II. Abdülhamid Dönemi siyasi sürgünler
Political exiles during Abdulhamid II. Era
- Tez No: 523571
- Danışmanlar: PROF. DR. FAHRETTİN TIZLAK
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Tarih, History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 329
Özet
II. Abdülhamid, Kanun-i Esasi'yi kabul şartıyla tahta çıkmasının ardından kısa süre sonra meşrutiyet taraftarı güçlü bürokratları İstanbul'dan uzaklaştırmış, ardından Meclis-i Mebusan'ı süresiz olarak tatil etmiştir. 113. maddeye dayanarak ilan ettiği örfi idare ile uyguladığı sansür, oluşturduğu hafiye ve jurnal ağı mektep öğrencileri başta olmak üzere kendisine muhalif bir oluşuma neden olacaktır. İstanbul'da Meclis'in yeniden açılmasını isteyen mektep hocaları, öğrenciler, bürokratlar, gazeteciler II. Abdülhamid tarafından sürgün edilerek etkisiz hale getirilmek istenmiştir. II. Abdülhamid rejimine karşı olan ve temelde farklı ideolojilere sahip olmalarına rağmen meşruti yönetimi isteyen muhalifler“Jön Türk”olarak anılırken içlerinden örgütlü, güçlü bir teşkilat olarak 'İttihat ve Terakki Cemiyeti' ortaya çıkmıştır. Yurt içinde II. Abdülhamid'e karşı muhalefet gerçekleştirme imkanı bulamayan muhalifler yurt dışına firar ederek“gönüllü sürgün”olma yolunu tercih ediyordu. Yurt içinde faaliyette bulunanlar ise yakalandıkları zaman çoğu zaman doğal bir tecrit alanı olan Fizan'a sürgün ediliyordu. Sürgünler bulundukları topraklarda, çıkardıkları yayın organları, kurdukları cemiyetler ve halkla temaslarıyla muhalefeti geniş bir coğrafyaya yaymıştır. XX. yüzyıl başından itibaren vergilerin arttırılması üzerine sürgünler yerli halkı kışkırtmış Anadolu'da isyanlar çıkarılmış, halkın talebiyle valiler padişah tarafından görevden alınmıştır. Avrupa'daki sürgünler ise 1907 Kongresi'nde vergil verilmemesi ve askeri darbe yapma konusunda karara varmıştı. Son olarak Makedonya Bölgesi'nde meydana gelen siyasi gelişmeler ve örgütlenmeler neticesinde meşrutiyet yeniden ilan edilmiştir. İstanbul'a dönen sürgünler kaybettikleri memurluklarını, eğitim haklarını yeniden elde edemeyince muhalefete geçmişlerdir. Meşrutiyetin ilanının ardından 31 Mart Ayaklanması yaşanmış ve II. Abdülhamid tahttan indirilerek Selanik'e sürgün olarak gönderilmiştir.
Özet (Çeviri)
After Abdülhamid II, ascended to the throne on the condition that he was going to accept the Constitution, in a short time, he sent the bureaucrats who were in favor of Constitutionalism away from Istanbul, and then, he shut down the Ottoman Parliament forever. However, the martial law he declared based on the Article 113, censorship he applied on the media, the intelligence network and the agents Abdulhamid II. created, led to create a group of opponents against him, especially, consisted of students. In Istanbul, the teachers, the students, the bureaucrats, and the journalists who were in favor of opening the Parliament again were frequently sent for exile by Abdulhamid II. to passivate them. The opponents of II. Abdulhamid although had different ideologies on the basement against his regime, but they were sided by a Constitionalism, and called themselves as“Young Turks”, and an organizational powerful group was formed up among them that was named as The Committee of Union and Progress. The Opponents who were not able to oppose Abdulhamid II. in the country chose to go abroad as a volunteer exile. The opponents who were active within the country were sent to Fezzan (a desert area in Libya) mostly if captured. The people in exile widespread the opposition by publishing, establishing committees, and interacting with local people wherever they were. From the beginning of XX.th century, upon the increase of taxes, and by the provocation of the people in exile, there were rebels in Anatolia, and the Governors were dismissed form their jobs by the request of locals. The exiles in Europe, had decided not to give taxes and conducting a military coup in the Congress in 1907. As a result of political changes and organizations in Macedonia, Constitutional Regime was announced again. The people in exile came back to Istanbul, and when they found out that they couldn't get their rights back as a Public Servant and related to their education, they turned out to be opponents. Only after 8 months later since the Constitutionalism announced, on 31 March, a revolt happened and Abdulhamid II. was dethroned and sent to Tselanica to exile.
Benzer Tezler
- II. Meşrutiyet Dönemi'nde siyasî sürgünler (1908-1918)
The political exiles during the Second Constitutionalist Period (1908-1918)
HASAN ALİ POLAT
- Mevlanzade Rıfat Bey'in gazetecilik hayatı ve siyasi faaliyetleri
Mevlanzade Rifat Bey's life story as a journalist and a politician
MUSTAFA COŞKUN
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Biyografiİstanbul ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATİH MEHMET SANCAKTAR
- Derviş Vahdeti ve Volkan gazetesi
Derviş Vahdeti and Volkan newspaper
RÜYA BAĞIR
Doktora
Türkçe
2022
TarihAnkara ÜniversitesiAtatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NECDET AYSAL
- Mustafa Zihni Paşa'nın hayatı ve siyasî görüşleri
Mustafa Zihni Pasha's life and political views
EDİP BUKARLI
- Hukuk-i Umûmiye Gazetesi'nin (1908- 1909) meşrutiyet ve monarşi rejimlerine bakışı
Hukuk-i Umûmiye Journal's ( 1908-1909) view on constitutional monarchy and monarchy regime
NAZİYE SARALİ