Geri Dön

6-12 haftalık gebeliği olan hiperemezis gravidarum tanılı gebelerin tiroid fonksiyon testleri ve β-HCG değerleri arasındaki korelasyonun değerlendirilmesi

Evaluation of the correlation between thyroid function tests and β-HCG values of hyperhemesis diagnosis with 6-12 weekly pregnancy

  1. Tez No: 533659
  2. Yazar: SELVİYE HALKSEVER ÖZVATAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. CÜNEYT EFTAL TANER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Kadın Hastalıkları ve Doğum, Obstetrics and Gynecology
  6. Anahtar Kelimeler: Hiperemezis gravidarum, Gebeliğin Bulantı Kusması, Tiroid Fonksiyon Testleri, Geçici Gestasyonel Hipertiroidizm, Hyperemesis gravidarum, Gestational Nausea Vomiting, Thyroid Function Tests, Temporary Gestational Hyperthyroidism
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İzmir Tepecik Eğt. ve Arş. Hast.
  11. Ana Bilim Dalı: Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 91

Özet

Amaç: Hiperemezis gravidarum, gebelikte %50-80 oranında görülen bulantı kusmanın daha ağır bir tabloda seyreden halidir. İnsidansi % 0,3-2 olarak belirtilmiştir. Hiperemezis gravidarum için kesin tanı kriterleri belirtilmemiş olsa da; hastalarda kilo kaybına (vücut ağırlığının % 5'i) yol açacak düzeyde aşırı bulantı kusma ve dehidratasyon, ketozis, sıvı- elektrolit düzensizliği (özellikle hiponatremi ve hipopotasemi) ve asid – baz dengesizliği, bazen de hepatik ve renal yetmezlik ile seyredebilen; çoğu zaman hastanede yatış ile tedavi gerektiren ciddi bir klinik tablo oluşturur. Bu durum iş gücü kaybına ve hastanede yatarak tedavi gerektirdiğinden sağlık ekonomisinde yüksek maliyetlere neden olmaktadır. Hiperemezis gravidarum etyolojisinde tiroid hormon bozuklukları sık görülmektedir. Tiroid hastalıkları ise doğurganlık yaşındaki kadınlarda sık görülmektedir. Bu nedenle gebelik esnasında tiroid ile ilgili bir problemle karşı karşıya kalınma olasılığı oldukça yüksektir. Gebelik hormonu olarak bilinen ve ilk trimesterde tepe değere ulaşan hCG, TSH ile aynı alfa subunitine sahiptir ve biokimyasal açıdan TSH ile benzerlik göstermektedir. Bu nedenle hCG, TSH reseptörlerine bağlanıp tiroid bezini uyarmaktadır. Böylece erken gebelikte (özellikle ilk trimesterde) hiperemezis gravidarumlu birçok kadında hipertiroidizmin biyokimyasal özelliklerini yansıtan fakat hipertiroidinin klinik bulgularının olmadığı geçici gestasyonel bir hipertiroidi tablosu gözlenir. Serumda yüksek sT3, sT4 ve düşük TSH değerleri görülür. Tiroid otoantikorları pozitifleşebilir. Biz de çalışmamızda İzmir S.B.Ü. Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesine başvuran 6-12 hafta arası hiperemezis gravidarum tanılı gebelerde ve hafta uyumlu sağlıklı kontrol gruplarında β-hCG ve tiroid fonksiyon testlerini karşılaştırıp; hiperemezis gravidarum tanılı gebelerde kontrol grubuna göre β-hCG değerlerini daha yüksek bulmayı ve bu yüksek β-hCG nin tiroid bezini stimülasyonu nedeni ile de vaka grubunda geçici gestasyonel hipertiroidiyi tespit etmeyi amaçladık . Materyal – Metod: Çalışmamıza 2018 yılında S.B.Ü. Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Kliniği'ne başvurmuş 6-12 hafta arası gebeliği olan hiperemezis gravidarum tanılı 75 tane hasta ve benzer haftalarda gebeliği olan 75 tane sağlıklı gebe dahil edildi. Çalışmamıza dahil olan vaka ve kontrol grubu gebeleri ikişer haftalık gebelik periyodlarında üç altgrup olarak incelendi. Vaka ve kontrol grubunun 18 yaş üstü olmalarına, ek hastalıklarının olmamasına ve folik asit dışında ilaç kullanmamalarına dikkat edildi. Çalışmamız prospektif kesitsel bir çalışma olduğundan olgu rapor formu hazırlanıp, vaka ve kontrol grubu bireylerinden onam alındı. Vaka ve kontrol gruplarının yaşı, gebelik haftaları, demografik özellikleri ve bazı laboratuvar bulguları (β-hCG, tiroid fonksiyon testleri) çalışmamızda incelendi. Çalışılan laboratuvar tahlil sonuçları probel üzerinden takip edildi. Bu çalışmadaki elde edilen bulguların istatistiksel analizleri SPSS versiyon 20 yazılımı kullanılarak yapıldı Bulgular: Çalışmamıza 6-12 hafta gebeliği olan 75 tane hiperemezis gravidarum tanılı gebe ve 75 tane sağlıklı kontrol grubu gebe dahil edilmiştir. Her iki grup da kendi aralarında ikişer haftalık gebelik periyodlarına ayrılmıştır. Çalışmamızda β-hCG ortalama değerleri; 6h0g-7h6g olan altgrupta hiperemezis gravidarum tanılı gebelerde 150886 mIU/ml; 8h0g-9h6g olan alt grupta hiperemezis tanılı gebelerde 171846 mIU/ml; 10h0g-12h0g olan altgrupta hiperemezisve 75 tane sağlıklı kontrol grubu gebe dahil edilmiştir. Her iki grup da kendi aralarında ikişer haftalık gebelik periyodlarına ayrılmıştır. Çalışmamızda β-hCG ortalama değerleri; 6h0g-7h6g olan altgrupta hiperemezis gravidarum tanılı gebelerde 150886 mIU/ml; 8h0g-9h6g olan alt grupta hiperemezis tanılı gebelerde 171846 mIU/ml; 10h0g-12h0g olan altgrupta hiperemezis tanılı gebelerde 150713 mIU/ml olarak bulunmuştur. Elde ettiğimiz bu verilere göre, β-hCG ortalama değerleri, her üç alt grupta da hiperemezis gravidarum tanılı gebelerde sağlıklı kontrol grubu gebelerine göre istatistiksel açıdan anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p0,05). sT3 ortalama değerleri ise çalışmamızda 6h0g-7h6g olan altgrupta hiperemezis gravidarum tanılı gebelerde 2,26 ng/dl; 8h0g-9h6g olan alt grupta hiperemezis tanılı gebelerde 1,22 ng/dl; 10h0g-12h0g olan altgrupta hiperemezis tanılı gebelerde 1,15 ng/dl olarak bulunmuştur. Elde ettiğimiz bu veriler doğrultusunda; sT3 ortalama değerleri her üç altgrupta da vaka grubu bireylerinde kontrol gruplarına göre istatistiksel açıdan anlamlı derecede yüksek bulunmuştur(p0,05) . Sonuç ve Öneriler: Çalışmamızda β-hCG ortalama değerleri; her üç alt grupta da hiperemezis tanılı bireylerde, kontrol grubu bireylerine göre anlamlı derecede yüksek bulunmuştur. Yine aynı şekilde sT3 ortalama değerleri de tüm hiperemezis tanılı gebelerde, kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksek tespit edilmiştir. TSH ortalama değerleri sadece 6h0g-7h6g gebeliği olan hiperemezis tanılı gebelerde anlamlı derecede düşük bulunmuştur. sT4 ortalama değerlerinde ise vaka ve kontrol grupları arasında herhangi bir fark bulunamamıştır. Bu çalışmanın verileri doğrultusunda klinisyenlerin, bulantı kusma şikayeti olan gebelerin başvurularında hiperemezis gravidarum ayırıcı tanısı için daha dikkatli olmaları önerilmektedir.Sadece bulantı kusma tanı ve tedavisi üzerinde durmak yerine; bu hastalarda tiroid fonksiyon testleri de bakmanın gerekliliği önerilmektedir. Böylece genelde geçici olan bu biokimyasal gestasyonel hipertiroidinin atlanması önlenir ve bu durumun ilerleyip kalıcı hipertiroidiye dönüşerek kötü maternal ve fetal sonuçlara yol açması engellenebilir .

Özet (Çeviri)

Aim: Hyperemesis gravidarum is a more severe picture of nausea and vomiting seen in 50-80% of pregnancies. Incidence is indicated as 0.3-2% . Although the definitive diagnostic criteria for hyperemesis gravidarum are not specified; patients with severe nausea, vomiting and dehydration, ketosis, fluid-electrolyte (especially hyponatremia and hypopotasemia) irregularity and acid-base imbalance, sometimes with hepatic and renal insufficiency; often creates a serious clinical picture that requires treatment with hospitalization. This situation causes high costs in health economics because of loss of labor force and hospitalization. Thyroid hormone disorders are common in hyperemesis gravidarum etiology. Thyroid diseases are common in women of childbearing age. Therefore, there is a high likelihood of a thyroid related problem during pregnancy. HCG, known as pregnancy hormone and reaching peak in the first trimester, has the same alpha subunit as TSH and has a similarity with TSH in terms of biochemistry. Therefore, hCG binds to TSH receptors and stimulates the thyroid gland. Thus, many women with hyperemesis gravidarum in early pregnancy (especially in the first trimester) experience a gestational gestational hyperthyroidism that reflects the biochemical features of hyperthyroidism but does not have clinical findings of hyperthyroidism. High serum fT3, fT4 and low TSH values are seen in the serum. Thyroid autoantibodies can become positive. In our study, at Izmir S.B.Ü. Tepecik Training and Research Hospital Compared with β-hCG and thyroid function tests in pregnant women diagnosed with hyperemesis gravidarum between 6 and 12 weeks of gestation and in the matched healthy control groups; the aim of this study was to determine high β-hCG values in pregnant women diagnosed with hyperemesis gravidarum and to detect transient gestational hyperthyroidism in this group due to stimulation of thyroid gland because of the this high β-hCG levels. Materials (patients) and Methods: In 2018, the study was conducted by S.B.U. Tepecik Training and Research Hospital. A total of 75 patients with hyperemesis gravidarum who were pregnant between 6-12 weeks of gestation and 75 healthy pregnant women with similar gestation were included in the study. Case and control group pregnants included in our study were examined as three subgroups in gestational periods of two weeks. The case and the control group were over 18 years of age, attention was paid to the absence of additional diseases. Since our study was a prospective cross-sectional study, a case report form was prepared and consent was obtained from the case and control group individuals. Age, gestational weeks, demographic characteristics and some laboratory findings (β-hCG, thyroid function tests) of case and control groups were examined in our study. The results of the laboratory assay were monitored via Probel System. Statistical analysis of the findings obtained in this study was performed using SPSS version 20 software. Results: The study included 75 pregnant women with hyperemesis gravidarum and 75 healthy control subjects. Both groups are divided into two weekly periods of gestation. In our study, β-hCG mean values; 150886 mIU/ml in pregnant women with hyperemesis gravidarum in subgroup with 6h0g-7h6g; In the subgroup of 8h0g-9h6g 171846 mIU/ml in pregnant women with hyperemesis; It is found as 150713 -mIU/ml in pregnant women with hyperemesis in subgroup with 10h0g-12h0g. β-hCG mean values were found to be statistically significantly higher in pregnant women with hyperemesis gravidarum in all three subgroups compared to healthy control group pregnant women (p0,05). In our study, mean values of fT3 were found in normal values, to be 2.26 ng/dl in pregnant women with hyperemesis gravidarum in the subgroup with 6h0g-7h6g; In the subgroup of 8h0g-9h6g, in pregnant women with hyperemesis 1.22 ng/dl ; 10h0g-12h0g subgroup with hyperemesis diagnosed in pregnant women was 1.15 ng/dl . In accordance with these data; The mean values of fT3 were found to be statistically significantly higher in all hyperemesis subgroup than in control group (p0,05). Conclusion and Suggestions: In our study, β-hCG mean values; In all three subgroups, hyperemesis patients were statistically significantly higher than control subjects. Similarly, fT3 mean values were statistically significantly higher in all hyperemesis diagnosed pregnancies compared to the control group. TSH mean values were statistically significantly lower in pregnant women with hyperemesis diagnosed with only 6h0g-7h6g pregnancy. fT4 mean values are minimal upper than normal values but they did not show any statistically difference between the case and control groups. According to the data of this study, it is suggested that clinicians should be more careful for differential diagnosis of hyperemesis gravidarum in the applications of pregnant women with nausea and vomiting. Instead of focusing only on the diagnosis and treatment of nausea and vomiting; thyroid function tests are recommended in these patients. In this way, it is prevented to skip this temporary biochemical gestational hyperthyroidism and this situation can be prevented by progressing to permanent hyperthyroidism and causing bad maternal and fetal results.

Benzer Tezler

  1. Brincil trimester abortus imminens olgularda CA 125, östradiol, progesteron AFP ve B-HCG'nin prognostik değeri ve chlamydia sıklığı

    The Prognostic valve of CA 125, Estradiol, Progesterone, AFP and B-HCG in first trimester threatened abortion and chlamydia frequency

    N. CENK SAYIN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Kadın Hastalıkları ve DoğumTrakya Üniversitesi

    Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. TURGUT YARDIM

  2. Önceki gebeliğinde komplikasyonu olan gebelerde posttravmatik stres bozukluğu semptomları ve sosyal destek düzeyleri arasındaki ilişki

    The relationship between posttraumatic stress disorder symptoms and social support levels in pregnant women with complications in their previous pregnancy

    MELİS EKİCİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Kadın Hastalıkları ve DoğumAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Doğum ve Kadın Hastalıkları Hemşireliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE GERÇEK ÖTER

  3. Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Yenidoğan Kliniğine 2008 yılında yatan hastaların sosyodemogrofik ve diğer özellikleri

    The sociodemographic and other features of the newborn patients that admitted to the Dicle University Medicine Faculty Newborn Pediatric in 2008

    HASAN BALIK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıDicle Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. M.CELAL DEVECİOĞLU

  4. Gestasyonel diyabetes mellitus tanılı hastaların doğum öncesi ve sonrası diyabet açısından taranma durumları ve ilişkili faktörlerin belirlenmesi

    Pre- and post-natal diabetes screening conditions of patients diagnosed with gestational diabetes mellitus and determination of related factors

    ŞULE SAĞLAM ARDA

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Aile HekimliğiSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. CAN ÖNER