Ürtiker ve nötrofilik ürtikerli (ürtikeryal vaskülit) hastalarda serum endokan düzeyinin araştırılması
Investigation of serum endocan levels in patients with urticaria and neutrophilic urticaria (urticarial vasculitis)
- Tez No: 497589
- Danışmanlar: PROF. DR. ŞENİZ ERGİN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Dermatoloji, Dermatology
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Pamukkale Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Deri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 74
Özet
Giriş: Endokan, ya da endotel spesifik molekül-1 (ESM-1) 50 kd büyüklüğünde, dermatan sülfat yapısında bir proteoglikan olup, vasküler endotelden üretilir. Endokanın salınımı ile ilgili en çok üzerinde durulan mekanizma, endokan, lökosit fonksiyonu ile ilişkili antijen (LFA-1), ile etkileşim içerisinde olmasıdır. Tümör nekroz faktör alfa (TNF-α), mast hücrelerindeki özellikle LFA-1'in majör reseptörlerinden Interselüler adezyon molekülü-1'i (ICAM-1) ve endotel hücre yüzeyinde bulunan E-selektini arttırıp, nötrofillerin ve eozinofillerin inflamasyon bölgesine migrasyonunda önemli rol oynar. Endokanın inflamatuar hastalıklarda ve endotel bağımlı patolojik bozukluklarda arttığı çalışmalarda gösterilmiştir. Ürtikeryal vaskülit (ÜV), 24 saatten uzun süren, ağrı ve/veya yanma hissi ile giden, tekrarlayıcı ürtikeryal döküntü ile karakterize klinikopatolojik bir durumdur. Son yıllarda histopatolojik benzerlik, antihistaminik (AH) tedaviye yanıtsızlık ve ürtikere kıyasla kaşıntının daha az olması gibi nedenlerden ötürü bazı otörlerce ÜV yerine nötrofilik ürtiker (NÜ) terminolojisinin kullanımı gündeme gelmiştir. Bu klinikopatolojik benzerlik ilk kez Winkelmann ve ark. tarafından belirtilmiştir. Bu görüş ile; spektrumun bir ucunda az sayıda intravasküler ve perivasküler nötrofil bulunurken diğer ucunda lökositoklastik vaskülit bulgularının varlığından söz edilmektedir. Ek olarak bazı çalışmalarda hipokomplementemik ürtikeryal vaskülit (HÜV) vakalarındaki ürtikeryal lezyonların klinik özellikleri ve histolojik bulguları NÜ ile örtüştüğü görülmüştür. ÜV patofizyolojisinde; damar duvarına biriken immun kompleksler aracılığıyla komplemanın klasik yolu aktive olmakta bu da başta TNF-α olmak üzere birçok sitokin ve kemokinin açığa çıkmasına neden olmaktadır. Böylelikle inflamasyon bölgesine lökosit migrasyonu gerçekleşmiş olur. Yangı bölgesine gelen lökositler, hem mast hücrelerinden hem de diğer nötrofillerden salınan sitokinler ile aktive olur ve fagositoza uygun hale gelirler ve doku tahribatını daha da arttıran proteolitik enzimleri (kollajenaz, elastaz vb.) salgılarlar. Neticede endotelyal damar hasarı meydana gelmiş olur. Ayrıca TNF-α nın vitro şartlarda, endokan üretimini arttırdığı gösterilmiştir. Amaç: ÜV tanılı grup ile ürtikertanılı grupta sağlıklı kontrol grubuna göre serum endokan düzeyinin artıp artmadığıaraştırmak amaçlanmıştır. Metod: Çalışmaya 18-65 yaş arası 30 (E/K) ÜV'li hasta, 30 (E/K) ürtiker hastası ve kontrol grubu olarak 30 (E/K) sağlıklı gönüllü alındı. Her üç grupta serum endokan, kompleman 3 ve 4 (c3, c4), C-reaktif protein (CRP), eritrosit sedimantasyon hızı (ESH), total Ig E ve tam kan düzeyleri değerlendirildi. Bulgular: ÜV grubunun yaş değerleri, kontrol grubuna göre daha yüksek bulundu ve istatiksel olarak anlamlıydı. WBC,CRP, total Ig E ve C3 değerleri hem ÜV hem de ürtiker grubunda kontrole göre yüksek bulundu ve istatiksel açıdan anlamlı farklılık saptandı (Sırasıyla p=0,0001, p=0,002, p=0,006, p=0,0001). ÜV hasta grubunda endokan değerleri ile CRP değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif yönde orta düzeyde korelâsyon saptandı (p=0,002; r=0,549). Ürtiker ve kontrol hasta gruplarında endokan ve diğer parametreler arasında korelâsyon saptanmadı. ÜV grubu, ürtiker grubu ve sağlıklı grubun endokan düzeyleri değerlendirildiğinde üç grup arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0.05). Tartışma: Çalışmamızda WBC, CRP, total Ig E ve C3 değerleri açısından yapılan karşılaştırmada üç grup arasında istatiksel açıdan anlamlı farklılık saptandı. Bu değerler hem ÜV'de hem de ürtiker hastalarında kontrole kıyasla yüksekti. Ayrıca literatür ile uyumlu olarak ÜV'li hastalarda endokan ile CRP arasında korelâsyon saptandı. Ancak ÜV grubu, ürtiker grubu ve sağlıklı grupta endokan düzeyleri arasında anlamlı fark bulunamadı (p> 0.05). Sonuç: Çalışmamızda serum endokan düzeyinin ÜV'li hastalarda yüksek olmadığını saptadık. Yeni yapılacak olan çalışmalarda hasta sayısıartırılmalı, endokanınyarı ömrü ve salınımını etkileyen faktörler araştırılmalıdır. ANAHTAR KELİMELER: Nötrofilik ürtiker, Ürtikeryal Vaskülit, Endokan, Ürtiker, TNF-α
Özet (Çeviri)
Introduction:Endocan or endothelial-specific molecule 1 (the ESM-1) 50 kDa in size in the structure of dermatan sulfate proteoglycan is a vascular endothelium is produced.The most discussed mechanism of release of endocan is that the endocan interacts with antigen (LFA) -1, which is associated with leukocyte function. Tumor necrosis factor α (TNF-α) have an important role in the migration of neutrophils and eosinophils to the inflammatory zone by increasing the E-selectivity at the surface of the intercellular adhesion molecule-1 (ICAM-1) and the endothelial cell which is the major receptors of mast cells, particularly LFA-1. The studies have shown that endocan level increases in inflammatory diseases and endothelium- dependent pathologic disorders. Urticarial vasculitis is a clinicopathological condition characterized by a recurring urticarial eruptions that lasts longer than 24 hours, with pain and/or burning sensation. In recent years, the use of neutrophilic urticaria terminology by some authors has come into play rather than UV, for reasons such as histopathological similarity, antihistamine treatment unresponsiveness, and less scariness compared to urticaria. This clinicopathological similarity was first reported by Winkelmann et al. With this view; There is a small number of intravascular and perivascular neutrophils at one end of the spectrum and the presence of leukocytoclastic vasculitis at the other end. In addition, in some studies, clinical features of urticarial lesions in hypocomplementemic urticarial vasculitis (HUV) cases and histological findings were found to overlap with NU. Many cytokines and chemokines, especially TNF-α, are released depending on the usual pathway of the complex is activated via the immune complexes accumulate on the wall of the vessels. This leads to leukocyte migration to the inflammation zone.Leukocytes come the inflammatory area are activated by both cytokines released from mast cells and other neutrophils.Leukocytesare more convenientfor phagocytosisand secrete proteolytic enzymes (collagenase, elastase, etc.) which further increase tissue destruction. Eventually, endothelial vascular damage occurs. In addition, TNF-α has been shown to increase endocrine production in vitro conditions. Aim: The aim of this study was to investigate whether serum endocan levels were increased or not with UV, urticaria and healthy control groups Methods: 30 (male / female) patients with UV, 30 (male / female) patients with urticaria and 30 (male / female) healthy volunteers between the ages of 18-65 were included in the study. Serum endocan, complement 3, 4 (c3, c4), C-reactive protein (CRP), erythrocyte sedimentation rate (ESR), total IgE and total blood count levelswere evaluated in all three groups. Results: The mean age of the UV group was statistically higher than the control group.In both UV and urticaria groups, WBC, CRP, total Ig E, and C3 values were higher than the control group, and this difference was statistically significant (P = 0.0001, p = 0.002, p = 0.006, p = 0.0001, respectively). It was found a positive and medium significant correlation between endocan values and CRP values in UV groups (p=0,002; r=0,549). There was no correlation between endocan and other parameters in urticaria and control groups. No significant difference was found between the endocan level of UV group, urticaria group and healthy group (p> 0.05). Discussion: There was a statistically significant difference between the three groups in terms of WBC, CRP, total Ig E and C3 values in our study. These values were higher in both UV and urticaria patients than control. In addition, there was a correlation between endocan and CRP in patients with UV consistent with the literature. However, no significant difference was found between the endocan level of UV group, urticaria group and healthy group. Conclusion: We found that serum endocan levels were not higher in patients with UV in this study. In new studies, the number of patients should be increased, factors affecting half-life and release of endocardium should be investigated. KEYWORDS: Neutrophilic urticaria, Urticarial Vasculitis, Endocan, Urticaria, TNF-α
Benzer Tezler
- Ürtiker hastalarında klinik ve histopatolojik bulguların korelasyonu ve retrospektif olarak değerlendirilmesi
Correlation and retrospective evoluation of clinical and histopathological findings in patients with urticaria
SEVİLAY EREN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
DermatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İLKNUR KIVANÇ ALTUNAY
- Kronik spontan ürtiker hastalarında inflamatuvar sitokin düzeyleri ve omalizumab tedavisi sonrası değişimlerinin değerlendirilmesi: Prospektif vaka-kontrol çalışması
Evaluation of inflammatory cytokine levels and changes after omalizumab treatment in patients with Chronic Spontaneous Urticaria: A prospective case-control study
FATMA SELCEN HOŞGÖREN TEKİN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
DermatolojiMarmara ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
PROF. DR. SAFİYE ATLAS TÜLİN ERGUN
DOÇ. DR. ANDAÇ SALMAN
- Dirençli kronik spontan ürtikerli hastalarda nötrofil lenfosit oranı, trombosit lenfosit oranı ve bunların omalizumab tedavisi ile değişiminin değerlendirilmesi
Evaluation of neutrophil-to-lymphocyte ratio, platelet-to-lymphocyte ratio in resistant chronic spontaneous urticaria patients and changes in these ratios after omalizumab treatment
ŞENSU TUFAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
DermatolojiSağlık Bilimleri ÜniversitesiDeri ve Zührevi Hast. Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SELDA PELİN KARTAL
- Sadece kronik ürtikeri olan ve kronik ürtikere eşlik eden fiziksel ürtikeri olan olguların klinik, laboratuar ve histopatolojik özelliklerinin karşılaştırılması
Assesment of clinical, laboratory and histopathological findings in patients with chronic urticaria and chronic urticaria together physical one
HAVVA GÜNGÖR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1999
Dermatolojiİstanbul ÜniversitesiDermatoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CAN BAYKAL
- Kronik ürtikerde histopatoloji ile etyopatogenez ilişkisinin araştırılması
Başlık çevirisi yok
LALE KAREL