Aristoteles ve Alasdair Macintyre'da erdem merkezli adalet anlayışı
The understanding of virtue based justice in Aristotle and Alasdair Macintyre's philosophy
- Tez No: 540390
- Danışmanlar: PROF. DR. NURTEN GÖKALP
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Felsefe, Philosophy
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Felsefe Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 173
Özet
Bu çalışmada Aristoteles ve MacIntyre'ın ahlak felsefelerinde önemli bir role sahip olan toplumsal iyi ve erdem tasarımları üzerine bir inceleme yapılmaktadır. Bu nedenle MacIntyre ile Aristoteles arasındaki benzerlik ve farklılıklardan hareketle bir erdem olan adaletin ahlak felsefesindeki rolü genel hatlarıyla açıklanmaya çalışılmaktadır. Erdemin etkin olduğu bir adalet teorisini geliştirmek için MacIntyre, Aristoteles ve Thomasçı geleneği izler ve adalet kavramının rasyonel devamlılığının ancak Aristotelesçi gelenekle mümkün olduğunu ileri sürer. Üç katmanlı bir erdem teorisi geliştiren MacIntyre'a göre erdemlerin belirlenmesinde pratikler, pratiklerin değerinin belirlenmesinde de adalet önemli bir yere sahiptir. Ama önemli olan adaletin belirlenmesindeki rasyonel ölçütlerin neler olduğudur. Bu bağlamda MacIntyre, Aristoteles'in ahlak tasarımının rasyonel ahlak buyruklarının insanın hayattaki amacını belirlemesi hususunda önemli olduğuna değinir. Oysa aydınlanmanın etkisiyle olan ve olması gereken arasındaki ayrımın ortadan kalkması ve Aristoteles felsefesine yapılan eleştiriler olgu ve değer arasındaki telos'u ortadan kaldırmıştır. Doğru bir akıl yürütmede, pratik rasyonalite açısından iyilerin belirlenmesinde MacIntyre özellikle teorik yana değinir. Pratik açıdan rasyonel olmak aynı zamanda ben bilgisini gerektireceğinden, Aristoteles'te insani yaşamın teleolojik temeller üzerine inşası MacIntyre'a göre eudaimonia ve erdemlerin birbirinden bağımsız bir yapıda olmadıklarına işaret eder. Modern bireyciliğin aksine Aristoteles, erdemlerin ortaya çıkacağı tek siyasi yapının polis olduğunu söyler. O halde, MacIntyre hem toplumsallık hem de ortak iyi fikrinin oluşturulmasında erdem pratiklerini felsefesinin temeline yerleştiren Aristoteles'in ahlak ve adalet tasarımını temel alır.
Özet (Çeviri)
In this dissertation, conceptions of common good and virtue, which had had crucial parts in Aristotle's and MacIntyre's ethics, have been treated. Therefore, based upon the affinities and differences between MacIntyre and Aristotle, status of justice for ethics has been demonstrated in general terms. In order to develop a theory of justice which was based upon virtue, MacIntyre keeps the Aristotelian and the Thomistic tradition, and claims that rational continuity of concept of justice is possible only in virtue of Aristotelian tradition. According to MacIntyre, who had developed a three-layered theory of virtue, practice begets virtue, and justice evaluates practice. Nevertheless, what is more important are the rational criteria to identification of justice. ın this regard, MacIntyre maintains that Aristotelian ethics are crucial, since it proposes that rational ethical maxims ought to determine the ends in human life. By the impact of Enlightenment, however, that the gap between the actual and the potential has been forced to be closed in theory, and the critique of Aristotelian philosophy have removed the projected relationship of telos between fact and value. MacIntyre deliberately highlights the theoretical aspect in determining what is good with respect to practical rationality in virtue of practical reasoning. Since practical rationality necessitates knowledge of self, building human life upon teleological basis in Aristotelian philosophy, to MacIntyre, proves that eudaimonia and virtues are inseperables. Aristotle, contrary to modern individualism, had claimed that the only structure where the virtue come about is polis. Therefore, MacIntyre grounds himself upon the ethics and conception of justice of Aristotle, who had used the practice of virtue, which are utilized to create sociality and the idea of common good, as the base of his ethics.
Benzer Tezler
- Erdem ve ödev ahlâklarına yeni yaklaşımlar: David Ross ve Alasdair Macintyre
New approaches to virtue ethics and deontology: David Ross and Alasdair Macintyre
MUHAMMET ENES KALA
Doktora
Türkçe
2015
FelsefeAnkara ÜniversitesiFelsefe ve Din Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MURTAZA KORLAELÇİ
- Takım erdemi ve takım öğrenmesi arasında takımın işyeri spiritüalitesinin aracı değişken rolü
The relationship between team virtue and team learning: Mediation role of team workplace spirituality
SELAHADDİN ŞAMİL FİDAN
Doktora
Türkçe
2022
İşletmeYıldız Teknik Üniversitesiİşletme Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HALİT KESKİN
PROF. DR. ALİ EKBER AKGÜN
- Alasdair Macintyre'ın adalet teorisinin analiz ve eleştirisi
The analysis and critigue of Alasdair Macintyre's theory of justice
SERCAN GÜRLER
Yüksek Lisans
Türkçe
2004
Felsefeİstanbul ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. YASEMİN IŞIKTAÇ
- Aristoteles etiği ve Macintyre'nin erdem görüşü
Aristorleian ethics and Macintyre's conception of virtues
MUTTALİP ÖZCAN
- Alasdair MacIntyre'da gelenek temelli pratik rasyonalite kavramı üzerine bir araştırma
An enquiry on the concept of tradition-based practical rationality in Alasdair MacIntyre
DİDEM ERAŞ