Taxonomic and anatomical traits of some Astragalus species in duhok province, Northern Iraq
Duhok ilinde (K. Irak) bazı Astragalus türlerinin taksonomik ve anatomik özellikleri
- Tez No: 493788
- Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. ALPER UZUN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyomühendislik, Bioengineering
- Anahtar Kelimeler: Astragalus, taksonomi, anatomi, Duhok, K. Irak, Astragalus, taxonomy, anatomy, Duhok, N. Iraq
- Yıl: 2017
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Biyomühendislik ve Bilimleri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 164
Özet
Bu çalışma ile, Duhok ilinde yayılış gösteren bazı Astragalus taksonlarının morfolojik ve anatomik karakterlerinin incelenmesi, taksonomik sınıflandırmada kullanılan özelliklerinin belirlenmesi ve her bir takson için karakter aralıklarının tanımlanması amaçlanmıştır. Duhok ili hem Suriye hem de Türkiye sınırlarına oldukça yakın bir konumdadır. Duhok eyaleti, 2 dağ zinciri arasında konumlanan bir düzlükte kurulmuştur. Bitki örnekleri asıl olarak 2016 yılında Duhok ilinde (MAM) gerçekleştirilen arazi çalışmaları ile toplanmıştır. 2017 yılı içerisinde de Duhok ili Amadiya İlçesi'ndeki (MAM) dağlık alanlarda saha gezileri ile bitki örnekleri toplanmaya devam edilmiştir. Bitki örneklerinin teşhisi asıl olarak Irak Florası, ek olarak Türkiye ve İran Floraları yardımı ile stereo-mikroskop (Leica EZ-4) kullanılarak yapılmıştır. Taksonomik özellikler bakımından önemli olan her bir taksona ait bitki parça fotoğrafları foto-stereo mikroskop (Leica Apo-8) ile elde edilmiştir. Anatomik çalışmalarda Astragalus taksonlarına ait olgun yaprak ve yaprak sapları kullanılmıştır. Yaprakçık, rakis ve yaprak saplarının enine kesitleri alınmış ve kalıcı slaytlar hazırlanmıştır. Işık mikroskobu kullanılarak pek çok ölçüm yapılmıştır. A. michauxianus, ortalama değerler dikkate alındığında en yüksek ve en düşük üst kütikül kalınlığına sahip tür olarak belirlenmiştir. A. michauxianus, bu çalışmada lamina kalınlığında nispeten diğer türlerin üzerine çıkarken, en düşük ortalama A. cretaceus'a aittir. Enine kesitindeki görünüşe göre eş iki taraflı olan A. macrocephalus dışında tüm taksonlara ait yapraklar sırt-karın yönlüdür. Nispeten, mezofil hücreleri hem A. michauxianus hem de A. russelii'de sıkıca birbirlerine bağlıdır. A. michauxianus'un sünger parankimi nispeten geniştir, mevcut türdeki toplam lamina kalınlığı göreceli olarak dardır. A. cretaceus basit tek hücreli uzun sivri uçlu tüy tipi göstermiştir; A. dendroproselius ise basit tek hücreli yatay çatal (enine kesitte kıvrımlı görünen) tüy tipi göstermiştir. A. ovinus'un yaprak sapı enine kesitinde, 20'ye ulaşan primer vasküler iletim demeti sayısı ile diğer türleri geride bıraktığı görülmektedir. Fakat A. russelii, A. dendroproselius ve A. cretaceus'un en düşük primer vasküler demet sayısına (4 adet) sahip olduğu belirlenmiştir. Yaprak sapı enine kesitinde pro-vasküler iletim demetleri sadece A. russelii, A. michauxianus ve A. muchianus'da bulunur. Ancak A. michauxianus diğer taksonlarla karşılaştırıldığında daha fazla pro-vasküler iletim demeti sayısına sahiptir (6 adet). Rakis enine kesitinde, A. ovinus'un ksilem kalınlığı diğer türlerin üzerinde çıkarken ortalama değer olarak en düşük kayıt (45.40 μm) A. russelii'ye aittir. En yüksek floem kalınlığına ait kayıt (43.28 μm) A. ovinus'a aittir ve en düşük kayıt (17.18 μm) ise A. russelii'ye aittir. A. ovinus'daki primer vasküler iletim demeti sayısı 22'ye kadar ulaşır, bu nedenle bu tür diğerlerinden daha fazla primer iletim demetine sahiptir. A. russelii, A. dendroproselius ve A. sarae'nin her biri 5'er adet primer iletim demetine sahiptir. A. russelii'de 3 adet pro-vasküler iletim demeti ve A. michauxianus'ta ise 12 adet pro-vasküler iletim demeti bulunmakla birlikte diğer türlerin rakis enine kesitlerinde pro-vasküler iletim demeti tespit edilememiştir. Hem yaprak üst yüzeyinde hem de alt yüzeyinde epidermis'de stoma dağılımı saptanmıştır. Ayrıca, bu stomaların sıradan epidermal hücreler (anomisitik tip) ve/veya yardımcı hücreler (aksesuar) ile çevrelendiği de açıktır. Her stoma, çok sayıda kloroplast içeren bir çift böbrek biçimli koruma hücresinden oluşur. Taksonomik değerlendirmeye göre sekiz taksondan üçü; Astragalus macrocephalus subsp. finitimus, Astragalus sarae ve Astragalus muschianus MAM için yeni yayılış olarak belirlenmiştir. Bu çalışmada iki endemik takson A. sarae ve A. dendroproselius saptanmıştır.
Özet (Çeviri)
In this study, it is aimed to examine the morphological and anatomical characters of some Astragalus taxa spreading in Duhok province, to determine the characteristics used in taxonomic classification and to define character ranges for each taxa. Duhok province is located very close to the borders with Turkey and Syria. The province is settled on a plane between 2 mountain chains. Plant specimens were collected mainly in 2016 in the field studies carried out in the province of Duhok (MAM). In the year 2017, field trips and plant samples continued to be collected in the mountainous areas in Amadiya District of Duhok province. Identification of samples were done by the help of mainly Iraqi flora and also flora of Turkey and Iran using stereo-microscope (Leica EZ-4). Photographs of plant parts which are taxonomically important of each species were captured by photo-stereo microscope (Leica Apo-8). Mature leaves and petioles of Astragalus taxa were used in anatomical studies. Leaflets, rachis and petioles were cut in cross section and permanent slides were prepared. Several measurements were done using light microscope. Upper and lower cuticle thickness in A. michauxianus record the highest thickness in a mean value, as compare to the other species. A. michauxianus exceeded other species comparatively in lamina thickness of this study, while the lowest mean value belongs to A. cretaceus. Leaves of all taxa are dorsi-ventral except A. macrocephalus, which is isobilateral, in appearance in cross section. Relatively, mesophyll cells were tightly packed in both A. michauxianus and A. russelii. Spongy parenchyma of A. michauxianus is relatively wide, total thickness of lamina in current species is relatively narrow. A. cretaceus has shown simple unicellular long, pointed end trichome, while A. dendroproselius has shown simple unicellular medifixed trichome seen as coiled in cross section. In petiole cross section A. ovinus exceeded other species in number of primary vascular bundles reaches to twenty (20), but A. russelii, A. dendroproselius and A. cretaceus show the lowest number of primary vascular bundles reaches to four (4). In petiole cross section, pro-vascular bundles found only in A. russelii, A. michauxianus and A. muchianus, but A. michauxianus has more numbers of pro-vascular bundles reach to six (6) comparatively with other taxa. In rachis cross section, xylem thickness in A. ovinus exceeded the other species, while the lowest record (45.40 μm) in mean value belongs to A. russelii. More over the highest record of phloem thickness (43.28 μm) in mean value belongs to A. ovinus and the lowest record belongs to A. russelii (17.18 μm) in mean value. Primary vascular bundles in A. ovinus reaches to twenty two (22), so this species exceeded others, while A. russelii, A. dendroproselius and A. sarae have five (5) primary vascular bundles for each. A. russelii shows that it has three (3) pro-vascular bundles and A. michauxianus has twelve (12) pro-vascular bundles, while in other species pro-vascular bundles were not detected in rachis cross section. Stomatal distribution found on both adaxial and abaxial epidermis. It is also clear that these stomata are enclosed by ordinary epidermal cells (anomocytic type) and or subsidiary (accessory). Each stomata is made up of kidney-shaped guard cells containing a large number of chloroplasts. According to taxonomic evaluation three of eight taxa; Astragalus macrocephalus subsp. finitimus, Astragalus sarae and Astragalus muschianus are new distribution for MAM. Two endemic taxa; A. sarae and A. dendroproselius were determined in this study.
Benzer Tezler
- Datça hurması (Phoenix theophrasti) populasyonlarındaki genetik çeşitliliğin SSR belirteçleriyle saptanması ve türün diğer palmiye türleri ile ilişkisinin ortaya konulması
Genetic variation in Datça palm (Phoenix theophrasti) populations and the relations of the species with other palm species revealed by SSR markers
NİLDEN VARDARELİ
Yüksek Lisans
Türkçe
2012
BiyolojiMuğla ÜniversitesiBiyoloji Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. BELGİN GÖÇMEN TAŞKIN
- Türkiye'de Yayılış Gösteren Grammosciadium DC. (Apiaceae) Cinsine Ait Taksonların Anatomik Özellikleri
Anatomical Properties of the Members of the Genus Grammosciadium (Grammosciadium DC., Apiaceae) in Turkey
MUHAMMET ALİ KARAKAYA
- Hypericum L. cinsinin taeniocarpium jaub & spach seksiyonunda bulunan türler üzerinde farmasötik botanik araştırmalar
Pharmaceutical botanical studies on the species of the section taeniocarpium jaub & spach of the genus hypericum L.
ONUR ALTINBAŞAK
Doktora
Türkçe
2024
Botanikİstanbul ÜniversitesiFarmasötik Botanik Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ŞÜKRAN KÜLTÜR
- Türkiye'deki Rubia L. (Rubieae, Rubiaceae) cinsinin moleküler filogenisi, anatomisi, mikro-morfolojisi, palinolojisi ve nümerik taksonomisi
Molecular phylogeny, anatomy, micro-morphology, palynology and numeric taxonomy of the genus Rubia L. (Rubieae, Rubiaceae) in Turkey
NURETTİN ARI
Yüksek Lisans
Türkçe
2020
AnatomiUşak ÜniversitesiMoleküler Biyoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AHMET KAHRAMAN
- Batı Anadolu'da yayılış gösteren Jurinea cadmea Boiss. subsp. cadmea ve Jurinea cadmea subsp. nifensis Yıldırım & Şenol'un taksonomisi, hayat döngüsü ve üreme biyolojisi
Taxonomy, life cycle and reproductive biology of the Jurinea cadmea Boiss. subsp. cadmea and Jurinea cadmea subsp. nifensis yildirim & şenol distributed in Western Anatolia, Turkey
AIDA TUG