Avrupa Birliği ve Türk Banka Hukuku yönünden fintek
Fintech from European Union and Turkish Banking Law perspectives
- Tez No: 571493
- Danışmanlar: DOÇ. DR. SITKI ANLAM ALTAY
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Bankacılık, Hukuk, Banking, Law
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Galatasaray Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Özel Hukuk Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 331
Özet
The traditional banking sector and banks have embarked on a blatant restructuring process following the scientific milestones that have been rapidly unfolding and the technological advances that are challenging to follow. Following digitalization and the unlimited access created by emerging technologies, along with other sectors, financial services have become easier to reach for the individuals, resulting in a noticeable increase in consumers' choice of services. With the decline of branch banking and the possibility of receiving banking services anywhere, any time through smart devices, the period of customers going to banks and the banks selecting the customers has been closed, and now banks seem to be knocking on customers' doors. In this period, smallscale enterprises were recognized to take place in the market, alongside banks and corporate financial institutions, and the diversity in the market led to the discovery of new business models, institutions, and practices. The change in the sector is technological and legal as well as ethical and philosophical since it led the practice, customs, and status quo in the financial markets to be questioned entirely. One of the prominent trends which have been causing this change is the concept of financial technology, i.e., FinTech, which is used to express the change in banking. EBA defines FinTech as“technologically enabled financial innovation that could result in new business models, applications, processes or products with an associated material effect on financial markets and institutions and the provision of financial services.”According to the European Commission, new technologies are changing the financial sector along with the customers' access to services; enabling FinTech-based solutions to provide services that facilitate access to finance and strengthening financial inclusion for digital citizens. While the development of xxii the technologies used in FinTech is progressing at different speed levels, it is believed that these technologies will fundamentally change the financial sector and some FinTech applications will reach systemic importance over time, although the scope and impact of the development are not yet fully understood. Commission found out that FinTech, which gives customers full control, improves operational efficiency and market competition. In its reports, EBA emphasizes that, although the companies supplying financial services using technology during their services is not new, the FinTech phenomenon takes this process to a new level. In this respect, in the future, FinTech innovations are expected to affect financial services in many different ways. The process of putting technology in the center of banking and finance has led to a new generation of bankers, more dynamic and younger, who specialize in technology and digitalization but do not have much experience in traditional banking and therefore, are different from traditionally trained bankers. U.S. lawyer William Zelermeyer's statement of“new social, economic and political problems are occurring after every scientific turning point”from 1961, can be regarded as a general summary of the change that technology has led to in banking. Although this change after FinTech in financial markets has led to positive developments in terms of mobilizing market competition and preventing monopolization in the market, it has also caused new problems in the field of law, and therefore, new questions need to be answered in parallel with science and technology's effect on the trading life. Since society is not as stable as the rules of law governing it, change must be professed at all points, and positive rules of law must make the necessary effort to keep up with change. However, it would not be too wrong to say that the traditional banking sector, which is regulated today by detailed and strict legislation, as well as the legislators, cannot keep up with this unpredictable change. It is observed that a whole new issue, which brings down and even nullifies the ongoing practices and existing legislation, sits on the agenda of the market, even before the legislators are able to address a specific issue that has been preoccupying the markets. The tricky part is that the specialization required by these new subjects and subjects has not progressed at a pace the experts, who xxiii carry out the work can follow by knowing the static legislation verbatim, can keep up with. The new business models created by FinTech companies also resulted in the creation of a new contract (Service Provider Contract), signed between banks and FinTech companies. A Service Provider Contract is a kind of contract shaped by technological and commercial developments. This new contract type has found its place, in parallel with the 21st Century developments in financial technology. A new infrastructure was needed to supply the enterprise's activities, which lacks banking licenses to enter the market. In parallel with the financial technology trend, after the banking sector was freed from the monopoly of the banks and thus, new, non-bank players started providing banking services in the market. The Service Provider agreement serves the purpose of providing banking and financial services in the market without a license to operate (through established banks). Commercializing bank licenses, which are licenses not protected as an industrial or intellectual right, and therefore cannot be transferred through a license agreement, but has a severe economic value. Although the FinTech current markets have already undergone a fundamental change and the legislators are trying to capture this change within the law, in general, the international practices have not yet gained harmony, due to the fact that technology has been developing much faster than the laws and policies. Although it is known that the FinTech and banking sectors are intertwined, most FinTech activities focus on grey areas that are not actively regulated, due to the fact that the legislation does not prohibit these practices, and also since most of the legislation and form requirements applicable to the bank and financial markets cannot be extended to cover the FinTech sector. The fact that most creative FinTech companies, when they start to operate in the market, use the legal loopholes since FinTechs are not considered to be subject to the supervision of credit institutions. This issue can be reduced to the chicken-egg paradox: did the FinTechs initially emerge because of the unforeseen legal loopholes by legislators, or did FinTech companies, like other existing market players, who do not want to be under the supervision of supervisory bodies, xxiv choose to operate specifically through these areas by creating grey areas in the legislation? Since the European Community and member states have long ago come to the conclusion that the harmonization of technology and law is necessary for the protection of balances, competition and consumers in the market, communitybased and member state legislators have begun to set up working groups for numerous draft framework legislation, that defines and regulates the activity areas of FinTech companies. There is no doubt that EU legislation is of international importance as it is the first supranational framework legislation to regulate FinTech. Because of the limitations of the relevant resources, it is not wrong to say that this legislation should be considered as case law since this legislation and subsequent practices will serve as an example for every subsequent legislative change. Focusing on the local markets, although the Turkish banking sector has long been a leader in the fields of technology and innovation, it does not have the market advantage of the Asian market, which has the opportunity to transport and market digital products to consumers quickly, or the legal protection of the European market, which is regulated by common legislation, and also provides tax and customs privileges to ecosystem players. It can be argued that this is due to the lack of international NGOs and political labor unions based on technology and digitalization, and also to the lack of experimental interest of entrepreneurs due to the economic waves of recent years, and finally, to the limitation of subsidy opportunities for entrepreneurs. For example, when looking at developments in other countries and considering the fact that the first law on the electronic currency in Turkey to come into force in 2013 (approximately thirteen years after the first community-based electronic currency legislation in Europe) can be cited here as an example to the urgency of starting to work on the subject. If FinTech continues to develop at its current pace, it is expected that regulatory and supervisory agencies will change the scope and purpose of their activities, leading to a revision of the risk appetite. FinTech's regulation and automation of legal compliance and reporting processes have led to positive xxv developments in the scope of the audit process improvement, but it has also led to the birth of new potential risks in terms of cybersecurity, data, consumer and investor protection, and market integrity issues. This change in the market changes the dynamics of the sector. As can be seen, the risks that occur within the scope of FinTech applications are developing in parallel with the positive developments. FinTech is radically changing the way financial markets operate globally. These technological, commercial and economic developments, which we have been forced to follow, emphasize the need to update legislation that has no place in practice anymore and signal that new positive regulations are needed to respond to the needs. The task of filling the legal gaps by examining this change is the duty of legislators, regulatory bodies, and the judiciary, as well as the doctrine and practice. This research examines this change in markets and legislation, and the reasons that led to this change, analyses the change in financial markets from both positive and negative aspects and also, aims to collect the effects of FinTech on banking law and the new institutions that FinTech led to, under one roof. The analysis focuses mainly on the Turkish and EU banking and financial technology sector and related legislation, and on the differences between the ecosystems and legal systems mentioned in the research, trying to shed light on the questions that arise in parallel with the change in banking. Another critical topic to be considered regarding this research is the fact that the ideas, as well as the resources used in the research, are continually changing and evolving, as the FinTech sector and regulations that constitute the subject of the research are. It is possible that FinTech policies and law-making processes, which are still ongoing whilst this research is in progress, nullifies the research partially or fully (i.e., lawmakers banning the use of blockchain or requesting a new form of license for FinTech activities). In addition to traditional sources, online developments and online sources have been used, in the hope to eliminate such risks
Özet (Çeviri)
Geleneksel bankacılık sektörü ve bankalar, hızla kat edilen bilimsel kilometre taşları ve takip ederken bile zorlanmaya başladığımız teknolojik gelişmeler sonrasında bariz bir yeniden yapılandırma sürecine girmiştir. Dijitalleşme ve gelişen teknolojiden kaynaklanan sınırsız erişimle beraber, diğer sektörler gibi finansal hizmetlerin de bireylere ulaşması kolaylaşmış ve bu sayede tüketicilerin hizmet seçeneklerinde gözle görünür bir artış meydana gelmiştir. Şube bankacılığının gözden düşmesi ve akıllı cihazlar aracılığıyla müşteriler her an her yerde bankacılık hizmeti alabilme imkanını ele geçirmiş, akabinde de müşterilerin bankalara gitme ve bankaların istedikleri müşterileri seçme devrinin kapanarak artık bankaların tüketicilerin kapısını aşındırmaya başladığı yeni bir döneme geçiş yapılmıştır. Bu dönemde küçük ölçekli girişimler de piyasalarda bankalar ve kurumsal finansal kuruluşlarının yanında yer almaya başlamış; piyasadaki çeşitlilik yeni iş modelleri, yeni müesseseler ve uygulamaların doğumuna yol açmıştır. Sektördeki değişim teknolojik ve yasal olduğu kadar, finansal piyasalardaki uygulama, örf, adet ve statükoların baştan aşağı sorgulanmaya başlanması sebebi ile ayrıca etik ve felsefi bir değişimdir. Bu değişimi tetikleyen akım ve değişimin öne çıkan kavramlarından biri, bankacılıktaki değişimin tümünü ifade etmek için kullanılan finansal teknoloji yani FinTech kavramı olmuştur. FinTech (FinTek), EBA tarafından“finansal piyasalar ve kurumlar ve ayrıca finansal hizmetlerin tedariki üzerinde esaslı bir etkiye sahip, yeni iş modelleri, uygulamalar, süreçler ve ürünlerin doğumuna sebebiyet verebilecek teknoloji destekli finansal inovasyon”şeklinde tanımlanmaktadır. Avrupa Komisyonu'na göre yeni teknolojiler finansal sektörü ve ayrıca tüketiciler ile şirketlerin hizmetlere erişimini değiştirmekte, FinTek temelli xxvii çözümlerin, dijital yöntemleri kullanan vatandaşlar için finansa erişimi kolaylaştıran ve finansal katılımı güçlendiren hizmetler sağlamasına imkân sağlamaktadır. FinTek kapsamında kullanılan teknolojilerin gelişimi farklı tempolarla ilerlerken, gelişimin kapsamı ve tesiri henüz tam olarak anlaşılamasa da bu teknolojilerin finansal sektörü temelden değiştireceği ve bazı FinTek uygulamalarının zamanla sistemik öneme ulaşacağı düşünülmektedir. Komisyon, müşterilere tam kontrol veren FinTek'in, operasyonel verimliliği ve piyasa rekabetini artırdığını tespit etmiştir. EBA ise, raporlarında finansal hizmet tedarik eden şirketlerin hizmetleri esnasında teknoloji kullanmaları yeni bir gelişme olmasa da FinTek fenomeninin bu süreci yeni bir noktaya taşıdığını vurgulamaktadır. Bu açıdan FinTek inovasyonların gelecek dönemlerde finansal hizmetleri birçok farklı yönden etkilemesi beklenmektedir. Teknolojiyi bankacılık ve finans sektörlerinin kalbine yerleştiren bu süreç, teknoloji ve dijitalleşme konusunda uzmanlaşmış ancak geleneksel bankacılık konusunda fazlaca deneyimi olmayan, kökten yetişmiş bankacılardan farklı, daha dinamik ve genç, yeni nesil bir bankacı grubuna piyasalarda yer açılmasına sebep olmuştur. ABD'li hukukçu William Zelermeyer'in 1961 tarihli“Her bilimsel dönüm noktası akabinde yeni sosyal, ekonomik ve politik sorunlar meydana gelmekte”ifadesi, teknolojinin bankacılıkta yol açtığı değişimin genel bir özeti olarak kabul edilebilir. Finansal piyasalarda FinTek sonrasında meydana gelen bu değişim her ne kadar piyasa rekabetinin hareketlenmesi ve ve piyasadaki tekelleşmenin önüne geçilmesi açısından olumlu gelişmelere yol açmış olsa da aynı zamanda bilim ve teknolojinin ticaret hayatına yansımalarına paralel olarak hukuk alanında yeni problemler ve cevaplanması gereken yeni sorular ortaya çıkmasına da yol açmıştır. Toplum da onu düzenleyen hukuk kuralları gibi durağan olmadığı için, değişim her noktada ikrar edilmeli ve pozitif hukuk kuralları değişime ayak uydurmak için gerekli çabayı göstermelidir. Ancak günümüzde detaylı ve katı mevzuatlarla düzenlenen geleneksel bankacılık sektörü ve dolayısıyla yasa koyucuların bu öngörülemeyen değişime ayak uyduramadığını söylemek çok da yanlış olmayacaktır. Özellikle son zamanlarda kanun koyucular daha xxviii piyasaları meşgul eden bir konuya değinemeden, süregelen uygulamaları ve mevcut mevzuatı alaşağı eden ve hatta hükümsüz kılan, yepyeni bir konunun piyasanın gündemine oturduğu gözlenmektedir. İşin zor yanı ise bu yeni konular ve konuların gerektirdiği ihtisasın, seneler önce yürürlüğe girmiş, statik mevzuatı kelimesi kelimesine bilmek suretiyle işleri yürüten uzmanların takip edebilecekleri bir hızda da ilerlemiyor olmasıdır. FinTek şirketleri tarafından yaratılan yeni iş modelleri, bankalar ile FinTek şirketler arasında akdedilen yeni bir sözleşmenin (Servis Sağlayıcı Sözleşmesi) doğumuna sebep olmuştur. Şüphesiz ki Servis Sağlayıcı Sözleşmesi teknolojik ve ticari gelişmelerin yarattığı bir sözleşme türüdür. Bu sözleşme, 21. yy. finansal teknoloji gelişmelerine paralel olarak uygulamada yer almaya başlamıştır. Finansal teknoloji akımı ile eş zamanlı olarak bankacılık sektörünün bankaların tekelinden çıkması ve banka dışında kalan kurumların piyasada bankacılık hizmetleri vermeye başlamasını müteakip, bankacılık faaliyet izni olmayan girişimlerin pazara girebilmesi için bir altyapının tedarik edilmesi gerekmiştir. İşte Servis Sağlayıcı Sözleşmesi, girişimlerin (kurulu bankalar aracılığıyla) banka faaliyet izni almaksızın piyasada bankacılık ve finans hizmetleri sunması amacına hizmet etmektedir. Sınai veya fikri bir hak olarak korunmayan ve bu sebeple bir lisans sözleşmesi aracılığıyla devredilemeyen, ancak ciddi bir ekonomik değere sahip banka faaliyet izninin (lisansı) üçüncü kişilerin yararına açılması, bankalara yeni bir gelir kanalı açmakla kalmayarak, yeni bir sözleşme tipinin doğumuna da yol açmıştır. Genel olarak, her ne kadar FinTek akımı piyasaları esaslı bir değişime uğratmış olsa ve kanun koyucular büyük bir hızla bu değişimi iç hukuk değişim çalışmaları ile yakalamaya çalışıyor olsa da hem teknolojinin yasalar ve siyasi teşekküllere nazaran çok daha hızlı gelişmesi hem de banka ve finans piyasalarını düzenleyen uluslararası genel çerçeve kurallara benzer çerçeve kuralların FinTek sektörü için mevcut olmaması dolayısı ile uluslararası uygulamalarda ahenk yakalanamamıştır. An itibariyle FinTek ve bankacılık sektörlerinin iç içe geçmiş olduğu malum olsa da banka ve finans piyasaları için geçerli olan mevzuat ve şekil zorunluluklarının çoğu FinTek sektörü ve xxix aktörlerini kapsayacak şekilde genişletilememesi ve bu kapsamda uluslararası yasal ve pratik standartların yaratılmamış olması sonucunda çoğu FinTek faaliyeti mevzuatın yasaklamamasına rağmen aktif olarak da düzenlemediği gri alanlarda ilerlemektedir. Aslında çoğu yaratıcı FinTek şirketinin, piyasada faaliyet göstermeye başladıklarında FinTeklerin iç hukuk sistemlerinde denetime tabi olarak sayılan kredi kurumları arasında sayılmıyor olması sebebiyle, tabi oldukları hukuk kuralları kapsamında denetleyici kurumların gözetiminden kaçarak yani yasal boşluklardan yararlanarak piyasaya girmiş olması da aslında sorunu tavuk – yumurta paradoksuna indirgemektedir: FinTekler başlangıçta yasa koyucular tarafından öngörülemeyen yasal boşluklar sebebiyle mi ortaya çıkmıştır yoksa mevcut diğer piyasa oyuncuları gibi, denetim kuruluşlarının gözetimi altına girmek istemeyen FinTek şirketleri mevzuatta gri alanlar yaratarak spesifik olarak bu alanlar üzerinden faaliyet göstermeyi mi tercih etmektedir? Avrupa Topluluğu ve üye devletler teknoloji ve kanunun uyumlaştırılmasının piyasalardaki dengelerin, rekabetin ve tüketicilerin korunması için gerekliliğine dair çıkarıma diğer ülkelerden çok daha önce varmış olduğundan dolayı, topluluk bazlı ve üye devlet yasa koyucuları, özellikle son dönemlerde, banka ve finans piyasalarını düzenleyen, FinTek şirketlerinin faaliyet alanlarını tanımlayan ve düzenleyen çok sayıda çerçeve mevzuat taslağı için çalışma grupları kurmaya başlamış ve mevcut kanunların uygulanabilirliğini tartışmaya açmıştır. Şüphesiz ki AB mevzuatı FinTek kurallarını düzenleyen ilk devletler üstü çerçeve mevzuat olması dolayısıyla uluslararası alanda önem teşkil etmektedir. İlgili kaynakların sınırlılığından dolayı, bir açıdan bu mevzuat içtihat niteliği taşımaktadır demek yanlış olmayacaktır, zira bu mevzuat ve ardından gelişecek uygulamalar bundan sonra gelen her kanuni değişiklik için örnek teşkil edecektir. Yerel piyasalara bakıldığında, her ne kadar Türk bankacılık sektörü uzun zamandır teknoloji ve inovasyon alanlarında başı çeken bir konumda olsa da ortak mevzuatla düzenlenen ve ekosistem oyuncularına vergi ve gümrük ayrıcalıkları sağlayan Avrupa pazarının yasal korumasına veya dijital ürünleri kolayca tüketicilere ulaştırma ve piyasaya yayma imkanına sahip Asya xxx pazarının piyasa avantajına sahip olmadığı için, halen finansal teknoloji açısından uluslararası alanda beklenilen pozisyona ulaşabilmiş durumda olmadığı görülmektedir. Bu durumun iç hukukta teknolojik gelişmeleri sürekli olarak takip eden yasa koyucu birimleri ve gözlemci kurumlar ile teknoloji ve dijitalleşme bazlı uluslararası STK ve siyasi iş birliklerinin azlığından ve ayrıca son yıllardaki ekonomik dalgalardan dolayı girişimcilerin deneysel iştaha sahip olmamasından ve son olarak, girişimcilere sübvansiyon olanaklarının sınırlılığından kaynaklandığı savunulabilir. Yasal açıdansa, genel olarak iç hukuk mevzuatındaki revizyonların piyasa değişiklikleri ile paralel gitmemesi ve diğer ülkelere nazaran geriden gelmesi (mesela Türkiye'de Elektronik Para ile ilgili ilk kanunun 2013 yılında, Avrupa'daki topluluk bazlı ilk elektronik para mevzuatından yaklaşık on üç sene sonra yürürlüğe girmesi bu duruma örnek olarak gösterilebilir), özellikle diğer ülkelerdeki gelişmelere bakıldığında, konuyla ilgili çalışmalara başlanmasının aciliyetine işaret etmektedir. FinTek akımının mevcut hızında gelişime devam etmesi halinde düzenleyici ve denetleyici kuruluşların faaliyet kapsam ve amacını değiştirmesi ve risk iştahı kapasamının revize edilmesine yol açması beklenmektedir. FinTek, yasal uyum ve raporlama süreçlerinin düzenlemesi ve otomatikleştirilmesi, denetleme sürecinin iyileştirmesi kapsamında olumlu gelişmelere yol açsa da siber güvenlik, veri, tüketici ve yatırımcı koruma ve pazar bütünlüğü konuları açısından yeni potansiyel risklerin doğumuna yol açmıştır. Pazardaki bu değişim sektör dinamiklerini değişikliğe uğratmaktadır. Görüldüğü üzere, FinTek uygulamaları kapsamında oluşan riskler, olumlu gelişmelere paralel şekilde gelişmektedir. FinTek'in global anlamda finansal piyasaların çalışma şeklini kökten değiştirdiği görülmektedir. Takibinde zorlandığımız bu teknolojik, ticari ve ekonomik gelişmeler, uygulamada artık yeri olmayan mevzuatın güncellenmesi gereğini vurgulamakta ve ihtiyaçlara cevap verebilecek yeni pozitif düzenlemelere gerek duyulduğunun sinyalini vermektedir. Bu değişimi inceleyerek hukuki boşlukları doldurma görevi kanun koyucular, düzenleyici kurumlar ve yargı kademesinin görevi olduğu kadar, doktrin ve uygulama xxxi kademesine de aittir. İşte bu çalışma, piyasalar ve mevzuattaki bu değişimi ve asıl bu değişimi doğuran sebepleri incelemekte, finansal piyasalarda meydana gelen değişimi olumlu ve olumsuz yönleriyle analiz ederek FinTek akımının bankacılık hukuku üzerindeki etkilerini ve FinTek'in aracı olduğu yeni müesseseleri tek bir çatı altında toplamayı amaçlamaktadır. Analize temel olarak Türk ve AB bankacılık ve finansal teknoloji sektörü ve ilgili mevzuat karşılaştırılmış, çalışma esnasında bu değişimi yasalara dahil ederken farklı yaklaşımlar benimseyen ABD ve Asya pazarlarına de değinilmiş ve bankacılıktaki değişimle paralel olarak ortaya çıkan sorulara ışık tutması açısından bahsi geçen ekosistemler ve hukuk sistemlerinin aralarındaki farklara odaklanmıştır. Çalışmayla ilgili olarak göz önünde bulundurulması gereken önemli bir başka husus, çalışmaya konu teşkil eden FinTek sektörü ve regülasyonları halihazırda dinamik bir konumda olduğu için, çalışmayı oluşturan fikir ve çalışmada kullanılan kaynakların sürekli değişim ve gelişim halinde olduğudur. Çalışma devam ederken süregelen ve çalışma bittiğinde bile tamamlanması mümkün olmayan FinTek politikaları ve kanunlaştırma çalışmalarının (mesela çalışmada bahsi geçen herhangi bir ülke hükümetinin blokchain kullanımını yasaklaması gibi uç bir örnek ya da herhangi bir FinTek faaliyet için ayrı bir faaliyet izni aranmaya başlanması gibi bir gelişme durumu zihinde canlandırmak için yeterli olacaktır) çalışmanın belirli kısımlarını büyük ölçüde değişikliğe uğratması ve hatta geçersiz kılması mümkündür. Her halde bu ihtimali önlemek ya da mümkün olduğunca geciktirmek adına geleneksel kaynaklara ek olarak güncel gelişmeler ve çevrimiçi kaynakların takibi en üst seviyede tutulmaya çalışılmıştır.
Benzer Tezler
- Türk İş Hukukun'da ve Avrupa Birliği Hukuku'nda geçici iş ilişkisi
Temporary employment relationship within Turkish Labor Law and European Union Law
CEMAL AYKUT ÇIRAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2006
HukukGazi ÜniversitesiÇalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Ana Bilim Dalı
PROF.DR. EMİNE TUNCAY KAPLAN
- Nefret söylemi kapsamında Halkı Kin ve Düşmanlığa Tahrik Suçu
The Crime of Provoking The Public Hatred, hostility within the scope of hate speech
SERRA KARADENİZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2012
HukukGalatasaray ÜniversitesiKamu Hukuku Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. VESİLE SONAY EVİK
- Göçmen işçilerin sosyal güvenlik hakları
Social security rights of migrant workers
NİHAN GİZEM KANTARCI
- Banka iştirakleri ve iştiraklere ilişkin sınırlamalar
Bank partnership shares and restrictions pertaining to partnership shares
VAHİD ŞÜKÜR
Yüksek Lisans
Türkçe
2012
BankacılıkAnkara ÜniversitesiÖzel Hukuk Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KEMAL ŞENOCAK