Prolaktinomalı hastalarda inkretin düzeylerinin araştırılması
Investigation of serum incretin levels in patients with prolactinoma
- Tez No: 529561
- Danışmanlar: PROF. DR. RAMAZAN SARI
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases
- Anahtar Kelimeler: GLP-1, GIP, İnkretin, Prolaktinoma, Hiperprolaktinemi, GLP-1, GIP, Incretin, Prolactinoma, Hyperprolactinemia
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 68
Özet
Prolaktin ile glikoz metabolizması arasında ilişki olduğuna dair çelişkili sonuçlar yayınlanmıştır. Hiperprolaktinemi, inkretinler üzerindeki muhtemel etkileri ile insülin direnci ve DM gelişimine neden olabilir. Çalışmamızda, prolaktinomalı hastalarda inkretin sistemin sağlıklı olup olmadığını değerlendirmeyi amaçladık. Çalışmaya bilinen diyabet öyküsü olmayan 13 prolaktinomalı hasta ve kontrol grubu olarak 13 sağlıklı gönüllü alındı. Tamamına 75 gr glikoz ile oral glikoz tolerans testi yapıldı. 0., 30., 60., 90. ve 120. dakikalarda glikoz, insülin, Glukagon-like peptid 1 (GLP-1) ve Glucose-dependent Insulinotropic Polypeptide (GIP) düzeyleri ölçüldü. Bazal glikoz düzeyleri her iki grupta benzerdi (p> 0.05). Oral glikoz tolerans testinde prolaktinoması olan grubun glikoz düzeyleri sağlıklı gruba göre 30. dakikadan sonraki takiplerde daha yüksek düzeyde izlenmesine rağmen, OGTT boyunca (30., 60., 90. ve 120. dakikalar) her iki grup arasındaki glikoz değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı (p> 0.05). Ancak grupların birbirine paralelliği değerlendirildiğinde prolaktinoması olan grupta sağlıklı gönüllülerin olduğu gruba göre 30. dakikadan sonra hızlı düşüş olmaması istatistiksel olarak anlamlıdır (p= 0.035). Hem bazal insülin düzeyleri, hem de OGTT boyunca ölçülen insülin düzeylerinde (30, 60., 90. ve 120. dakikalar) her iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı (p> 0.05). Bazal GLP-1 ölçümü ve OGTT boyunca yapılan tüm ölçümlerde GLP-1, prolaktinoma grubunda ve sağlıklı kontrol grubunda benzer bulundu (p> 0.05). GLP-1 ölçümleri Eğri altında kalan alanlar (EAA) değerlendirildiğinde de gruplar arasındaki toplamdaki ortalama; prolaktinoma grubunda sağlıklı kontrol grubuna göre belirgin daha düşük olduğu görülse de, istatistiksel anlamlı farklılık saptanamadı (p= 0.088). İki grup arasında GIP düzeyleri değerlendirildiğinde, bazal ve OGTT boyunca ölçülen GIP düzeyleri belirgin düşüktü. İstatistiksel olarak bazal GIP düzeyleri arasında farklılık mevcuttu (p= 0,024). OGTT boyunca GIP düzeylerinin 30., 90. ve 120. dakika ölçümlerinde istatistiksel olarak farklılık izlendi (sırasıyla p= 0,006, p= 0,015, p= 0,035). GIP düzeyi Eğri altında kalan alanlar (EAA) değerlendirildiğinde; prolaktinoma grubunda sağlıklı kontrol grubuna göre istatistiksel anlamlı farklılık mevcuttu (p= 0.011). Bu bulgular bize istatistiksel olarak anlamlı olan GIP düzeyi ve anlamlı olmasa dahi GLP-1, glikoz ve insülin düzeyi farklılığı prolaktinomalı hastalarda diyabete yatkınlık ve artmış insülin direncinin mekanizmasında inkretinlerin rol oynayabileceğini düşündürmektedir. Prolaktinoma ve/veya hiperprolaktinemili hastalarda glikoz metabolizması bozukluğu ile inkretin etki arasında olası ilişkiyi gösterebilmek için daha geniş vaka serilerinde yapılacak çalışmalara gereksinim vardır.
Özet (Çeviri)
There have been conflicting results between prolactin and glucose metabolism. Hyperprolactinemia may cause insulin resistance and DM development with its possible effects on incretins. In our study, we aimed to evaluate whether the incretin system is healthy in patients with prolactinoma. Thirteen patients with prolactinoma without any history of diabetes and 13 healthy volunteers were included in the study. The oral glucose tolerance test was performed with 75 g glucose. Glucagon-like peptide 1 (GLP-1) and Glucose-dependent Insulinotropic Polypeptide (GIP) levels were measured at 0, 30, 60, 90 and 120th minutes. Basal glucose levels were similar in both groups (p> 0.05). Although glucose levels of the group with prolactinoma were higher in the follow-up after the 30th minute compared to the healthy group, there was no statistically significant difference in glucose levels between OGTT (30th, 60th, 90th and 120th minutes). (p> 0.05). However, when the groups were parallel to each other, it was statistically significant that there was no rapid decline after 30 minutes in the prolactinoma group compared to the group with healthy volunteers (p= 0.035). There was no statistically significant difference between the basal insulin levels and the insulin levels measured during OGTT (30th, 60th, 90th and 120th minutes) (p> 0.05). GLP-1 was found to be similar in prolactinoma group and healthy control group in all measurements (p> 0.05). The areas under the curve (AUC) are evaluated for GLP-1 measurements; there was no statistically significant difference in prolactinoma group compared to healthy control group (p= 0.088). GIP levels were evaluated between the two groups, the GIP levels measured during baseline and OGTT were significantly lower. There was statistically significant difference between baseline GIP levels (p= 0.024). There was statistically significant differences in GIP levels at 30th, 90th and 120th minutes during OGTT (p= 0.006, p= 0.015, p= 0.035). The areas under the curve (AUC) are evaluated for GIP levels; there was a statistically significant difference in prolactinoma group compared to healthy control group (p= 0.011). These findings suggest that the statistically significant GIP level between the two groups; the difference in GLP-1, glucose and insulin levels, although not significant, may suggest that incretins may play a role in the mechanism of increased insulin resistance in patients with prolactinoma. In order to show the possible relationship between glucose metabolism disorder and incretin effect in patients with prolactinoma and / or hyperprolactinemia, studies must be done in larger case series.
Benzer Tezler
- Prolaktinomalı hastalarda serum Omentin-1 düzeyleri ve aterosklerotik risk faktörlerinin değerlendirilmesi
Evaluation of serum omentin-1 levels and atherosclerotic risk factors in patients with prolactinoma
ZÜLEYHA CAN ERDİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
İç HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÇİĞDEM ÖZKAN
- Prolaktinomalı hastalarda dopaminerjik tedavinin dürtü kontrolü üzerine etkisi
Effect of dopaminergic therapy on impulse control disorders in patients with prolactinoma
ESİN ÖZDENİZ VARAN
- Prolaktinomalı hastalarda artmış plazma parathormon ilişkili peptid düzeyi ve kemik mineral yoğunluğu ilişkisi
The relationship of increased plasma parathormone related peptid level and bone mineral density in patients with prolactinoma
ARZU OKYAR BAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıAnkara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ÖZGÜR DEMİR
- Prolaktinomalı hastalarda otoimmün tiroidit ve diğer otoimmün hastalıkların sıklığı, serum BAFF/APRIL düzeyleri ve yaşam kalitesinin değerlendirilmesi
Prevalence of autoimmune thyroiditis and other autoimmune diseases, evaluation of serum baff / april levels and quality of life in patients with prolactinoma
ÖZLEM KANBUROĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıGazi Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ALEV EROĞLU ALTINOVA
- Prolaktinomalı hastalarda kemik metabolizması değerlendirilmesi
Evaluation of bone metabolism in patients with prolactinoma
F. BUKET BAYRAM
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıMarmara Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. DİLEK YAVUZ