Geri Dön

Geri göndermeme ilkesi ve sığınma hakkı: Türkiye'nin batı sınırındaki düzensiz göçe yönelik uygulamaların AİHM kararları ışığında değerlendirilmesi

Non-refoulement and the right to seek asylum: Evaluation of the practices against irregular migration at Turkey's western border in the context of ECHR decisions

  1. Tez No: 574296
  2. Yazar: ESİN BOZOVALI
  3. Danışmanlar: PROF. DR. OKTAY UYGUN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Hukuk, Law
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Galatasaray Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 213

Özet

İnsanlar, yüzyıllardır yaşadıkları yerdeki zulüm tehdidinden kaçarak güvenli topraklara ulaşmak için yer değiştirmektedir. Geri göndermeme ilkesi, devletlere egemenlik yetkilerinin olduğu alanlarda bulunan kişileri zulüm tehdidi altında oldukları herhangi bir yere göndermeme yükümlülüğü yükleyen bir ilkedir ve ülke sınırından geri çevirmeye yönelik koruma da sağlamaktadır. Bu ilke çeşitli sığınma hukuku ve insan hakları hukuku belgelerinde düzenlenmektedir. Özellikle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi içtihadı ilkeye önemli bir koruma alanı sağlamakta ve ilkeyi güçlendirmektedir. Ülkelerin zorlayıcı sınır politikaları sebebiyle, mülteciler, çoğunlukla düzensiz yollar ile yolculuk etmek zorunda kalmaktadır. Bu sebeple mültecilerin geri göndermeme ilkesi kapsamında sınırdan geri çevrilmemesi, sığınma prosedürlerine erişimlerinin sağlanması ve düzensiz geçişten ve bulunuştan ötürü cezalandırılmaması gerekmektedir. Türkiye, yüksek mülteci ve sığınmacı nüfusuna sahip olması sebebi ile hem en önemli sığınma ülkelerinden biri, hem de konumu sebebiyle en yoğun kullanılan geçiş ülkelerinden biridir. Türkiye'de bulunan mültecilerin, sığınmacıların ve düzensiz göçmenlerin çeşitli sebeplerle düzensiz yollardan batılı devletlere ulaşma amacıyla yola çıkması sebebiyle Türkiye'nin batısında yoğun bir düzensiz göç hareketi yaşanmaktadır. Türkiye'nin, Yunanistan'ın ve Avrupa Birliği'nin Türkiye'nin batı sınırındaki düzensiz göçü önlemeye yönelik gerçekleştirdiği bazı uygulamaların geri göndermeme ilkesi ve insan hakları ile bağdaşmadığı noktalar vardır. Bu çalışmanın amacı, geri göndermeme ilkesinin ve sığınma hakkının, özellikle düzensiz sınır geçişlerine ilişkin kapsamının, uluslararası ve ulusal mevzuata göre belirlenmesi ve Türkiye'nin batı sınırında gerçekleşen yoğun düzensiz göç hareketliliğine yönelik uygulamaların Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi içtihadı ışığında geri göndermeme ilkesi merkez alınarak değerlendirilmesi, mevzuatta ve sahada yaşanan sorunların tespit edilmesi ve sorunlara yönelik çözümler önerilmesidir.

Özet (Çeviri)

For decades, people have been fleeing from their homelands due to fear of persecution. The principle of non-refoulement is a norm which prohibits States from returning or expelling anyone in any manner from their jurisdiction to the places from which they come and where they may face any kind of threat to their lives or freedom. Non-refoulement is also meant to assure protection at borders. This principle has been applied in many international asylum and human rights regulations and cases, most notably in the European Court of Human Rights' decisions. These have shaped a wider and better understanding of the principle. Turkey hosts the world's densest population of refugee and asylum seekers. Turkey also serves as an important transit country for irregular migration routes. For this reason, widespread irregular migration, along with its accompanying apprehensions, are happening at Turkey's western border. The practices of Turkey, Greece and the European Union against irregular migration at Turkey's western border are the cause for many human rights violations. The purpose of this study is to identify the scope of non-refoulement in accordance with national and international legislation; to evaluate practices at Turkey's western border in the context of European Court of Human Rights case law; as well as to offer solutions for the gaps and problems between theory and practice. In this context, both national and international legislation, ECHR decisions as well as reports from human rights and refugee protection organizations have been examined in this study.

Benzer Tezler

  1. A critical assessment of Turkey's migration regime: Securitization versus human rights?

    Türkiye'nin göç rejiminin eleştirel bir değerlendirmesi: Güvenlikleştirmeye karşı insan hakları?

    KÜBRA AYDINLI

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2015

    Siyasal BilimlerOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Avrupa Çalışmaları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. OSMAN GALİP YALMAN

  2. Cenevre Sözleşmesi (Mültecilerin Hukuki Durumuna Dair Sözleşme) ve AİHS kapsamında geri göndermeme ilkesi

    Başlık çevirisi yok

    İLKNUR GÜNGÖRDÜ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Hukukİstanbul Kültür Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ SAKİNE NİLÜFER BİLGİN

  3. Anayasa Hukuku bağlamında sığınma hakkı

    The right to asylum in the context of Constitutional Law

    ZEYNEP KARASULU

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    HukukAnkara Üniversitesi

    Kamu Hukuku Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ALİ ERSOY KONTACI

  4. Avrupa Birliği hukuku ve Türk hukukunda ikincil koruma

    Subsidiary protection in European Union law and Turkish law

    SÜREYYA CAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    HukukDicle Üniversitesi

    Özel Hukuk Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ NEŞE BARAN ÇELİK

  5. Asylum Law in the European Context: The contribution of the European Court of Human Rights to the Legal standards of asylum protection

    Avrupa'da Sığınma Hukuku: Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin sığınma alanında hukuki standartlara yaptığı katkılar

    DİLARA ÇELİK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2017

    HukukKoç Üniversitesi

    PROF. DR. BERTİL EMRAH ODER