Street as playground
Oyun alanı olarak sokak
- Tez No: 550043
- Danışmanlar: PROF. DR. ELA BABALIK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Şehircilik ve Bölge Planlama, Urban and Regional Planning
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: İngilizce
- Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Şehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 235
Özet
Motorlu taşıtların egemen olduğu günümüz şehirlerinde çocukların (ve aslında tüm yayaların) sokakları kullanım özgürlükleri oldukça kısıtlıdır. Kentleşme sonucunda ortaya çıkan yüksek yoğunluklu konut alanları, artan trafik, kirlilik ve teknolojik değişimler, özellikle şehirlerde çocukların bağımsız hareket etme yetilerinin, doğal alanlar ile temaslarının (Wang et al., 2017) ve sokakları kullanma özgürlüklerinin azalmasına neden olmuştur. Bugünün şehirlerinde sokaklar, bir çok yaya odaklı işlev için olduğu gibi çocukların sağlıklı gelişimleri için gerekli aktiviteleri yerine getirebileceği uygun bir ortam sağlamamakta olup, bu durum temelde sokaklardaki yoğun taşıt trafiğine dayanmaktadır. Yalnızca trafik nedeniyle olmamakla birlikte; sokaklar bugün tehlikeli, ve oyun oynamak için pek de uygun olmayan alanlar haline gelmiştir. Tüm bu nedenlerle beraber gelişen teknolojinin de etkisiyle çocukların hareket örüntüsü ve oyun tercihlerinde değişimler meydana gelmiştir. Kamusal alanlar olmasına rağmen, araç egemen kullanım sokakların tarih boyunca sahip olduğu diğer çoğu işlevi kaybetmesine neden olmuştur. Kent mekanlarında, park ya da seyir halinde, gittikçe artan motorlu taşıt yoğunluğunu barındırabilmeye yönelik alınan tasarım kararları da sokakların kalitesinin ve yayalar tarafından kullanımının azalmasına etken olmuştur. Bu çocukların kamusal alanlardaki varlığının azalmasına, oyun alışkanlıklarının açık mekanlardan kapalı mekanlara kaymasına neden olmuştur. Ancak yaşadıkları çevrede özgürce hareket edebilmeleri ve açık mekanda oynanan oyunlar çocukların gelişimi ve sağlığı için oldukça önemlidir. Özellikle evlerinin olduğu sokak, barındırdığı özgürlükler ve olanaklarla çocuklar için ayrı bir önem taşır. Burada oynarlar, oynayarak etkileşim kurar ve öğrenirler, akranları ile bir araya gelirler ve bu sayede gelişirler. Çocuk-dostu çevreler yaratmak kentsel tasarım alanına girmekte ve çocukların ihtiyaçları kendilerini çevreleyen ortam ile birlikte değişmektedir. Bu çalışma“çocuk oyun alanlarının gittikçe yok olmasını bir mekansal ve sosyal problem”olarak ele alarak şu sorulara yanıt bulmayı amaçlar: 1. Baskın taşıt kullanımına rağmen, sokaklar nasıl çocukların özgürce hareket edip oyun oynayabilecekleri alanlar haline gelebilir? 2. Sokak, çocuklara açık oyun alanı olma ve taşıtları barındırma işlevlerini bir arada sunacak şekilde yeniden tasarlanabilir mi? 3. Bu iki farklı işlevin bir arada var olabilmesi için tasarımın rolü nedir? Bu çalışmada, bahsi geçen sorulara yanıt aramak üzere konu ile ilgili kapsamlı bir literatür taraması dünyadan iyi uygulama örnekleri ile bir arada sunulmaktadır. Bu örnekler ve literatür bağlamında çeşitli kriter ve göstergelerin, sokakların çocuk dostu -çocuk kullanıcıların ihtiyaçlarını içerecek şekilde- tasarlanmasında veya sokakların oynanabilirliğinin analiz edilmesinde yardımcı olabileceği ortaya konmuştur. Bu kriter ve göstergeler tasarım sürecine rehberlik edebilecek bir planlama ve tasarım çerçevesinde bir araya getirilmiş ve çalışma kapsamında Ankara'da Çankaya Belediyesi tarafından uygulanmış olan oyun sokaklarının analiz edilmesinde kullanılmıştır
Özet (Çeviri)
In today's car-dominated cities, children (as well as other members of the public) have limited freedom to use streets, unless they are driving their cars through them. Urbanization has resulted in higher density housing, increased transportation, industry, associated pollution and changes in technology. These were accompanied by a reduction in children's independent mobility, associated contact with nature especially in cities (Wang et al., 2017) and freedom of using streets. Today, unavailability of the streets –as outdoor places and spaces- for most of the pedestrian oriented functions, limits children's everyday activities and experiences, necessary for their healthy development. This is mainly because streets are increasingly being taken over by motorized traffic; they have become dangerous, which also had an effect on playability. Along with these reasons, technology's affect in everyday life resulted in a change in children's mobility patterns and play preferences. Streets are public spaces, but now vehicles dominate the use of these public places and eliminate most other functions that streets used to have historically. The quality and use of streets are continuously decreasing particularly in cities due to increasing car traffic problem, and due to the design characteristics, that aim at accommodating this traffic, either flowing or parked. This has led to a drastic decrease in children's presence in public urban space, and children's play dynamics have shifted from outdoors to indoors. However, children's independent mobility and outdoor play is important for children's development and well-being; and especially home street has a significant value for children with its diverse possibilities via its location. Children learn, develop and interact by playing, and they need peer interactions to develop socially. 1. How can streets become playgrounds for children to run freely and play games even in today's car-dominated urban areas? 2. Can the two functions of streets, i.e. accommodating motorized traffic and providing outdoor play areas for children, co-exist? 3. What is design's role in helping these two functions co-exist? Child-friendly environments fall into the realm of urban design and children's needs also change along with the changing environment that surrounds them. This study focuses on“loss of play spaces for children as a spatial and social problem”and aims at answering the following questions: In order to answer these questions, the study presents a comprehensive literature review on the subject, together with some good practice examples from around the world. These examples and the literature reveal various criteria and indicators that can help design streets to include children's needs, as well as analyse playability of streets. These criteria and indicators are incorporated into a planning and design framework, which can be used as a design guideline. This framework and its indicators are then applied to analyse the project of playground streets in Ankara, implemented by the Çankaya Municipality.
Benzer Tezler
- Oyun sokağı kavramı ve örnek tasarımlar
Streets as play grounds and case studies
BİRCAN ÇİÇEK
Yüksek Lisans
Türkçe
1992
Peyzaj MimarlığıAnkara ÜniversitesiPeyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı
PROF. DR. METİN BAŞAL
- Şişli İlçesinde mevcut yeşil dokunun irdelenmesi ve yeşil alan planlamasına yönetlik öneriler
Başlık çevirisi yok
ESMA TUFANOĞLU
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HALE ÇIRACI
- Kapalı site fiziksel çevresinin, çocukların mekan algısına etkisi: Maltepe Adalife ve White city örneği
The effect of gated communities physical environment on the children's perception of space: Examples Adalife and White city from maltepe
BURAK KOÇ
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
Mimarlıkİstanbul Teknik ÜniversitesiMimarlık Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ELMİRA AYŞE GÜR
- Çocuk işçiliği üzerine sosyolojik bir araştırma: Karaman örneği
A sociological research on child labour: Sample of Karaman
GÜLLÜ ÖZTÜRK
Yüksek Lisans
Türkçe
2019
SosyolojiKaramanoğlu Mehmetbey ÜniversitesiSosyoloji Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AHMET ÖZALP
- Kamusal mekan olarak sokağın kullanımının geliştirilmesinde mekansal kalite kriterlerinin önemi: Beşiktaş Ihlamurdere Caddesi örneği
The importance of spatial quality criterias on the improving of street as a public space: The case of Besiktas Ihlamurdere Street
GİZEM ÖZBABA
Yüksek Lisans
Türkçe
2017
Şehircilik ve Bölge Planlamaİstanbul Teknik ÜniversitesiŞehir ve Bölge Planlama Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. REYHAN GENLİ YİĞİTER