Floresan In Situ Hibridizasyon Yöntemi ile Dactylis taksonlarının ribozomal DNA bölgelerinin karşılaştırılması
Comparison of ribosomal DNA Sequences of Dactylis taxa by Fluorescent In Situ Hybridization Tecnique
- Tez No: 575576
- Danışmanlar: PROF. DR. METİN TUNA
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Biyoteknoloji, Botanik, Genetik, Biotechnology, Botany, Genetics
- Anahtar Kelimeler: Dactylis, FISH, rDNA, Genom analizi, Karyotip, Poliploidi, Dactylis, FISH, rDNA, Genome analysis, karyotype, Polyploidy
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
- Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 255
Özet
Çok yıllık buğdaygil yem bitkilerini oluşturan türlerin birçoğuna ait poliploidi ve genom yapıları ile ilgili temel bilgiler eksik veya mevcut değildir. Bu türler üzerinde yapılacak olan ıslah çalışmalarında doğru stratejilerin belirlenebilmesi ve uygulanabilmesi için bu temel bilgilerin bilinmesi şarttır. Dactylis L. gibi farklı poliploidi seviyelerine sahip çok sayıda ekotip içeren allogamik cinslerde, diğer bir sorunda kromozomların morfolojik olarak benzer ve küçük olmaları sebebiyle, tanımlanmalarının ve eşleştirmelerinin zor olmasıdır. Bu yüzden Dactylis üzerinde bu güne kadar klasik sitogenetik yöntemler ile yapılmış olan karyotip analizleri, Dactylis taksonlarına ait genomların analizi ve aralarındaki ilişkilerin saptanmasında beklenen faydayı tam anlamıyla sağlamamıştır. Floresan in situ hibridizasyon (FISH) tekniği, sitogenetiğin gelişmiş tekniklerinden birisi olup, kromozomlar üzerindeki spesifik DNA dizilerinin fiziksel lokasyonlarını belirlemek için oldukça kullanışlı ve yeni bir yöntemdir. Bu tez çalışmasının amacı, prob olarak yaygın şekilde kullanılan 5S ve 25S rDNA dizilerini ilk defa Dactylis için kullanarak, Dactylis genom ve organizasyonu hakkında yeni bilgiler sağlamaktır. FISH tekniği kullanılarak taksonların sahip oldukları rDNA bölgelerinin sayı ve mitotik kromozomlar üzerindeki dağılımları belirlenmeye çalışılmış, bu bulgular ile Dactylis genomlarının analizi ve ilişkilerinin incelenmesinde yararlı olabilecek hassasiyette karyotiplerin elde-edilebilmesi, kromozomların teşhisi ve homologları ile eşleştirilebilmeleri amaçlanmıştır. Çalışmada, IPK (Gaterslaben, Almanya), IBER (Aberystwyth, İngiltere), Western Regional Plant Introduction Station (Pulmann, Washington, ABD) gibi araştırma enstitülerinin gen bankalarından temin edilmiş olan, 2 yıl boyunca sitolojik incelemeler için uygun kalite ve miktarda kök ucu elde edilmiş olan 9 diploid ve 31 tetrapoliploid aksesyon kullanılmıştır. FISH sonuçlarına göre diploid Dactylis aksesyonlarının toplamda, 8 ve 10 adet rDNA sinyaline sahip oldukları belirlenmiştir. Diploid aksesyonların 25S rDNA sinyallerinin sayısı 4 ve 6, 5S rDNA sinyallerinin sayısı ise 2 ve 4 olarak belirlenmiştir. Tetrapoliploid Dactylis aksesyonlarında, toplam rDNA sinyal sayısı, 12 ve 18 arasında değişmiştir.Tetrapoliploid aksesyonlarda 25S rDNA sinyal sayısı 8 ve 14, 5S rDNA sinyal sayısı ise 4 ve 6 arasında belirlenmiştir. Ek olarak çalışmada iki adet triploid taksonun ise sırasıyla toplamda, 9 ve 11adet rDNA sinyaline sahip oldukları saptanmıştır. 5S ve 25S rDNA sinyal özelliklerine göre Dactylis cinsinde intraspesifitenin yüksek olduğu, poliploidizasyon olayının gerçekleştiği, otopoliploidizasyon ve segmental otopoliploidzasyon olgularından bahs edilebileceği anlaşılmaktadır.
Özet (Çeviri)
The basic knowledge of polyploidy and genome structures belonging to many species of perennial forage grasses is incomplete or absent. In order to determine and apply appropriate strategies in these breeding activities, it is necessary to know these basic information. In allogamic genera which contain a large number of ecotypes with different levels of polyploidy, such as Dactylis L., another problem is that their chromosome are morphologically similar and small, making it difficult to identify and correctly matched to their homologues. Therefore, the karyotype analyzes performed on Dactylis by classical cytogenetic methods to date have not provided the expected benefits in analyzing the genomes of Dactylis taxa and determining the relationships between them. Fluorescent in situ hybridization (FISH) technique is one of the advanced techniques of cytogenetics and is a very useful and novel method for determining the physical locations of specific DNA sequences on chromosomes. The aim of this thesis is to provide new information, for the first time, about Dactylis genome and its organization by using the 5S and 25S rDNA sequences which commonly used as probes. By using FISH technique, the distribution of rDNA regions of taxa on number and mitotic chromosomes was tried to be determined and it was aimed to obtain the karyotypes of sensitivity which could be useful in the analysis and relations of Dactylis genomes, and to match the identification and homologs of chromosomes. In the study, quality and quantity of cytological examinations for 2 years from approximately 9 diploids and 31 tetrapoliploids from gene banks of research institutes such as IPK (Gaterslaben, Germany), IBER (Aberystwyth, England), Western Regional Plant Introduction Station (Pulmann, Washington, USA) were used. According to FISH results, diploids Dactylis was determined to have 8 and 10 rDNA signals in total. The number of 25S rDNA signals of diploids were observed 4 and 6, and the number of 5S rDNA signals were observed 2 and 4. In tetrapoliploids Dactylis, the total number of rDNA signals varied between 12 and 18. In tetrapoliploids Dactylis were determined 25S rDNA signals between 8 and 14, 5S rDNA signals between 4 and 6. In addition two triploid taxa were found to have 9 and 11 rDNA signals, respectively. According to the 5S and 25S rDNA signal characteristics, it is understood that intraspecifity is high in Dactylis genus, polyploidization occurs, autopolyploidization and segmental autopolyploidization cases could be mentioned.
Benzer Tezler
- Floresan in situ hibridizasyon yöntemi ile kültüre edilmeyen ve kültüre edilen amniyositlerde cinsiyet kromozomları ve sayısal kromozom düzensizliklerinin saptanması
Detection of chromosome aneuploidies and fetal sex in uncultured and cultured amniocytes by using fluorescence in situ hybridization
YAVUZ HAKAN ÖZÖN
- Multipl myelom hastalarında floresan in situ hibridizasyon yöntemi ile delesyon 13 sıklığının belirlenmesi
Detection of 13th chromosome deletion frequency by fluorescent in situ hybridization method in patients with multiple myeloma
YUSUF COŞKUN
- Kronik lenfositik lösemili hastalarda floresan ın situ hibridizasyon yöntemi ile sitogenetik anomalilerin tespiti ve sitogenetik anomalilerin klinikle korelasyonu
The detection of cytogenetic anomalies in chronic lymphocytic leukemia patients by fluorescence in situ hybridization method and the clinical correlation of cytogenetic anomalies
CANAN BELİN CİRİT
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2010
HematolojiÇukurova Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. BİROL GÜVENÇ
- Testis tümörü tanısı konmuş olgularda genetik markerların floresan ın situ hibridizasyon yöntemi ile belirlenmesi (fısh)
Determining the genetic markers in diagnosed testis tumors patients with florescence in situ hybridizatin (fish)
ÇİĞDEM TOPRAK
Yüksek Lisans
Türkçe
2010
GenetikEskişehir Osmangazi ÜniversitesiDahili Tıp Bilimleri Bölümü
YRD. DOÇ. DR. BEYHAN DURAK ARAS
- Primer ve nüks kordomalarda interfaz floresan in situ hibridizasyon yöntemi ile kromozomal düzensizliklerin incelenmesi
Başlık çevirisi yok
FATİH BAYRAKLI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2005
NöroşirürjiMarmara ÜniversitesiNöroşirürji Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. İLTER GÜNEY