Geri Dön

Glioblastom olgularında immunhistokimyasal olarak EGFR,MMP2,MMP9 ekspresyonu ile ki-67 proliferatif indeksi ve tümör lokalizasyonunun prognozla ilişkisi

Prognostic significance and relationship between immunohistochemical expressions of EGFR,MMP2,MMP9; ki-67 proliferation index and tumor localization in patients with glioblastoma

  1. Tez No: 499121
  2. Yazar: MERVE BAŞAR
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. DİLEK YAVUZER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Patoloji, Pathology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Gastroenteroloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 78

Özet

Giriş ve amaç: Glioblastom santral sinir sisteminin primer tümörleri içinde en sık rastlanılan (%15) ve en ölümcül olanıdır. Glioblastom tanılı hastalar tedaviye yanıtta ve yaşam süresi açısından kendi içinde heterojenite göstermektedir. Bazı hastaların beklenilen yaşam süresindeki farklılık hala gün yüzüne çıkmamış mekanizmaların sağkalım üzerinde etkili olduğu şüphesini doğurmaktadır. EGFR yolağında aşırı aktivite saptanması malignglial tümörlerdeki tümöral gelişmeden sorumludur. Matriksmetalloproteinazları ise tümör hücre invazyonu ve metastaz sırasındaki ECM yıkımında etkilidir. Bir proliferasyon belirteci olan Ki-67 nükleer bir antijen olup hücre siklusunda G0 fazının geç dönemlerinde ortaya çıkar. Bu çalışmanın amacı; hastanemizde tanı alan glioblastom olgularında EGFR, metalloproteinazlardan MMP2-MMP9 ekspresyonu, Ki-67 proliferasyon indeksi ve tümörün demografik özelliklerinin yaşam süresi ile ilişkisini araştırmaktır. Gereç ve yöntem: Kartal Dr Lütfi Kırdar Eğitim ve Araştırma Hastanesi Patoloji Kliniği'nde glioblastom tanısı almış 177 vaka çalışmaya alındı. İmmünohistokimyasal inceleme için, formalintesbitli, parafine gömülü dokulardan hazırlanan 4 µm kalınlıktaki kesitler kullanıldı. Tümör dokularına EGFRVIIIa, MMP2 ve MMP9 antikorları uygulandı. Mevcut Ki-67 proliferatif indeksleri ve lokalizasyon bilgileri yeniden gözden geçirilerek kayıt altına alındı. Elde edilen veriler ve yaşam süreleri istatiksel olarak karşılaştırıldı. Bulgular: Yaş ile sağkalım arasında negatif yönde orta derecede anlamlı (r:-0,308) bir korelasyon vardır. Buna göre yaş arttıkça sağkalım süresi azalmaktadır (p0,05). MMP2 ile sağkalım arasındaki ilişki incelendiğinde; birkaç hücrede boyanma görülen hastalardaki sağkalım süresinin (20,097±2,167 ay) yaygın boyanma görülen hastalara göre (7,319±2,357 ay) daha yüksek olduğu görülmüştür (p0,05). Sonuç: Sonuç olarak MMP9 ve MMP2'nin tümör hücrelerindeki boyanma yaygınlığı ile yaşam süresi arasında negatif yönde anlamlı bir korelasyon bulunmuştur. EGFRVIII ekspresyonu prognoz ile ilişkilendirilememiştir. Yine Ki-67 proliferasyon indeksi ve sağkalım arasında korelasyon saptanmamıştır.

Özet (Çeviri)

Aim:Glioblastoma is themostcommon (15%) andmostlethaloneamongtheprimarytumors of thecentralnervoussystem. Patients diagnosed with glioblastoma exhibit heterogeneity in response to treatment and in terms of life span. The difference in life expectancy of some patients is the suspicion that the mechanisms that have not yet appeared are still effective on survival. Excessive activity in the EGFR pathway is responsible for malignant glial tumors developing. Matrix metalloproteinases are effective in tumor cell invasion and destruction of the ECM during metastasis. A proliferation marker Ki-67, is a nuclear antigen that occurs in the late phase of the G0 phase in the cell cycle. Thepurpose of thisstudy is; EGFR, MMP2-MMP9 expressionfrommetalloproteinases, Ki-67 proliferationindexanddemographiccharacteristics of thetumor in relationtosurvival in glioblastomasdiagnosed in ourhospital. Materialsandmethods: In Kartal Dr. Lütfi Kırdar Training andResearchHospitalPathologyClinic, 177 caseswithglioblastomadiagnosedwithmorphologicalandimmunohistochemicalfindingswereincluded in thestudy. Forimmunohistochemicalexamination, sectionswithformalinfixation, of 4 µm thicknesspreparedfromparaffin-embeddedtissuewereused. Theexisting Ki-67 proliferativeindexandlocalizationwererecordedand re-examined. Conclusively, EGFRVIIIa, MMP2 and MMP9 antibodieswereadministeredtotumortissues. Existing data andsurvival time werestatisticallycompared. Results: There is a significant (r: -0,308) correlation between age and survival in the medium to moderate negativity. Accordingly, as ageincreases, thesurvival time decreases (p 0,05). Whentherelationshipbetween MMP2 andsurvival is examined; (20,097 ± 2,167 months) in patientswith a fewcellstaining (p 0.05). Conclusion:As a result, therewas a significant negative correlation between the prevalence of MMP9 and MMP2 in tumor cells and the duration of life. EGFRVIII expression has not been associated with prognosis. There was no correlation between Ki-67 proliferation index and survival.

Benzer Tezler

  1. Glioblastom olgularında immünohistokimyasal MGMT ve P53 ekspresyonu ile bulguların prognostik faktörler ile karşılaştırılması

    MGMT and p53 expressions in glioblastoma cases and comparison with prognostic factors

    MUHAMMED SEMİH KAZANCI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    PatolojiBaşkent Üniversitesi

    Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖZLEM ÖZEN

  2. Glioblastom olgularında IDJ-1 mutasyonunun immünohistokimyasal ve real tıme PCR yöntemleri ile değerlendirilmesi ve radyolojik bulgular ile korelasyonu

    Evaluation of İDH-1 mutation in glioblastoma cases BY immunohistochemical and real-time PCR methods and its correlation with radiological findings

    UMAY KİRAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    PatolojiKocaeli Üniversitesi

    Tıbbi Patoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÇİĞDEM VURAL

  3. Yüksek dereceli primer beyin tümörü (Glioblastoma multiforme) olgularında TGF-beta ailesi ve smad reseptörlerinin prognostik önemi

    The role of tgf-β and smad receptors in determining prognosis in high grade primary brain tumors (Glioblastoma multiforme)

    GÜVEN GÜRSOY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    NöroşirürjiCelal Bayar Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. MUSTAFA BARUTÇUOĞLU

  4. Rekürren GBM olgularında rCBV ve DCE perfüzyon parametreleri ile genetik ve immünohistokimyasal biyobelirteç durumunun belirlenmesi

    Determination of genetic and immunohistochemical biomarker status by rCBV and DCE perfusion parameters in patients with recurrent GBM

    EMRE ALP

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Radyoloji ve Nükleer TıpSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Radyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HATİCE GÜL HATİPOĞLU ÇETİN

  5. Gliomlarda CLOCK ve BMAL1 gen ekspresyonu ile PD-L1 immünohistokimyasal ekspresyonunun korelasyonu ve histopatolojik parametreler ile değerlendirilmesi

    Gliomlarda CLOCK ve BMAL1 gen ekspresyonu ile PD-L1 immünohistokimyasal ekspresyonunun korelasyonu ve histopatolojik parametreler ile değerlendirilmesi

    GİZEM AYDIN DEMİR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PatolojiMersin Üniversitesi

    Patoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HAMİDE SAYAR