Ailesel Akdeniz ateşi tanısı ile izlenmekte olan çocukların demografik, klinik, genetik ve laboratuvar sonuçlarının değerlendirilmesi
Evaluation of demographic, clinical, genetic and laboratory results of children diagnosed with familial mediterranean fever
- Tez No: 645644
- Danışmanlar: PROF. DR. BELDE KASAP DEMİR, UZMAN EREN SOYALTIN
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Child Health and Diseases
- Anahtar Kelimeler: Ailesel Akdeniz Ateşi, çocuk, genotip, Familial Mediterranean Fever, children, genotype
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: İzmir Tepecik Eğt. ve Arş. Hast.
- Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 79
Özet
Amaç: Ailesel Akdeniz Ateşi (AAA) tanısı ile izlenen olguların; demografik, klinik, laboratuvar özellikleri, hastalığın şiddeti, izlemdeki bulgular ile gen analizleri arasındaki ilişkiyi incelemek ve saptanan mutasyonların klinik ağırlık ile ilişkisini araştırmak amaçlanmıştır. Gereç ve yöntemler: Ocak 2010 – Temmuz 2020 tarihleri arasında SBÜ İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Nefroloji ve Romatoloji polikliniklerine başvuran ve Tel Hashomer kriterlerine göre Ailesel Akdeniz Ateşi tanısı ile izlenmekte olan tüm çocuk olgular retrospektif olarak incelenmiştir. Çalışmamıza; düzenli poliklinik kontrollerine devam eden, en az 6 ay izlenen ve 18 yaş altı olan olgular dahil edilirken; Tel Hashomer kriterlerini karşılamayan, genetik analizde hiçbir allelde mutasyonu saptanmayan ve bening mutasyon saptanan (P706P ve R202Q gibi) hastalar çalışma dışı bırakılmıştır. Olgular, genetik mutasyonlarına göre M694V homozigot, diğer homozigot, M694V bileşik heterozigot, diğer bileşik heterozigot, M694V heterozigot ve diğer basit heterozigotlar olarak 6 farklı gruba ayrılarak gruplar arasında karşılaştırma yapılmıştır. Bulgular: Çalışmaya Tel Hashomer kriterlerine göre AAA tanısı almış olan 311 hasta alındı. 18 hasta genetik analizi negatif, 30 hasta genetik analizinde benign mutasyonlar (R202Q, P706P) saptandığı için çalışmadan çıkarılmış geri kalan 263 hasta çalışmaya alınmıştır. Hastalarımızda görülen semptomlar sırasıyla karın ağrısı (%85), ateş (%42), eklem ağrısı (%31), göğüs ağrısı (%8) ve erizipel benzeri eritem (%1) olarak saptandı. Hastaların atakta bakılan beyaz küre (BK), trombosit (Tr), nötrofil (PNL), sedimentasyon (ESH) ve C-reaktif protein (CRP) değerlerinin, atak dışı döneme göre daha yüksek ve hemoglobin (Hb) değerlerinin daha düşük olduğu görüldü. Olguların başlangıç ve son kontrol döneminde büyüme parametreleri arasında fark saptanmadı. Allel frekanslarına göre en sık M694V (%35,5), ikinci sıklıkta E148Q (%12) ve üçüncü sıklıkta V726A (%10) mutasyonları görülmekteydi. M694V homozigot ve diğer homozigot olgular karşılaştırıldığında; atak döneminde ESH değerinin, atak dışı dönemde ESH ve CRP değerlerinin ve Pras skorunun M694V homozigot grupta daha yüksek olduğu saptandı. M694V mutasyonu taşıyan ve taşımayan bileşik heterozigot gruplar karşılaştırıldığında, M694V taşıyanlarda başlangıçta göğüs ağrısının daha fazla, atak döneminde Hb değerinin daha düşük, ESH ve CRP değerlerinin daha yüksek olduğu görüldü. M694V heterozigot mutasyon taşıyan ve diğer basit heterozigot mutasyonları taşıyan olgular karşılaştırıldığında, M694V heterozigot grupta izlemde eklenen eklem ağrısına daha sık rastlandığı ve diğer heterozigot mutasyonları taşıyan grupta son kontrolde boy SDS'nin başlangıca göre daha düşük saptandığı görüldü. Her iki allelinde mutasyon taşıyan olgular değerlendirildiğinde en az bir allelinde M694V mutasyonu taşıyan olgularda atak döneminde Hb değerinin daha düşük, ESH ve CRP değerlerinin daha yüksek olduğu; atak dışı dönemde BK değerinin daha düşük, ESH ve CRP değerlerinin daha yüksek olduğu; Pras skorunun da daha yüksek olduğu ve yüksek doz kolşisin kullanımının daha sık olduğu görüldü. Birinci derece akrabada AAA görülmesinin en az bir allelinde M694V mutasyonu taşıyan homozigot ya da bileşik heterozigot mutasyona sahip olma olasılığını 2,63 kat arttırdığı; Pras ağırlık skorundaki her 1 birim artışın da bu olasılığı 1,63 kat arttırdığı; düşük bir duyarlılık (%65) ve özgüllük (%55) değerine sahip olmakla beraber bu olasılığı gösteren eşik Pras değerinin 5,5 olarak alınabileceği saptandı. Sonuç: Sonuç olarak, klasik olarak en ağır olduğu bilinen ve toplumumuzda da en sık olarak bildirilen M694V mutasyonu, çalışma grubumuzda da daha ağır klinik ve laboratuvar bulgularına eşlik etmiş, daha yüksek hastalık şiddet skorlarına neden olmuş; bunun yanısıra en sık mutasyon olarak bulunduğu gibi ikinci ve üçüncü sırada yer alan mutasyonlar da bölgemizden bildirilen verilere uygunluk göstermiştir. Yanısıra verilerimiz, AAA'da rastlanabilecek ek hastalıkların da akılda tutulması gerektiğini göstermektedir. Çalışmamızda, en ağır mutasyonlar olarak kabul edilebilecek olan M694V taşıyan homozigot ve bileşik heterozigot olguların tahmininde aile öyküsü ve Pras skorunun önemli olabileceği bulunmuş, genetik analiz için öncelikli grubun belirlenmesinde yardımcı olabileceği düşünülmüştür.
Özet (Çeviri)
Aim: It was aimed to examine the relationship between demographic, clinical, laboratory features, disease severity findings at follow-up and gene analysis in cases with the diagnosis of Familial Mediterranean Fever (FMF), and to investigate the relationship between the detected mutations and clinical severity. Material and Methods: All pediatric cases who were admitted to SBU İzmir Tepecik Training and Research Hospital Pediatric Nephrology and Rheumatology outpatient clinics between January 2010 and July 2020, and who were diagnosed with FMF according to Tel Hashomer criteria were examined retrospectively. Patients who continued regular polyclinic controls, followed up for at least 6 months, and were under 18 years of age were included. Patients who did not meet the Tel Hashomer criteria, had no allele mutations in genetic analysis, those with benign mutations (such as P706P and R202Q) were excluded. The cases were divided into 6 different groups as M694V homozygous, other homozygous, M694V compound heterozygous, other compound heterozygous, M694V heterozygous and other simple heterozygous patients according to their genetic mutations and the parameters listed above were compared between the groups. Results: 311 patients diagnosed with FMF according to Tel Hashomer criteria were included in the study. 18 patients who had negative genetic analysis and 30 patients who had benign mutations (R202Q, P706P) were excluded and the remaining 263 patients were included in the study. Symptoms seen in our patients were determined as abdominal pain (85%), fever (42%), joint pain (31%), chest pain (8%) and erysipelaslike erythema (1%), respectively. The white blood cell (WBC), thrombocyte (Tr), polymorphonuclear lymphocytes (PNL), erythrocyte sedimentation rate (ESR) and Creactive protein (CRP) values of the patients during the attack were higher and the Hb values were lower than the non-attack period. There was no difference between the growth parameters of the cases during the initial and final control periods. The most common 3 mutations according to allele frequencies in our patients were M694V (35.5%), E148Q (12%), V726A (10%). When M694V homozygous and other homozygous cases were compared, it was found that ESR values during the attack period, ESR and CRP values in the attack-free period and Pras scores were higher in the M694V homozygous group. When the combined heterozygous groups with and without M694V mutation were compared, it was observed that those with M694V had higher chest pain at the beginning, lower Hb values, and higher ESR and CRP values during the attack period. When the cases with M694V heterozygous mutation and other simple heterozygous mutations were compared, it was observed that joint pain was more common in the M694V heterozygous group during the follow-up, and the height SDS was found to be lower in the last control in the group with other heterozygous mutations compared to the baseline. Besides, when the cases with mutations in both alleles were evaluated, it was found that the Hb values were lower and the ESR and CRP values were higher during the attack period; and WBC values were lower, ESR and CRP values were higher in the attack-free period in cases with M694V mutation in at least one allele. It was also observed that the Pras score was higher and the use of high dose colchicine was more frequent in the latter group. The presence of FMF in a first degree relative increases the probability of having a homozygous or compound heterozygous mutation carrying the M694V mutation in at least one allele by 2.63 times; each 1 unit increase in Pras score increases this probability 1.63 times; and although it has a low sensitivity (65%) and specificity (55%), the threshold Pras score value showing this possibility can be taken as 5.5. Conclusions: In conclusion, the M694V mutation, which is classically known to be the most severe and the most common mutation in our society, was accompanied by more severe clinical and laboratory findings in our study group, and caused higher disease severity scores. In addition, the second and third most frequent mutations, as well as the most common mutations, were in accordance with the data reported from our region. Moreover, our data showed that additional diseases that might be encountered in FMF should be kept in mind. In our study, family history and Pras scores were found to be important in the prediction of homozygous and compound heterozygous cases carrying M694V, which can be considered as the most severe mutations, and it was thought that they would be helpful in determining the priority group for genetic analysis.
Benzer Tezler
- Ailesel akdeniz ateşi tanısı ile izlenmekte olan çocuklarda CYP3A4, CYP2D6 ve MDR1 gen varyantlarının hastalık şiddeti ile ilişkisinin değerlendirilmesi
The evulation of the relationship between CYP3A4, CYP2D6, MRD1gene variants and disease severity in children with familial mediterraneanfever
BÜŞRA BİLİM TÜRKCAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
RomatolojiAkdeniz ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ELİF ÇOMAK
- Ailevi Akdeniz ateşi ile takip edilen çocuk hastalarda MIF-173 G/C GEN polimorfizminin araştırılması
Research of MIF-173 G/C GEN polymorphism in children diagnosed with familial Mediterranean fever
NURŞEN ÇAKAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGaziosmanpaşa ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. RESUL YILMAZ
- Ailesel akdeniz ateşi hastalarında toll like reseptör 2 ve 4 ekspresyon düzeyinin akut atak ile ilişkisinin incelenmesi
The investigation of relationship between toll like receptor 2 and 4 expression levels and acute attacks of Familial mediterranean fever
MELİA ZENGİN KARAKÖSE
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
GastroenterolojiEge Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ULUS SALİH AKARCA
- Ailesel Akdeniz ateşi tanısı olan çocuklarda çocukluk çağı depresyon ölçeği ve Pittsburgh uyku kalite indeksinin FMF için uluslararası şiddet skorlama sistemi ile karşılaştırılması
Comparison of childhood depression scale and Pittsburgh sleep quality index with international severity scoring system for FMF in children with familial Mediterranean fever
BEGÜM BARIŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıÇanakkale Onsekiz Mart ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ FATİH BATTAL
- Genetik olarak ailesel akdeniz ateşi tanısı alan hastaların demografik, fenotipik, laboratuvar özelliklerinin retrospektif olarak değerlendirilmesi
Başlık çevirisi yok
GÖZDE GÜRPINAR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri ÜniversitesiÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. ZEYNEP YILDIZ YILDIRMAK
DR. NURVER AKINCI