Geri Dön

Tavşanlarda intravitreal golimumab uygulamasının retina üzerine histopatolojik etkisinin incelenmesi

The histopathological effects of intravitreal golimumab injection on the retina of rabbit eyes

  1. Tez No: 502294
  2. Yazar: CEREN DURMAZ ENGİN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. ALİ OSMAN SAATCİ
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Göz Hastalıkları, Eye Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Apopitozis, Golimumab, intravitreal anti-TNF ilaçlar, retina, Apoptosis, Golimumab, intravitreal anti-TNF drugs, retina
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 96

Özet

Amaç: Tavşanlarda intravitreal uygulanan Golimumab'ın (anti-TNF) retina üzerine histopatolojik etkisinin değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: Çalışmaya 16 adet tavşan (Yeni Zelanda albino tavşan) dahil edildi. Çalışmaya dahil edilen tavşanlar 3 gruba ayrılarak, deneklerin sağ gözüne intravitreal Golimumab enjeksiyonu [grup 1 (n=6): 5 mg/0.05 ml, grup 2 (n=6): 10 mg/0.1 ml, grup 3 (n=4): 20 mg/0.2 ml], sol göze ise eş volümde sham enjeksiyon (Dengeni Tuz Solüsyonu-BSS) yapıldı. Tavşanların gözleri bir hafta boyunca günlük takip edildi. Bir haftalık takibin ardından sakrifikasyon sonrası, gözleri enüklee edilerek dokuları ışık mikroskopisinde apopitotik aktivasyonu gösteren immünohistokimyasal (TUNEL ve Kaspaz-3 boyama) ve elektron mikroskopi incelemeleri için hazırlandı. Sonuçlar: Hematoksilen-eozin (H&E) boyama ile yapılan incelemede, çalışma gözlerinin histolojik kesitlerinin hiçbirinde makroskopik olarak retina tabakalarında kayba rastlanmadı. Tüm dozlarda (5 mg/0.05 ml, 10 mg/0.1 ml ve 20 mg/0.2 ml), aynı volümde BSS enjeksiyonu yapılan kontrol gözlerine göre, Golimumab enjekte edilen gözlerde, H&E boyamada dış nükleer (sırasıyla p=0.001, p=0.044 ve p=0.045) ve iç nükleer (sırasıyla p=0.047, p=0.045 ve p=0.048) tabakalarda azalmış hücre sayısı görülürken; ganglion hücre sayısında anlamlı farklılık gözlenmedi. (sırasıyla p=0.11, p=0.067 ve p=0.20) 5 mg/0.05 ml Golimumab enjeksiyonu yapılan gruplardaki tavşan gözlerinde dış nükleer tabakada TUNEL ile kontrole göre boyanma yüzdesinde farklılık görülmezken; Kaspaz-3 boyanma yüzdesi kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak daha fazla saptandı. (sırasıyla p=0.061 ve p=0.048) Aynı dozda iç nükleer tabakada ise TUNEL ve Kaspaz-3 boyanma yüzdeleri, kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak daha fazla bulundu. (sırasıyla p=0.018 ve p=0.015) 10 mg/0.1 ml ve 20 mg/0.2 ml dozlarında ise hem dış hem iç nükleer tabakada TUNEL ve Kaspaz-3 boyanma yüzdeleri, kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı olarak daha fazla saptandı. (TUNEL boyama ile sırasıyla p=0.009, p=0.020, p=0.029 ve p=0.029, Kaspaz-3 boyama ile sırasıyla p=0.041, p=0.041, p=0.048, p=0.041) Golimumab enjekte edilen gözlerin ganglion hücre tabakasında gerek TUNEL gerekse Kaspaz-3 boyamasında kontrol grubuna göre pozitif boyanan hücre yüzdesinde üç dozda da anlamlı farklılığa rastlanmadı. (TUNEL boyama ile sırasıyla p=0.937, p=1.000 ve p=1.000, Kaspaz-3 boyama ile sırasıyla p=0.064, p=0.163 ve p=0.198) Kaspaz-3 boyanmada, artan dozlarda gruplar arasında her üç tabakada da apoptosis oranı açısından istatistiksel olarak anlamlı doz bağımlı ilişki bulunmadı (Kaspaz-3 boyama ile sırasıyla p=0.555, p=0.092 ve p=0.877). Tartışma: Tavşanlarda intravitreal olarak uygulanan TNF-α antagonisti Golimumab, retinal fotoreseptör ve bipolar hücrelerde apopitoza neden olmuştur. Uygulanan üç farklı dozda (5 mg/0.05 ml, 10 mg/0.1 ml ve 20 mg/0.2 ml) da retina hücrelerinde kontrole göre artan hücre ölümü gözlendiğinden, tedavi planlaması esnasında bu dozlarda yapılacak intravitreal Golimumab enjeksiyonunun retina için toksik olabileceği göz önüne alınmalıdır.

Özet (Çeviri)

Purpose: The aim of this study is to evaluate the histopathological effect of intravitreal injection of Golimumab (anti-TNF) on the retina in rabbit eyes. Methods: 16 rabbits (New Zealand albino rabbits) were included in the study. The rabbits were divided into 3 groups. Intravitreal injections of Golimumab [group 1 (n=6): 5 mg / 0.05 ml, group 2 (n=6): 10 mg / 0.1 ml, group 3 (n=4): 20 mg / 0.2 ml] were performed to the right eyes, while sham injections with the same volume were administrated to the left eyes. The eyes of the rabbits were followed daily for a week. After one week of follow-up, the rabbits were sacrified and the eyes were enucleated. Eye tissues were prepared for light microscopic immunohistochemical examination (TUNEL and Caspase-3 staining) which showed apoptotic activation and ultrastructural examination under electron microscopy. Results: In hematoxylin-eosin (H&E) staining, none of the histological sections of the study eyes showed any evidence of retinal layer loss macroscopically. In all of the three different doses (5 mg / 0.05 ml, 10 mg / 0.1 ml and 20 mg / 0.2 ml), while number of the cells in outer nuclear (p=0.001, p=0.044 and p=0.045 respectively) and inner nuclear (p=0.047, p=0.045 and p=0.048 respectively) layers were decreased in Golimumab group compared to sham group; there was no significant difference in ganglion cell count (p = 0.11, p = 0.067 and p = 0.20, respectively) between three groups. In 5 mg/0.05 ml Golimumab injected eyes, there was no significant difference in the percentage of TUNEL staining in outer nuclear layer compared to control group, while the percentage of Caspase-3 staining of the same layer was significantly higher than the control group. (p = 0.061 and p = 0.048, respectively). For the same dose, in inner nuclear layer, TUNEL and Caspase-3 staining percentages were significantly higher in Golimumab group compared to control group. (p = 0.018 and p = 0.015, respectively) For 10 mg / 0.1 ml and 20 mg / 0.2 ml doses, TUNEL and Caspase-3 staining percentages in the outer and inner nuclear layers were found to be significantly higher than the control groups. (For TUNEL staining, p = 0.009, p = 0.020, p = 0.029 and p = 0.029 respectively, for Caspase-3 staining p = 0.041, p = 0.04, p = 0.048 and p = 0.041 respectively). In ganglion cell layer, for all dose groups, neither TUNEL nor Caspase-3 staining percentages showed any significant difference between Golimumab and control groups (For TUNEL staining, p = 0.937, p = 1.000 and p = 1.000 respectively, for Caspase-3 staining p = 0.064, p = 0.163 and p = 0.198 respectively). Caspase-3 staining didn't show any significant higher apoptosis rates in increasing doses of Golimumab, therefore we didn't find any statistically significant dose-dependent relationship (p = 0.555, p = 0.092 and p = 0.877, respectively). Discussion: Intravitreally administered TNF-α antagonist Golimumab caused apoptosis in both photoreceptors and bipolar cells in rabbit retina. Since there was increased retinal cell death in Golimumab injected eyes compared to control eyes for all of the three different doses (5 mg / 0.05 ml, 10 mg / 0.1 ml and 20 mg / 0.2 ml), potential toxicity of intravitreal Golimumab injections at these doses should be considered during treatment plan.

Benzer Tezler

  1. Tavşanlarda intravitreal nepafenak enjeksiyonunun retina üzerindeki etkileri

    Effects of intravitreal nepafenac injection on retina in rabbits

    YAŞAR ÖLMEZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Göz HastalıklarıKırıkkale Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. TEVFİK OĞUREL

  2. Yenidoğmuş tavşanlarda anti-vegf ilaçların intravitreal uygulamasının lokal ve sistemik etkileri

    The local and systemic side effects of the intravitreal injections of vascular endothelial growth factor (VEGF) inhibitors in the newborn rabbit eyes

    DUYGU ÇAM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2014

    Göz HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞE TÜLİN BERK

  3. Tavşanlarda deneysel olarak endotoksin ile oluşturulmuş üveit modelinde intravitreal ve sistemik infliksimab tedavisinin karşılaştırılması

    Comparison efficacy of systemic and intravitreal infliximab treatment in endotoxin induced uveitis model

    OYA DÖNMEZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Göz HastalıklarıDokuz Eylül Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYLİN YAMAN

  4. Stafilokok epidermidis ile oluşturulan deneysel endoftalmilerde intravitreal infliximab uygulamasının etkinliği

    The effectiveness of intravitreal infliximab in experimental endophthalmitis induced by stapylococcus epidermidis

    OSMAN ÖNDAŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2012

    Göz HastalıklarıAtatürk Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ORHAN ATEŞ

  5. İntravitreal kolistin retinal toksisitesinin araştırılması

    Study of retinal toxicity of intravitreal colistin

    MERVE ÖZBEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Göz Hastalıklarıİstanbul Medipol Üniversitesi

    Göz Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. MUSTAFA ELİAÇIK