Geri Dön

Travmatik el yaralanmalarında yaralanma ciddiyeti ile kavrama gücü, fonksiyonellik ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi

Investigation of the relationship between severity of injury, hand grip strength, functionality and life quality in traumatic hand injuries

  1. Tez No: 572707
  2. Yazar: ZEHRA DUMAN
  3. Danışmanlar: PROF. DR. KADRİYE BANU KURAN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: İstanbul Şişli Hamidiye Etfal Eğitim ve Araştırma Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 82

Özet

Amaç: El yaralanmalarının objektif değerlendirilmesi karmaşık bir konudur. Bu yüzden objektif puan veren değerlendirmelerin yaralanmanın fonksiyonel, mesleki ve sosyal açıdan prognozunu belirlemede kullanılması klinik açıdan önemlidir. Bu çalışmada travmatik el yaralanmalarında, yaralanma ciddiyetinin üst ekstremite fonksiyonelliği ve yaşam kalitesi ile ilişkisini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza el veya el bileğinde travmatik yaralanması olan 18-65 yaş arası 44 hasta dahil edildi. Yaralanma şiddeti Modifiye El Yaralanması Ciddiyet Skoru (MEYCS) ile belirlenen hastalar yaralanan vücut yapılarına uygun rehabilitasyon programına alındı. Toplam MEYCS dört kategoriye ayrılmış ve minör (101) olarak kategorize edilmiştir. Çalışmamızda MEYCS skoru ile minör, orta ve ciddi-major olarak gruplandırılan olgular, rehabilitasyon sonrası 4. ve 12. haftada kavrama fonksiyonları kavrama gücü, lateral çimdikleme gücü ve Sollerman El Fonksiyon Testi (SEFT) ile değerlendirildi. Fonksiyonel ölçeklerden Kol, Omuz ve El Sorunları Anketi(DASH) ve Hastanın Değerlendirdiği El ve El Bileği Anketi (PRWHE) kullanıldı. MEYCS grupları arasında fonksiyonel skorlar değerlendirildi. Hastaların yaşam kalitesi Sağlık Değerlendirme Anketi (HAQ) ile değerlendirildi. MEYCS toplam skoru ile kavrama gücü, fonksiyonel testler ve yaşam kalitesi skorları ve değişimleri arasındaki ilişki incelendi. Bulgular: Çalışmaya katılan 44 hastanın %81,8'i erkek, %18,2'si kadın olmak üzere yaş ortalaması 33,6±12,9 (18-65) yıldı. Toplam MEYCS skoruna göre hastaların %27,2'si minör, %43,1'i orta, %29,4'ü ciddi-major yaralanma kategorisindeydi. Hastaların kavrama gücü ve SEFT skorları MEYCS'den bağımsız olarak incelendiğinde ilk 4 haftada daha hızlı olmak üzere rehabilitasyon öncesine göre istatistiksel olarak anlamlı (p ˂ 0.05) artış göstermiştir. DASH-T ve PRWHE ve HAQ skorları da tüm takiplerde rehabilitasyon öncesine göre anlamlı (p ˂ 0.05) iyileşme göstermiştir. Kavrama gücü ve SEFT skoru minör, orta ve ciddi-major MEYCS gruplarında ciddiyetin arttığı grupta daha fazla olmak üzere anlamlı (p ˂ 0.05) olarak daha düşüktü. Tüm gruplarda 4. ve 12.haftada kavrama gücü ve SEFT skorları anlamlı (p ˂ 0.05) yükselmiştir. Ancak gruplar arası kavrama gücü artış miktarı anlamlı (p˃ 0.05) farklılık göstermezken, SEFT'de iyileşme ciddiyetin arttığı grupta daha fazla bulunmuştur. Toplam MEYCS skoru ile PRWHE, DASH-T ve HAQ skoru arasında tüm takiplerde anlamlı (p ˂ 0.05) pozitif korelasyon gözlenmiş olup ciddiyet skoru arttıkça fonksiyonellik ve yaşam kalitesi kötüleşmiştir. MEYCS'nin anatomik yapılara göre ayrılmış nörovasküler alt skoru ile kavrama gücü ve SEFT arasında anlamlı (p ˂ 0.05) negatif korelasyon olup fonksiyonelliğin kötü olmasında diğer yapılara göre daha ilişkili bulunmuştur. Takip sonunda iyileşme ile MEYCS skorları incelendiğinde SEFT, DASH-T, PRWHE ve HAQ-T skorları yaralanma ciddiyeti yüksek olanlarda daha hızlı iyileşmiştir. Sonuç: Travmatik el yaralanmalarında yaralanma ciddiyet skorunun yüksek olması bozulmuş üst ekstremite fonksiyonelliği ile ilişkilidir. Bu hastalarda yaralanma ciddiyeti ile fonksiyonellik belirlenebilir dolayısıyla hastanın hem fonksiyonel hem psikososyal açıdan yaşam kalitesini artıracak tedavi ve rehabilitasyon süreci yönetilebilir.

Özet (Çeviri)

Objective: Objective assessment of hand injuries is a complex issue. Therefore, it is clinically important to use objective evaluations to determine the functional, occupational and social prognosis of injury. In this study, we aimed to investigate the relationship between injury severity and upper extremity functionality and quality of life in traumatic hand injuries. Methods: Forty-four patients between 18-65 years with traumatic hand injury were included in the study. The severity of the injury was determined by the Modified Hand Injury Severity Score (MEYCS) and the patients were taken to a rehabilitation program appropriate to the body structures. The total MEYCS was divided into four categories and categorized as minor ( 101). Minor, moderate and severe-major MEYCS groups were evaluated with grip strength, lateral pinch strength and Sollerman Hand Function Test (SEFT) at the 4th and 12th weeks after rehabilitation. Disabilities of Arm Shoulder and Hand (DASH) and Patient Rated Wrist and Hand Evaluation PRWHE) were used as functional scales. Functional scores were evaluated among MEYCS groups. The quality of life of the patients was evaluated with the Health Assessment Questionnaire (HAQ). The relationship between MEYCS total score and grip strength, functional tests and quality of life scores and changes were examined. Results: Of the 44 patients who participated in the study, 81.8% were male, 18.2% were female, and the mean age was 33.6 ± 12.9 (18-65) years. According to the total MEYCS score, 27.2% of the patients were in minor, 43.1% were in moderate and 29.4% were in severe-major injury category. When the grip strength and SEFT scores of the patients were examined independently from MEYCS, they showed a significant increase (p ˂ 0.05) compared to pre-rehabilitation, which was faster in the first 4 weeks. DASH-T, PRWHE and HAQ scores also showed significant improvement (p ˂ 0.05) in all follow-up compared to pre-rehabilitation. The grip strength and SEFT score were significantly lower (p ˂ 0.05) in the group with increased severity of injury. In all groups, grip strength and SEFT scores were significantly increased at the 4th and 12th weeks (p ˂ 0.05). However, the improvement in grip strength between the groups did not show a significant difference (p˃0.05), while the improvement in SEFT was found to be higher in the group with increased severity. A significant positive correlation was found between total MEYCS score and PRWHE, DASH-T and HAQ scores in all follow-up, and as the severity score increased, functionality and quality of life deteriorated. A significant negative correlation between MEYCS's neurovascular sub-score, which was separated according to anatomical structures, and grip strength and SEFT was found to be more correlated with poor functioning functionality than other structures. When the changes in SEFT, DASH-T, PRWHE and HAQ-T scores according to MEYCS score were examined, those with high severity of injury recovered faster. Conclusion: In traumatic hand injuries, high injury severity score is associated with impaired upper extremity functionality. Functionality can be determined by the severity of the injury, so the treatment and rehabilitation process can be managed to improve the quality of life of the patient both functional and psychosocial.

Benzer Tezler

  1. İş kazasına bağlı el yaralanmalarında işe geri dönüş süresini etkileyen faktörler

    Factors affecting the time to return to work following work-related traumatic hand injury

    AYSEL TÜFEK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSüleyman Demirel Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERPİL SAVAŞ

  2. Ekstansör tendon zon 3 ve 4 yaralanmalı hastalarda kısa ark mobilizasyon protokolü ve relatif hareket fleksiyon protokolünün karşılaştırılması

    Comparison of short arc mobilization protocol and relative motion flexion protocol in patients with extensor tendon zone 3 and 4 injury

    BURHAN ZORLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSüleyman Demirel Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERPİL SAVAŞ

  3. Travmatik el yaralanmalı hastalarda uyku kalitesi ve uyku kalitesini etkileyen faktörler

    Sleep quality and associated factors in patients with traumatic hand injury

    ZEYNEP TÜREN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSüleyman Demirel Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. SERPİL SAVAŞ

  4. Isparta bölgesindeki travmatik fleksör tendon yaralanmalarının klinik ve epidemiyolojik özellikleri

    Clinical and epidemiological characteristics of traumatic flexor tendon injuries in isparta province

    MELİHA NUR KÖFKECİ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSüleyman Demirel Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ TUBA BAYKAL

  5. Travmatik el yaralanmalarında yaşam kalitesi değerlendirme

    Evaluation of quality of life in traumatic hand injuries

    GÜL ÖZDİN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Fizyoterapi ve RehabilitasyonKocaeli Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ILGIN SADE