on mortality, hospitalization and biochemical data in HD patients are investigated. Materials and Methods: A total of 110 patients with 55 AVFs and 55 tunneled catheters who were followed up routinely in the Hemodialysis Unit for at least 6 months between January 2015 and March 2017 were included in the study. Of these patients, 16 patients with tunneled catheter and 7 patients with AVF, a total of 23 patients died during routine follow-up. The number of hospitalizations, causes of those hospitalizations and demographic data, as well as general laboratory results and KT / V values taken every six months were analyzed. Results: The mean age of the patients with tunneled catheter was 63 (± 14), the mean age of the patients with AVF was 58 (± 14), 17 (30.9%) of the patients with tunneled catheter were male while 25 (45.5%) of the patients with AVF were male. Primary diagnoses of patients with tunneled catheters and AVFs were evaluated. The most common cause of tunneled catheterization was 41.8% (n = 23) Diaebetes mellitus (DM), followed by Hypertension (HT) 20% (n = 11) and glomerulonephritis 7.3% (n = 4). The most frequent cause in patients with AVF was HT 30.9% (n = 17) while DM 27.3% (n = 15) was the second most common cause. Polycystic kidney diseases and pyelonephritis were followed by 3.6% (n = 2). Patients with AVFs and tunneled catheters were compared for hospitalization; The average number of hospitalizations was found to be 1 (± 1.01) in patients with AVF and 2 (± 1.5) in patients with tunneled catheter, and the difference was found to be statistically significant (p
Benzer Tezler
- Arteriovenöz fistülü ve kalıcı hemodiyaliz kateteri olan hemodiyaliz hastalarında akut faz reaktanlarının karşılaştırılması
Başlık çevirisi yok
ÖMER FARUK AYDIN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2015
Aile HekimliğiSağlık BakanlığıAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
UZMAN ŞENNUR KÖSE
- Son dönem böbrek yetmezlikli hastalarda maresin 1 düzeyinin araştırılması
Level maresin 1 in patients with end-stage renal disease research
SEDEF ONAY DEMİR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
NefrolojiFırat Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BİLGE AYGEN
- Hemodiyaliz hastalarında vasküler giriş yollarının çok yönlü değerlendirilmesi
The multi direction assesment of vascular access in hemodialysis patients
AHMET HİLMİ KARABİBER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
NefrolojiOndokuz Mayıs Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NUROL ARIK
- Kronik böbrek yetmezliği hastalarında hemodiyaliz girişi için oluşturulan kalıcı damar yollarının açık kalma sürelerinin belirlenmesi ve bu süreye etkisi olan faktörlerin araştırılması
Determining the surveys of long term intravenous access that are formed for hemodialysis at the chronic renal failure patients and searching factorcs that affect these surveys
ÖZDEM KAVRAZ TOMAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
NefrolojiKaradeniz Teknik Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞÜKRÜ ULUSOY
- Hemodiyaliz hastalarında kullanılan hemodiyaliz kateterlerinde görülen komplikasyonlar ve kateterlerin fonksiyonel kalma sürelerini etkileyen faktörler
Complications in hemodialysis catheters used in hemodialysis patients and the factors affecting the functional stay time of hemodialysis catheters
SAMET BARIŞ GENÇER
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
NefrolojiCumhuriyet Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NACİYE ÖZLEM SAYGILI YÖNEM
DOÇ. DR. SÜLEYMAN KÖZ