Geri Dön

Deneysel omurilik yaralanmalarında modafinil ve metilprednizolonun nörolojik iyileşme üzerine etkileri

The effects of modafinil and methylprednisolon on neurological improvement in experimental spinning injuries

  1. Tez No: 535858
  2. Yazar: MEHMET EMRE YILDIRIM
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. AYHAN TEKİNER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Nöroşirürji, Neurosurgery
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2018
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Beyin-Sinir ve Omurilik Cerrahisi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Nöroşirürji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 92

Özet

Amaç:Ratlarda deneysel omurilik yaralanması modelinde Modafinil kullanımının, iyileşme sürecine katkıları olup olmadığının incelenmesi, sonuçların, travmatik omurilik yaralanmalarında, günümüzde kabul görmüş tedavi seçeneği olan metil prednizolon ile kıyaslanarak, birlikte kullanımının iyileşme üzerine etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışma her grupta 5 adet rat kullanılan 5 ana grup olarak planlandı. Tüm denekler işlem öncesinde, sırasında ve sonrasında motor uyarılmış potansiyelleri alınmak üzere nöromonitörize edilerek laminektomi uygulandı. Grup I'deki deneklere sadece laminektomi uygulandı, Grup II'deki deneklere laminektomi uygulandıktan sonra ağırlık düşürme methodu ile travma uygulandı, Grup III'teki deneklere laminektomi ve travma uygulanmasından 24 saat sonra günlük 100 mg/kg Modafinil p.o uygulanandı, Grup IV'teki deneklere laminektomi ve travma uygulaması sonrası erken dönemde tek sefer Metilprednizolon uygulandı (30 mg/kg i.p), Grup V'teki deneklere ise laminektomi ve travma uygulanmasının hemen sonrasında tek sefer Metilprednizolon 30 mg/kg intraperitoneal uygulanıp, 24 saat sonrasında Modafinil 100 mg/kg/gün oral başlanandı. Sonuçlar elektrofizyolojik olarak nöromonitörizasyon ile izlenirken, nörodavranışsal parametreler 1.3.5.7.ve10. günlerdeki deneklerin eğik düzlemde 5 saniye durabildikleri maksimum açıları belirlenerek yapıldı. Genel anestezi altında histopatolojik inceleme için örnekler alınıp denekler sakrifiye edildi. Bulgular: 1.gün ve 10.gün eğik düzlem açıları arasındaki fark gruplar arasında değerlendirildiğinde, Grup IV ve Grup V'deki artışların istatistiksel olarak anlamlı olduğu izlenirken Grup III de ise erken ve geç dönem arasındaki fark anlamlı bulunmadı. Motor uyarılmış potansiyellerin erken ve geç dönem karşılaştırılmasında ise Grup IV ve Grup V'teki artışın, Grup II'ye göre istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülürken, Grup III'teki artışın Grup II'ye göre istatistiksel olarak anlamlı olmadığı görüldü. Grup V'teki deneklerin travma sonrası dönem ve geç dönem amplitüdleri arasındaki artışın travma uygulanan diğer bütün gruplara göre tek tek istatistiksel olarak belirgin anlamlı olduğu görüldü. Sonuç: Modafinilin omurilik üzerindeki olası koruyucu etkilerinin nörodavranışsal ve elektrofizyolojik parametrelerle incelenmesinde modafinilin deneysel olarak omurilik hasarı oluşturulan ratlarda iyileşme sürecine tek başına katkı sağlamadığı, ancak tedavide metil prednizolona eklendiğinde travmatik omurilik hasarının iyileşmesini istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde olumlu yönde etkilediği saptanmıştır

Özet (Çeviri)

Aim: The aim of this study was to investigate the effects of modafinil on the healing process in rats and to evaluate the effects of co-use on the improvement of traumatic spinal cord injuries with methyl prednisolone. Material and Methods: The study was planned as 5 main groups with 5 rats in each group. All subjects underwent laminectomy by neuromonitorisation to receive motor evoked potentials before and after the procedure. Only laminectomy was performed in Group I subjects. Group II subjects underwent laminectomy and underwent trauma with weight reduction method. Group III subjects received 100 mg / kg modafinil p.o daily 24 hours after the application of laminectomy and trauma. Group IV subjects underwent a single course of Methylprednisolone in the early postoperative period following laminectomy and trauma. In Group V subjects, Methylprednisolone was administered 30 mg/kg intraperitoneally immediately after laminectomy and trauma then subjects received 100 mg / kg modafinil p.o daily like Group III. While the electrophysiological results were monitored by neuromonitorisation, neurobehavioral parameters were performed on the 1th,3th,5th,7th,10th days by determining the maximum angles at which subjects could stand for 5 seconds in the inclined plane. Samples were taken for histopathological examination under general anesthesia and the subjects were sacrificed. Results: When the difference between the inclined plane angles of day 1 and day 10 were evaluated between the groups, it was observed that the increases in Group IV and Group V were statistically significant, while the difference between early and late period was not significant in Group III. İn the early and late comparison of motor evoked potentials, it was observed that the increase in Group IV and Group V was statistically significant compared to Group II, while the increase in Group III was not statistically significant compared to Group II. The increase in post-traumatic and late-term amplitudes of the subjects in Group V was statistically significant compared to the other groups. Conclusion: The possible protective effects of modafinil on the spinal cord in neurobehavioral and electrophysiological parameters revealed that modafinil did not contribute to the healing process in rats with experimentally induced spinal cord injury, but when the treatment was added to methyl prednisolone, the effect of traumatic spinal cord injury was positively affected.

Benzer Tezler

  1. Deneysel omurilik yaralanmalarında interferon betanın etkisi

    The effect of interferon beta for the experimental spinal cord injuries

    MUSTAFA KEMAL ÇOBAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    NöroşirürjiAtatürk Üniversitesi

    Cerrahi Tıp Bilimleri Bölümü

    YRD. DOÇ. DR. GÖKŞİN ŞENGÜL

  2. Deneysel omurilik yaralanmalarında Propiyonil Karnitin'in sekonder yaralanma üzerine etkileri

    Effects of Propyyonil Carnitine on secondary injury in experimental spinal cord trauma

    KENAN ELİUZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    NöroşirürjiTrakya Üniversitesi

    Nöroşirürji Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. CUMHUR KILINÇER

  3. Deneysel omurilik basısında riluzol ve magnezyum sülfat tedavisinin etkinliğinin mrg ve patolojik inceleme ile araştırılması

    The study of the activity of riluzole and magnezium sulfate treatment on experimental spinal cord compression whit MRI and pathological examination

    ORHAN YILDIZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    NöroşirürjiCumhuriyet Üniversitesi

    Beyin ve Sinir Cerrahisi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ÖZEN KARADAĞ

  4. Ratlarda deneysel omurilik yaralanmalarında allojenik mezenkimal kök hücre transplantasyonunun etkileri

    The effects of allogenic mesenchymal stem cell transplantation in experimentally induced spinal cord injury in rats

    PINAR CAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    NörolojiAnkara Üniversitesi

    Cerrahi (Veterinerlik) Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ÖMER BEŞALTI