Geri Dön

Astrosit-GBM hücre hatlarında radyasyona bağlı bystander etkisinin değerlendirilmesi

Assessment of radiation-induced bystander effect in astrocyte-GBM cell lines

  1. Tez No: 560287
  2. Yazar: FULYA ÇAĞLAR
  3. Danışmanlar: PROF. DR. EMİNE SERRA KAMER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Moleküler Tıp, Onkoloji, Tıbbi Biyoloji, Molecular Medicine, Oncology, Medical Biology
  6. Anahtar Kelimeler: Astrosit, Glioblastoma, Bystander, Astrocytes, Glioblastoma, Bystander
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Ege Üniversitesi
  10. Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Temel Onkoloji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 70

Özet

Glioblastoma (GBM) glia hücrelerinden köken alan intra-kranial bir beyin tümörüdür. GBM'de en etkin tedavi yöntemi cerrahi rezeksiyon sonrası radyoterapi (RT) ve kemoterapi uygulanmasıdır. RT, tümör hücrelerinde DNA hasarı oluşturması ve oluşan DNA hasarının kanserli hücreyi apoptoza sürüklemesini amaçlamaktadır. Ancak, RT'de radyasyon ile hedeflenmemiş olan hücrelerde radyasyona maruz kalan hücreler tarafından gelen farklı düzeylerdeki sinyallerin etkisi altındadır. Bystander etkisi olarak bilinen bu etkinin normal hücreler üzerindeki etkisi henüz tam olarak bilinmemektedir. Bu tez çalışmasında, bystander etkisinin normal astrositik hücreler üzerindeki reaktif oksijen türevleri (ROS) ve DNA hasarı meydana getirme etkinliği, kanser ve normal hücre sınırını belirli düzeyde taklit eden ve GBM tümörünü modelleyen ko-kültür deneyi ile araştırılmıştır. Bu amaçla, astrosit ve GBM hücreleri ko-kültür çalışması ile birlikte kültüre edildi. GBM tümörlerinde kanser hücreleri normal hücreler içerisine invaze durumdadır. Bu yapıyı taklit edebilmek için GBM hücreleri ve normal astrosit hücreleri plakadaki kuyucuk içerisine aynı düzlemde belirli alanlara ayrı olarak ekildi. Dört Gy ve 2Gy'lik radyasyon; ko-kültürlere uygulanarak 2, 4, 6 ve 8 saatlik inkübasyona bırakıldı. Aynı koşullar kullanılan hücre hatlarına tek başına kültür uygulaması da yapıldı. Ayrıca radyasyonla etkileşime geçen hücre kültürü ortamının olası bystander etkisinin varlığını araştırmak için, 4Gy radyasyon uygulanan ko-kültür hücre grubunun ortamı radyasyon uygulanmayan ko-kültür hücre grubuna aktarıldı. Hücre hatlarında radyasyona bağlı reaktif oksijen türevleri ROS tanımlama deneyi ile belirlendi. Radyasyonun DNA üzerindeki hasar etkinliği TUNEL deneyi ile tanımlandı. Verilerin analizi SPSS statistics 17.0 ve GraphPad Prism 6.0 yazılımları ile gerçekleştirildi. Hücre grupları arasındaki farklılıklar Wilcoxon Signed Rank testi ile değerlendirildi. Gruplar arasındaki korelasyon ilişkisi Spearman'ın rank korelasyon katsayısı ile test edildi. Sonuç olarak, direk radyasyon uygulanan bazı hücre grupları ile sadece ortam aktarılarak by-stander etkisi ölçülen hücre grupları arasında DNA çift iplik kırıkları (DSB) ve ROS miktarında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulundu. GB hücre hatlarının astrosit hücre hatları ile ko-kültüre edilmiş modelimizde, azalmış hücre ölümü ve ROS değerleri göz önüne alındığında, hücresel sinyal mekanizmasının olası radyasyon direncini açıklayıcı bir model olarak çalışılması gerekliliğini ortaya koymaktadır.

Özet (Çeviri)

Glioblastoma (GBM) is an intra-cranial brain tumor originating from glial cells. The most effective treatment modality in GBM is radiotherapy (RT) and chemotherapy after surgical resection. RT aims to induce DNA damage in tumor cells and to induce DNA damage leading to apoptosis. However, cells which are not affected by radiation in RT are under the influence of signals at different levels from the cells exposed to radiation. The effect of radiation, known as the bystander effect, on normal cells has not been well understood. In this thesis, the efficacy of the bystander effect on reactive oxygen derivatives (ROS) and DNA damage in normal astrocytic cells was examined by a co-culture experiment mimicking the boundary between cancer and normal cells and modeling the GBM tumor. For this purpose, astrocytes and GBM cells were co-cultured in the current study. In tumor tissue, GBM cells invade into normal astrocytes. To mimic this construct, GBM cells and normal astrocyte cells were separately seeded into certain areas on the same plane of well-plate. Four Gy and 2Gy radiation were applied to the co-cultures and then allowed to incubation for 2, 4, 6 and 8 hours. The same conditions on which were used the cell lines was applied to normal culture. Furthermore, in order to determine a possible bystander effect of the cell culture medium interacted with the radiation, the medium of the co-culture obtained from 4Gy radiation was transferred into non-irradiated co-cultures. Radiation-dependent reactive oxygen derivatives in cell lines were determined by the ROS-defined assay. The damage by the radiation to DNA was identified by the TUNEL assay. Data were analyzed using SPSS statistics 17.0 and GraphPad Prism 6.0 software. Differences between cell groups were evaluated by Wilcoxon Signed Rank test. Correlation between groups was tested with Spearman's rank correlation coefficient. As a result, there were statistically significant differences in the amount of DNA double-stranded breaks (DSB) and reactive oxygen derivative (ROS) between some of the all cell groups that were directly irradiated by radiation and cell groups whose bystander effect of transferred media was measured. It was observed that the radiation-exposed medium could not induce itself a bystander effect on non-irradiated cells. In our co-cultured model of GB cell lines with astrocyte cell lines, considering the decreased cell death and ROS values, it is necessary to study the cellular radiation mechanism as a model to explain the possible radiation resistance.

Benzer Tezler

  1. miR96 and miR182-driven regulation of cytoskeleton in glioblastomas

    Glioblastomalarda hücre iskeletinin miR96 ve miR182 aracılı regülasyonu

    ENES YAĞIZ AKDAŞ

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    Biyolojiİstanbul Teknik Üniversitesi

    Moleküler Biyoloji-Genetik ve Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ARZU KARABAY KORKMAZ

  2. Glioblastoma ve nöroblastoma tip beyin tümör hücre serileri üzerinde temozolomid ile paklitaksel, melatonin ve ergosterol ile oluşturulan kombine terapilerinin etkisi

    The effect of combined therapies induced by temozolomide and paclitaxel, melatonine and ergosterol on glioblastoma and neuroblastoma type brain tumor cell lines

    AYTEN SARI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Tıbbi BiyolojiTrakya Üniversitesi

    Biyoteknoloji ve Genetik Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. OĞUZHAN DOĞANLAR

  3. Role of exosomes in malignant transformation of astrocytes

    Astrositlerin malign dönüşümünde eksozomların rolü

    EZGİ TAŞKAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    NörolojiYeditepe Üniversitesi

    Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FİKRETTİN ŞAHİN

  4. İn-Vitro kan beyin bariyeri modelinde farklı fraksiyondozlarında radyasyonun moleküler bariyer geçirgenliğineetkisinin araştırılması

    Investigation of the impact of radiation at different fractionation doses on molecular barrier permeability in an In-Vitro blood brain barrier model

    MELTEM ÖZTÜRK İYİLİKCİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Radyasyon OnkolojisiEge Üniversitesi

    Radyasyon Onkolojisi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. EMİNE SERRA KAMER

  5. The development of the 3D micropatterned ECM (extracellular matrix) models of glioma-astrocyte co-culture: Investigating glioma migration and astrocyte reactivity

    Glioma-astrosit ko-kültürünün 3B mikrodesenli ECM (ekstraselülar matriks) modellerinin geliştirilmesi: Glioma migrasyonu ve astrosit reaktivitesinin incelenmesi

    NİLUFAR ISMAYİLZADA

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    BiyomühendislikKoç Üniversitesi

    Biyomedikal Bilimler ve Mühendislik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ŞADİYE EMEL SOKULLU