Geri Dön

Phylogeography of rock nuthatches: An integrated approach

Kaya sıvacı kuşlarının filocoğrafyası: Bütünleyici bir yaklaşım

  1. Tez No: 519567
  2. Yazar: CAN ELVERİCİ
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. UTKU PERKTAŞ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Biyoloji, Biology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Biyoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 85

Özet

Bu çalışmada, Büyük Kaya Sıvacısı'nın (Sitta tephronota Sharpe, 1872) ve Kaya Sıvacısı'nın (Sitta neumayer Michahelles, 1830) morfolojik ve genetik varyasyonu değerlendirilmiştir. Bu amaç doğrultusunda, filocoğrafya ve ekolojik niş modellemesinden yararlanılarak, türlerin tarihsel biyocoğrafyası tartışılmıştır. Kuvaterner'deki iklimsel dalgalanmalar, birçok türün Palearktik ekosistemi boyunca dağılım alanlarını değiştirmesine neden olmuştur. Son Buzul Maksimumu'nda bazı türler dağılım alanlarını genişletmiştir. Öte yandan türlerin büyük bir kısmı dağılım alanlarını daraltmak zorunda kalmıştır. Son Buzullar Arası dönemin bu açıdan etkileri ise literatürde nadiren çalışılmıştır. Ayrıca, sadece sığınak olarak tanımlanan güney enlemlerde dağılan kuş türlerinin dağılım alanlarını tarihsel olarak nasıl değiştirdikleri de çok fazla çalışmaya konu olmamıştır. Türlerin dağılım alanlarındaki bu değişimleri ekolojik niş modellemesi ve filogenetik analizlerle test etmek mümkündür. Bu tez çalışmasıyla, bu iki kuş türünün morfolojik varyasyon, genetik çeşitlilik ve dağılım örüntüleri detaylı bir biçimde incelenmiştir. Türlerin genetik çeşitlilik örüntüleri ve dolayısıyla tür hakkındaki filocoğrafi çıkarımlar mitokondriyel DNA'nın (mtDNA) ND2 ve ND3 bölgeleri dikkate alınarak gerçekleştirilmiştir. İki gen bölgesinin ortaya koyduğu genetik çeşitlilik örüntüsünün filogenetik değerlendirilmesi sonucunda iki tür içinde kriptik genetik çeşitlilik örüntüsü ortaya çıkmıştır. Buna göre, S. neumayer için Balkanlar ile Anadolu'nun tamamı ve İran'ın Zagros popülasyonu monofiletik bir grup oluşturmuştur. Benzer durum S. tephronota için de geçerli olmuş, bu türün dağılım alanının doğusundaki popülasyonlar ile Zagros popülasyonları monofiletik bir grup oluşturmuştur. Filogenetik sonuçlar morfolojik sonuçlarla büyük ölçüde örtüşmüştür. Türlere özgü dağılım verileri ve maksimum entropi makine öğrenme algoritması (MAXENT) kullanılarak, bu sıvacı kuşu türlerinin yeniden yapılandırılmış geçmiş biyoiklimsel koşullarındaki (~130000-116000 yıl önce Son Buzullar Arası dönemde ve ~22000 yıl önce Son Buzul Maksimumu sırasında) ve günümüzdeki (1960-1990 arası) coğrafi dağılımlarını test etmek için ekolojik niş modeli yaklaşımı benimsenmiştir. Ekolojik niş modeli ve filocoğrafya sonuçlarının beraber değerlendirilmesi, türlerin evrimsel tarihi hakkında güvenilir sonuçlar ortaya koymaktadır. Her iki türün ekolojik niş modeli sonuçları, türlerin Son Buzullar Arası dönemde günümüz ve Son Buzul Maksimumu'ndan daha dar bir dağılıma sahip olduklarını göstermiştir. Elde edilen sonuçlar bir bütün olarak değerlendirildiğinde ve daha önceki taksonomik çalışmalarla birleştirildiğinde, Sitta neumayer için Zagros bölgesinde alttür olarak önerilmiş olan Sitta n. tschitscherini'nin ve aynı bölgede Sitta tephronota'nın alttürü olarak önerilmiş olan Sitta t. dresseri'nin alttürden ziyade tür olarak dikkate alınması gerektiği sonucuna varılmıştır.

Özet (Çeviri)

In this study, morphological and genetic variations of Eastern Rock Nuthatch (Sitta tephronota Sharpe, 1872) and Western Rock Nuthatch (Sitta neumayer Michahelles, 1830) were evaluated. To this end, historical biogeography of the species has been discussed using phylogeography and ecological niche modeling. Climatic fluctuations in the Quaternary have caused many species to shift their ranges across Palearctic ecosystem. In the Last Glacial Maximum some species have expanded their distribution areas. A large part of the species, on the other hand, had to narrow their distribution areas. The impact of the Last Integlacial period is rarely studied in this respect. Moreover, how bird species distributed across southern latitudes known as refugial areas have historically changed their distributional areas have not been a popular subject. It is possible to test these changes in the distribution areas of species with ecological niche models and phylogenetic analyzes. In this thesis, morphological variation, genetic diversity and distributional patterns of these two bird species have been examined in detail. The genetic diversity patterns of the species and therefore phylogenetic inferences about species were done by using ND2 and ND3 regions of the mitochondrial DNA (mtDNA). As a result of the phylogenetic evaluation of the genetic diversity patterns revealed by these two gene regions, cryptic genetic diversity patterns were found for both species. Accordingly, Balkan, Anatolian and Zagros (Iran) population of S. neumayer formed a monophyletic group. The same pattern was also found for S. tephronota as Zagros and eastern population of the species formed a monophyletic group. Phylogenetic results were highly consistent with morphological results. With the use of species specific occurrence data and the maximum entrophy machine learning algorithm (MAXENT),an ecological niche model is developed to predict the geographic distribution of these nuthatch species under reconstructed past (the Last Interglacial, ~ 130000 to 116000 years ago and the Last Glacial Maximum, 22000 years ago) and present (1960 to 1990) bioclimatic conditions. Co-evaluation of the results of the ecological niche model and phylogeography reveals reliable conclusions about the evolutionary history of species. Ecological niche model results for both species showed that they had narrower distributions in the Last Interglacial Period when compared to the Present and the Last Glacial Maximum distributions. When the results obtained are evaluated altogether and combined with previous taxonomic studies; Sitta n. tschitscherini, which has been previously proposed in the Zagros region for Sitta neumayer, and Sitta t. dresseri which has been proposed for Sitta tephronota in the same region, should be examined as species rather than subspecies.

Benzer Tezler

  1. Kazova ve çevresinin (Tokat-Merkez-Pazar-Turhal) florası üzerine bir araştırma

    A research on the flora of Kazova valley (Tokat-Merkez-Pazar-Turhal)

    UMUT TUNÇ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    BiyolojiOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ FERGAN KARAER

  2. Phylogeography of the large mouse-eared bats in Turkish Thrace and Anatolia

    Trakya ve Anadolu'daki büyük fare kulaklı yarasaların filocoğrafyası

    YALIN EMEK ÇELİK

    Doktora

    İngilizce

    İngilizce

    2021

    BiyolojiBoğaziçi Üniversitesi

    Çevre Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ANDRZEJ FURMAN

  3. Türkiye'deki Daphnia cinsine ait bazı türlerin filocoğrafyası

    Phylogeography of some species belonging to the genus Daphnia in turkey

    EBRU ÖZDEMİR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    BiyolojiAnkara Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET ALTINDAĞ

  4. Phylogeography of Mytilus galloprovincialis in the Istanbul Strait system

    İstanbul Boğazı?ndaki Mytilus galloprovincialis türü midyelerin filocoğrafyasi

    ASLI KURTULUŞ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2009

    GenetikBoğaziçi Üniversitesi

    Çevre Bilimleri Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. RAŞİT BİLGİN

  5. Türkiye'de yayılış gösteren Gazella gazella (Pallas, 1766) türünün filocoğrafyası

    Phylogeography of Gazella gazella (Pallas, 1766) distributed in Turkey

    EYLÜL İLASLAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    BiyolojiAksaray Üniversitesi

    Biyoloji Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. TOLGA KANKILIÇ