Geri Dön

The processing of English number agreement by Turkish speakers of english: An eye-tracking study

İngilizce sayı uyumunun ingilizce konuşan Türkler tarafından işlemlenmesi: Bir göz izleme çalışması

  1. Tez No: 556706
  2. Yazar: HİLAL SERİN DEMİRLER
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ NAZİK DİNÇTOPAL DENİZ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Dilbilim, Linguistics
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Boğaziçi Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Yabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: İngiliz Dili Eğitimi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 218

Özet

Bu çalışma, İngilizce öğrenen Türklerin özne-yüklem sayı uyumunu nasıl işlemlediğini ve lineer veya sözdizimsel mesafenin ikinci dildeki özne-yüklem sayı uyumunun işlemlenmesini etkileyip etkilemediğini araştırmaktadır. Bu çalışmada, iki göz izleme deneyi ve bir kalem-kâğıt boşluk doldurma testi uygulanmıştır. Deney cümleleri (Franck v.d., 2002; Pearlmutter, 2000'deki yapılara benzer şekilde) özne pozisyonunda birinci deneyde tekil, ikinci deneyde çoğul olmak üzere birer tamlanan ve iki tamlayan edat öbeğinden oluşan karmaşık isim tamlamaları içermektedir. Birinci ve ikinci tamlayanın tekilliği veya çoğulluğu manipüle edilmiştir. İkinci deneyde, tekil isimlerin sayı özelliğini belirtili yapmak (Eberhard, 1997) ve semantik ipuçlarının etkisini test etmek için tamlayanlar“one”(bir) sayısal niceleyicisi ile tanımlanmıştır. Kalem-kâğıt boşluk doldurma testi, birinci ve ikinci deneydeki deneysel cümleleri içermekle birlikte fiil pozisyonunda boşluklar bulunmaktadır. İleri düzey İngilizce konuşan doksan beş Türk öğrenciden kırk sekizi birinci deneye, kırk yedisi ikinci deneye dâhil olmak üzere çalışmaya katılmışlardır. Göz izleme deneylerinden sonra tüm katılımcılar İngilizce'de özne-yüklem sayı uyumu bilgisine hâkimiyet durumlarını göstermek üzere kalem-kâğıt boşluk doldurma testine katılmışlardır. Yapılan deneyler ve deney sonunda uygulanan testlerden elde edilen sonuçlara göre, semantik ipucu olmadığında, İngilizce öğrenen Türklerin benzer yapılar için sözdizimsel mesafeye duyarlı olan anadil konuşmacılarının aksine (Pearlmutter, 2000), lineer mesafeye duyarlı oldukları görülmüştür. Semantik ipucu verildiğinde ise,“one”(bir), İngilizce öğrenen Türklerin hem doğrusal hem de sözdizimsel mesafeye duyarlılık gösterdikleri gözlemlenmiştir. Bu durum, ikinci dil konuşan kişilerin semantik ipuçlarına sahip olmaları halinde anadil konuşmacılarına benzer şekilde karmaşık yapıları sözdizimsel olarak işlemleyebildiklerini gösterir (Cunnings, 2017).

Özet (Çeviri)

This study investigates how Turkish learners of English process subject-verb number (S-V) agreement and whether linear or syntactic distance affects processing of S-V agreement in the L2. Two eye-tracking experiments and a pen-and-paper gap-fill task were performed. Experimental sentences were declarative with complex subject NPs made of one head noun (singular - Experiment 1, plural - Experiment 2) and two post-modifying PPs following (Franck et al., 2002; Pearlmutter, 2000). The number feature of the middle and the local noun was manipulated. In Experiment 2, singular nouns were modified by one to make them marked (Eberhard, 1997) and to test the effect of lexical information. The pen-and-paper gap-fill task contained the same experimental sentences as in Experiments 1 and 2 but with gaps in the verb position. Ninety-five advanced Turkish learners of English participated in the study, forty-eight of which took part in Experiment 1 and forty-seven participated in Experiment 2. All participants took a pen-and-paper gap-fill test to ensure their knowledge of S-V agreement after the eye-tracking experiments. The results showed that when there are no lexical cues, Turkish learners of English are sensitive to linear distance, unlike native speakers who were sensitive to syntactic distance (Pearlmutter, 2000) for similar constructions. Given lexical information (i.e., one), they show sensitivity to both linear and syntactic distance, suggesting that L2 speakers can do complex syntactic processing, similar to native speakers, when semantic cues are present (Cunnings, 2017).

Benzer Tezler

  1. The processing of subject-verb number agreement in L2 English by native Turkish speakers

    Özne-yüklem uyumunun anadili Türkçe olanlar tarafından ikinci dil olarak İngilizce'de algılanması

    GÜLAY ÖZTÜRK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2007

    DilbilimBoğaziçi Üniversitesi

    Yabancı Diller Eğitimi Ana Bilim Dalı

    Y.DOÇ. AYŞE GÜREL

  2. Agreement attraction in Turkish

    Türkçede uyum benzeşmesi

    UTKU TÜRK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2022

    DilbilimBoğaziçi Üniversitesi

    Dilbilim Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ PAVEL LOGACEV

  3. Ses tabanlı otomatik medya takibi

    Automatic audio based media monitoring

    SİNAN SARICA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Bilgisayar Mühendisliği Bilimleri-Bilgisayar ve Kontrolİstanbul Teknik Üniversitesi

    Bilgisayar Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. GÖKHAN İNCE

  4. Avrupa'daki depozito yönetim sistemi uygulamalarının incelenmesi ve zorunlu depozito yönetim sisteminin Türkiye'de uygulanmasına yönelik öneriler

    Examination of deposit management system applications in Europe and suggestions for the implementation of mandatory deposit management system in Türkiye

    AYBİKE MISIR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Çevre Mühendisliğiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Çevre Mühendisliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OSMAN ATİLLA ARIKAN

  5. Faiz swapı ve Türk bankacılık sektörü açısından bir değerlendirme

    Approach of interest rate swaps in Turkish banking sector

    BERK TİMUR ALVER

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1998

    BankacılıkMarmara Üniversitesi

    Bankacılık Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NAZIM EKREN