Ideology, subject, architecture: The transformation of architectural theory and the architect-subject in the 21st century
Ideoloji, özne, mimarlık: Yirmibirinci yüzyılda mimarlık kuramı ve mimar-öznenin dönüşümü
- Tez No: 520853
- Danışmanlar: PROF. DR. GÜVEN ARİF SARGIN
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Mimarlık, Architecture
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2018
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Mimarlık Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Mimari Tasarım Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 183
Özet
Bu tez, insan zihnini yapılandırmak/kurmak üzere, mimarlığın ideoloji tarafından nasıl yeniden üretildiğine yoğunlaşmaktadır. Baskın ideolojinin halihazırda fiziksel dünyayı inşa ettiğini (ya da belki de fiziksel dünya üzerinde oynamak baskın ideolojiler için kolaydır) ve yeni hedefinin, kökten tohumlar ekebileceği insan zihni olduğunu düşünmekteyim. Tez önerisi olarak, geç-kapitalist dönüşümlerle birlikte mimarlığın insan zihni üzerinde nasıl etkili olduğunu tartışmak istemekteyim: geç-kapitalizm, kendi ideolojisini yüklemek için, insan zihninin yapısını değiştirmek üzere mimarlığı nasıl bir etmen (ya da bir araç) olarak kullandı, 21.yüzyılın dönüşümsel araçları neler olarak sunuldu. Bu tez, üç kavramsal alanda yapılandırılmıştır;“özne”,“ideoloji”ve“mimarlık”, bu üç alan tanımsal olarak derin bilgibilimsel ilişkiler içermektedir. Ana savım şudur ki;“Mimarlık”, Zizek'e gore ideolojinin yüce nesnesi olan“Özne”ile“İdeoloji”arasında, Lacan'ın kullandığı terimle ifade edersek, bir“dikiş noktası”dır; mimarlığın rolü, zihinsel dönüştürücü olmaktır. Bu ifadenin arkasındaki neden şöyle tanımlanabilir, özellikle sayısal dönüşümden sonra, sadece mimarlıkta değil, tüm yaşam örüntülerinde, serbestçe yüzen anlamlar toplumsal yapıyı tamamiyle istila etmeye başladı; toplumsal hayatı oluşturan her kavram yerinden edildi, içi boşaltıldı. Her şey“post”öneki ile tanımlanmaya başladı; örneğin, post-tarihsel, post-hümanist, post-politik, post-ideolojik, post-kuram ve hatta şaşırtıcı bir biçimde“post-hakikat”gibi. Gerçekliğin“anlamsız”hale geldiği bu koşullar altında yeni-yapısalcı bir argüman öneriyorum, şöyle ki bu akışkan yüzeyleri sabitlemek için, Lacan'ın“point de capitone-dikiş noktası”terimi yeniden etkinleştirilebilir, böylece“anlamı”ve“hakikati”yeniden kurmak mümkün olabilir. Lacancı terminolojide,“dikiş noktası”iki farklı alan arasında bir anlam belirleyici olarak çalışır. Bu tezde benim iddiam, kültürel bir yapı olan“mimarlık”ın post-hakikat çağında ideoloji ve özne arasında bir“dikiş noktası”olarak kullanılabileceği yönündedir. Epistemolojik olarak yeniden yapılandırılmış mimarlığın, bir“arayüz”olarak, serbestçe yüzen kavramlar çokluğunun taşkın olduğu yerde“anlam-sabitleyici”ye dönüşme potansiyeline sahip olduğunu düşünüyorum. Bu arada, bu“dikiş noktası”aracılığıyla, kaybedilen ötekiliği yeniden yaratan bir ikileştirme prosedürü, toplumsal antagonizmayı sağlamak için“ölçülemezlerin eytişim”ini yeniden oluşturacaktır. Mekanın yapılandırması/algılanması üzerine yeni sayısal ajanların oluştuğunun farkındalığıyla,“mimar-öznenin”mimarlık kuramının yeni düzenini yeniden tanımlamak için kendini yeniden yapılandırabileceğini iddia ediyorum. Teorinin nesnesinin değiştiği açıktır; mimarlık kuramının yeni nesnesi“mimar-özne”dir.
Özet (Çeviri)
This thesis will concentrate on how architecture is reproduced by ideology to structure/constitute the mind. I think that dominant ideologies ceased to structure the physical world (or perhaps it is easier for them to play over the physical world - power already has done it) and their new target is the human mind, where they have the potential to make radical inceptions. This thesis asks the question of how architecture affects the human mind with the transformation of late capitalism: how late capitalism uses architecture as an agent (or apparatus) to change the construction of the human mind in order to impose its ideology, through the transformative tools presented in the twenty-first century. The thesis will be structured over three conceptual domains: subject, ideology and architecture. These three domains have a profound epistemological relation to the definition. The main argument is that“architecture”is a kind of“point de capitone”, in Lacanian terms, between“the subject”(human mind), which is defined as the sublime object of ideology by Zizek, and“ideology”; the role of architecture in transformation of the mind. The reason behind this statement is that especially after the digital turn, not only in architecture but also in all life patterns, free-floating meanings began to invade the complete social structure; every concept that constitutes societal life was displaced. Everything began to be described with the prefix“post”, such as post-historical, post-humanist, post-political, post-ideological, post-theory and even, astonishingly,“post-truth”. Under these circumstances, in which truth becomes“meaningless”, I propose a neo-structuralist argument which is that to fix these fluid surfaces, it is possible to reactivate the Lacanian term“point de capitone”for re-constituting“meaning”and“truth”. In Lacanian terminology,“point de capitone”works to fix meaning between two different fields. In this dissertation, my claim is that“architecture”as a cultural form could be used as“point de capitone”between ideology and the subject in the“post-truth era”. I think that epistemologically re-structured architecture as an“interface”has potential to turn into a“meaning-fixer”in a place flooded with a multitude of free-floating concepts. Meanwhile via this“point de capitone”, a redoubling procedure that re-creates the lost otherness will re-constitute an“incommensurable dialectic”for providing social antagonism. With the awareness of new digital agents on space structuring/perceiving, I claim that“architect-subject”can re-configure itself for re-defining a new regime of architectural theory. It is clear that the object of theory has changed, and the new object of architectural theory is the“architect-subject”.
Benzer Tezler
- Mimarlık eğitimi diyalojik peyzajının bir parçası olarak Mimarlık dergisi'ni haritalama
Mapping the Mimarlik journal as a part of the dialogical landscape of architectural education
GİZEM ÖZER ÖZGÜR
Doktora
Türkçe
2024
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SIDIKA ASLIHAN ŞENEL
- Yapılı çevre üretmeninde eleştirel pozisyon alış olarak süreleşme
Becoming processual as a means for a critical positioning in the production of the built environment
MAYA TÜRKMEN NUMAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE ŞENTÜRER
- Ütopyalarda mekan analizi-Campanella örneği üzerinden metin görselleştirme yöntemi
Spatial analysis in utopias-A method of text visualisation on Campanella example
ALİ YÜCEL DOĞAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SAİT ALİ KÖKNAR
- Mimarlıkta bilimin yeri: Dekonstrüktif mimarlığa bir bakış
The Position of science in architecture: A View to deconstructive architecture
MERAL EKİNCİOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
1997
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYŞE ŞENTÜRER
- Kent meydanı: Kamusal-estetik çerçevede eleştirel bir değerlendirme
Urban square: A critical approach within the concepts of 'public' and 'aesthetics
NEVBAHAR ATALAY