Geri Dön

Ailesel akdeniz ateşi tanısı ile izlenmekte olan çocuklarda CYP3A4, CYP2D6 ve MDR1 gen varyantlarının hastalık şiddeti ile ilişkisinin değerlendirilmesi

The evulation of the relationship between CYP3A4, CYP2D6, MRD1gene variants and disease severity in children with familial mediterraneanfever

PDF İndir

  1. Tez No: 561650
  2. Yazar: BÜŞRA BİLİM TÜRKCAN
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. ELİF ÇOMAK
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Romatoloji, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Rheumatology, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Akdeniz Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 80

Özet

En sık görülen Mendelian otoinflamatuar sendrom olan Ailesel Akdeniz Ateşi (AAA), otozomal resesif kalıtılır ve MEditerranean FeVer (MEFV) gen mutasyonlarından kaynaklanır. AAA tedavisinde kullanılan temel ilaç kolşisindir. CYP3A4 ve CYP2D6 (CYP450 enzim ailesinden) ve bir transport proteini olan MDR1 kolşisin metabolizmasından sorumlu moleküllerdir. Bu araştırmada AAA tanılı çocuklarda CYP2D6, MDR1 ve CYP3A4 geninde yer alan değişiklikler ile klinik özellikler, kolşisin dozu ve tedavi direnci arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Kliniğimizde AAA tanısı ile takip edilen ve kolşisin kullanan 124 çocuk ve 60 sağlıklı çocuk araştırmaya dahil edilerek MDR1 c.3435C>T (rs1045642), CYP3A41b c.-392G>A (rs2740574), CYP2D6*4 c.1934G>A (rs3892097) ve CYP2D6*3 c.2637Adel (rs35742686) varyantları PCR yöntemi ile incelendi. Varyant dağılımına göre wild type, heterozigot ve mutant olarak gruplandı. Hastaların demografik, klinik özellikleri, almakta olduğu tedaviler ve dozları ile MEFV genotipleri değerlendirildi. Araştırmaya dahil edilen 124 çocuk hastanın 55'i kız (%44,4), 69'u erkek; yaş ortalaması 11,41±4,2 yıl; izlem süresi 56,5±52,9 ay idi. Kontrol grubunun yaş ortalaması [9,15±4,8 yıl (3-18 yıl)] ve cinsiyet dağılımı hasta grubu ile benzerdi. Hastaların %41,8'i Akdeniz bölgesinden köken almaktaydı. Hastaların çoğu (%69,4) ISSF'ye göre orta şiddette semptomlarla başvurmuştu. Hastaların 50'sinde (%40,3) homozigot, 47'sinde (%37,9) bileşik heterozigot, 27'sinde (%21,8) heterozigot MEFV gen mutasyonu vardı. En sık görülen MEFV mutasyonu M694V homozigot, 2. sıklıkta görülen ise M694V/R2020Q olarak bulundu. Kolşisin dirençli grupta en sık görülen MEFV mutasyonu ise M694V homozigot (%62,5) olarak saptandı. Tüm hastalar kolşisin tedavisi alıyordu. Hastaların 34'ü (%27,4) >1,2 mg/m2/gün kolşisin alırken hastalığı kontrol 50 altındaydı. Kolşisin direnci 16 hastada vardı (%12,9). Bu hastaların 5'i kolşisinin magnezyum içeren formunu kullanmaktaydı. Diğerlerinin ise 5'i kanakinumab tedavisi alıyordu. MDR1 varyant dağılımı hasta ve kontrol grubunda benzerdi, (p=0,838). Allel dağılımına bakıldığında ise hastaların %63,9'u, kontrol grubunun ise %70'i T alleline sahipti. MDR1 varyant ve allel dağılımı ile kolşisin direnci ilişkisi değerlendirildiğinde anlamlı bir ilişki bulunamadı. Kolşisin kullanım dozu ile ilişkiye bakıldığında ise TT varyantta %90 hastada kolşisin kullanım dozunun düşük (

Özet (Çeviri)

Familial Mediterranean Fever (FMF), the most common Mendelian autoinflammatory syndrome, is an autosomal recessive pattern of inheritance and results from Mediterranean Fever (MEFV) gene mutations. Colchicine is the principle treatment for FMF. CYP3A4 and CYP2D6 (members of CYP450 enzyme family) and MDR1, a transport protein, are responsible for the colchicine metabolism. In our study, we evaluated the relationship between changes in CYP2D6, MDR1 and CYP3A4 genes and clinical characteristics, colchicine dose and treatment resistance in children with FMF. A total of 124 children followed up with FMF diagnosis and using colchicine, and 60 healthy children were included in the study. MDR1 c.3435C>T (rs1045642), CYP3A41b c.-392G>A (rs2740574), CYP2D6*4 c.1934G>A (rs3892097) and CYP2D6*3 c.2637Adel (rs35742686) variants were analyzed by PCR method. Demographic characteristics, treatments, clinical data and MEFV genotypes of the patients were evaluated. Of the patients included in the study, 55 were female (44.4%) and 69 were male; the mean age was 11.41±4.2 years; The follow-up period was 56.5±52.9 months. The mean age of the control group was 9.15±4.8 years (3-18 years) and the gender distribution was similar to the patient group. Of the patients, 41.8% were of Mediterranean origin. Most of the patients (69.4%) were presented with moderate symptoms according to ISSF. Fifty (40.3%) patients had homozygous, 47 (37.9%) compound heterozygous and 27 (21.8%) heterozygous MEFV gene mutations. The most common MEFV mutation was M694V and the second most common mutation was M694V / R2020Q. The most common MEFV mutation in the colchicine resistant group was M694V homozygous (62.5%). All patients were on colchicine. Thirty-four patients (27.4%) were receiving colchicine at a dose of >1.2 mg/m2/day while the disease was under control. Colchicine 53 resistance was observed in 16 patients (12.9%). Five of these patients were on magnesium containing colchicine. Five of them were taking canakinumab. MDR1 variant distribution was similar in both groups (p = 0.838). When the allele distribution was examined, 63.9% of the patient group and 70% of the control group had T alleles. As MDR1 variant and allele distribution and colchicine resistance were evaluated, no significant relationship was found. When the relationship with colchicine dose was examined, colchicine dose was found to be lower in TT variant and T allele (p=0,046). This result was associated with the lack of TT variant P-glycoprotein pump synthesis and higher blood colchicine levels. When the variant distributions were evaluated according to ISSF values, the scores in the mutant group were significantly higher than those of the wild type patients (p = 0.016), and this result was associated with colchicine nonresponsiveness in the literature. When the CYP3A41b variant distribution was examined, similar to the previous studies, heterozygous changes were observed in 2.4% and 3.3% of the patient and control groups, respectively. Additionally, no mutant changes were detected in groups. The comparison of colchicine resistance and allele distribution were compared with variant distribution, there was 33% colchicine resistance in G allele and 13% in A allele. Regarding colchicine use, most of the patients with G allele (66%) were using colchicine at a dose of

Benzer Tezler

  1. Tez No

    645644

    Ailesel Akdeniz ateşi tanısı ile izlenmekte olan çocukların demografik, klinik, genetik ve laboratuvar sonuçlarının değerlendirilmesi

    Evaluation of demographic, clinical, genetic and laboratory results of children diagnosed with familial mediterranean fever

    SEVİYE GÜNEŞ YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BELDE KASAP DEMİR

    UZMAN EREN SOYALTIN

  2. Tez No

    426492

    Ailevi Akdeniz ateşi ile takip edilen çocuk hastalarda MIF-173 G/C GEN polimorfizminin araştırılması

    Research of MIF-173 G/C GEN polymorphism in children diagnosed with familial Mediterranean fever

    NURŞEN ÇAKAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGaziosmanpaşa Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. RESUL YILMAZ

  3. Tez No

    274601

    Ailesel akdeniz ateşi hastalarında toll like reseptör 2 ve 4 ekspresyon düzeyinin akut atak ile ilişkisinin incelenmesi

    The investigation of relationship between toll like receptor 2 and 4 expression levels and acute attacks of Familial mediterranean fever

    MELİA ZENGİN KARAKÖSE

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2011

    GastroenterolojiEge Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ULUS SALİH AKARCA

  4. Tez No

    568915

    Ailesel Akdeniz ateşi tanısı olan çocuklarda çocukluk çağı depresyon ölçeği ve Pittsburgh uyku kalite indeksinin FMF için uluslararası şiddet skorlama sistemi ile karşılaştırılması

    Comparison of childhood depression scale and Pittsburgh sleep quality index with international severity scoring system for FMF in children with familial Mediterranean fever

    BEGÜM BARIŞ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ FATİH BATTAL

  5. Tez No

    517334

    Genetik olarak ailesel akdeniz ateşi tanısı alan hastaların demografik, fenotipik, laboratuvar özelliklerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    GÖZDE GÜRPINAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ZEYNEP YILDIZ YILDIRMAK

    DR. NURVER AKINCI

Geri Dön