Geri Dön

Tip 2 diyabetli bireylerde problem çözme eğitiminin öz yönetim davranışlarına etkisi

The effect of problem solving education on TYPE 2 diabetic individuals' self-management behaviors

  1. Tez No: 499170
  2. Yazar: ZEYNEP BAHADIR AĞCE
  3. Danışmanlar: PROF. DR. GAMZE EKİCİ ÇAĞLAR
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Fizyoterapi ve Rehabilitasyon, Physiotherapy and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Ergoterapi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 118

Özet

Tip 2 diyabetli bireylerin kan glikoz kontrolü için sağlıklı yaşam tarzı alışkanlıklarının geliştirilmesi ve düzenli olarak öz yönetim davranışlarını sürdürmesini gerekmektedir. Ancak bireyler bu davranışların hayata katılması ve sürdürülmesinde problem yaşamaktadır. Problem çözme eğitimi (PÇE), bireylerin sağlıklı alışkanlıklar edinmesini desteklemektedir. Bu çalışmada, tip 2 diyabetli bireylerde kişinin kendisi için anlamlı aktiviteler yoluyla uygulanan problem çözme eğitiminin aktivite performansı, rutinler ve alışkanlıklar, sorunlarla başa çıkma stilleri, psikososyal öz yeterlilik, iyilik hali ve duygusal stres alanları üzerine etkisi incelenmiştir. Çalışmaya tip 2 diyabetli 67 gönüllü birey dahil edilmiştir. Katılımcılar randomizasyon yöntemi ile müdahale (n=33) ve kontrol (n=34) grubu olarak ayrılmıştır. Her bir katılımcı için Fiziksel ve Sosyodemografik özellikler, Kanada Aktivite Performans Ölçümü ile aktivite performans problemleri, Zaman Coğrafya Günlüğü ile tipik günleri, Başa Çıkma Stilleri Ölçeği Kısa Form ile sorunlarla başa çıkma stilleri, Diyabet Güçlendirme Ölçeği ile psikososyal öz yeterliliği, Dünya Sağlık Örgütü-5 İyilik Hali Anketi ile iyilik hali ve Diyabette Sorunlu Alanlar Ölçeği ile diyabette duygusal stres alanlarına ait bilgiler kaydedilmiştir. Müdahale haftada en az 1 seans, 6 hafta olacak şekilde toplam 6 modül olarak planlanmıştır. 1, 2 ve 6. modül programı standart olup, 3, 4 ve 5. modüller ise bireyin ihtiyaçlarına göre düzenlenmiştir. Müdahale ve kontrol grubundan müdahale öncesi, sonrası ve müdahaleden 3 ay sonrasında elde edilen veriler karşılaştırılmıştır. Sonuçlara göre tip 2 diyabetli bireylerin müdahale sonrası tipik gündeki diyabet öz yönetim aktivite oranında artış, buna ilave olarak problem tanımlanan performans alanlarında, bazı sorunlarla başa çıkma stillerinde, psikososyal öz yeterliliğinde, iyilik hali ve yaşam kalitesinde gelişme görülmüştür (p

Özet (Çeviri)

Individuals with type 2 diabetes need to develop healthy lifestyle habits for blood glucose control and individuals should maintain regular self-management behaviors However, the individuals have problems to participated in the life and maintenance of these behaviors. Problem-solving education support individuals to get healthy habits. This study was performed to investigate the effects of the problem-solving training applied with meaningful activities for individuals activity performance, routines and habits, problem-solving style, psychosocial self-efficacy, well-being, and emotional stress areas in type 2 diabates individuals. This study included 67 individuals volunteers of type 2 diabetes in total. Participants were divided into randomization method intervention (n = 33) and control (n = 34) group. The Physical and Sociodemographic Characteristics, activity performance problems with Canadian Occupational Performance Measure, typical days with Time Geography Diary styles to cope with problems with Brief COPE, psychosocial self-efficacy with Diabetes Empowerment Scale, well-being with World Health Organization-5 Well Being İndex, information on the areas of emotional stress with Problem Areas in Diabetes Questionnaire were recorded for each participant. The intervention is scheduled as a total of 6 modules, with 6 weeks and at least 1. session per week. 1, 2 and 6. modules has the standard programme, modules 3, 4 and 5. are arranged to the needs of the individual. The intervention and control group were evaluated before, after, and after intervention for 3 months and the data obtained were compared with each other. The results show that individuals with type 2 diabetes increased their typical day-to-day diabetes self-management activity after the intervention, in addition to the problematic areas of performance, problems with coping style, psychosocial self-efficacy and well-being (p

Benzer Tezler

  1. Tip 1 diyabetli çocukların aile etkileşimi

    Family interaction of children with type 1 diabetes mellitus

    ESEN ÇAVUŞLU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    HemşirelikMarmara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. HATİCE PEK

  2. Tip-2 diyabetes mellitus hastalarında diyabet distress düzeyinin yaşam kalitesi ve kardiyovasküler hastalık ile ilişkisinin değerlendirilmesi

    Evaluation of diabetes distress level's relationship with quality of life and cardiovascular disease in Type-2 diabetes mellitus patients

    GÜLŞEN CAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Aile HekimliğiManisa Celal Bayar Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. HÜSEYİN ELBİ

  3. Tip 2 diyabetes mellituslu hastalarda otonomi düzeyi, problem çözme becerisi ve bu iki değişken arasındaki ilişki

    Autonomy level and problem solving ability of the patient with type 2 diyabetes mellitus and the relation between these two variables

    NURHAYAT POLAT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    HemşirelikCumhuriyet Üniversitesi

    Hemşirelik Esasları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞERİFE KARAGÖZOĞLU

  4. İnsülin direncinin erken tanısında non-invazif ve invazif biyobelirteçler: Adiponektin ve irisin

    Early diagnosis of insulin resistance with non-invasive and invasive biomarkers: Adiponectin and irisin

    HATİCE BAYINDIR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    BiyokimyaYıldız Teknik Üniversitesi

    Biyomühendislik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SEVİL YÜCEL

  5. Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde tedavi gören hastaların işitme testi sonuçlarına etki eden faktörler

    Factor affecting the hearing test of patientsreceiving treatment in the neonatal intensive care unit

    SAİDE KANDİL KAYA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıRecep Tayyip Erdoğan Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MEHMET KENAN KANBUROĞLU