Geri Dön

Farklı protein kaynağı yem maddelerinin rumende yıkılabilirliği ve rumen içeriği üzerine yenilemeden sonra geçen sürenin etkisi

Başlık çevirisi mevcut değil.

  1. Tez No: 57635
  2. Yazar: CÜNEYT TEMUR
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. TÜLAY DEMİRKUŞ
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Ziraat, Agriculture
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1996
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Yüzüncü Yıl Üniversitesi
  10. Enstitü: Fen Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Zootekni Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 63

Özet

I ÖZET Proteince Zengin Yem Maddelerinin Rumende Yıkılabilirliği Bu araştırma hayvan beslemede kullanılan ve alternatif olarak kullanılabilecek proteince zengin yem maddelerinin rumende yıkılabilirlik özelliklerinin naylon kese tekniği ile incelenmesi amacı ile yapıldı. Dane yem olarak mercimek, mürdümük ve fiğ 2, 4, 8, 16, 24 ve 48. saatlerde, kaba yem olarak yonca kuru otu, mercimek samanı ve mürdümük samanı 4, 8, 16, 24, 48 ve 72. saatlerde naylon keselerle rumene inkübe edildi. İnkübasyon sırasında yıkılmayan kısım kullanılarak kuru madde (KM), organik madde (OM), ham protein (HP), ham yağ (HY), ham sellüloz (HS) ve ham kül (HK) analizleri yapılarak, hesaplamalar sonucu bu besin maddelerinin rumende yıkılım özellikleri A-B %BMV= xlOO formülü ile belirlendi. y A Araştırmada üç adet rumen gelişimini tamamlamış 1.5-2 yaşlı erkek koça rumen fistülü yerleştirildi. Hayvanlar standart rasyonla beslendi. Bu rasyon arpa, buğday, buğday kepeği, PTK, mısır, melas, mermer tozu, tuz, vitamin karması ve mineral maddelerden oluştu. Deneme çoklu latin kare deneme desenine göre yürütüldü. Dane yemlerin yıkılabilirlik özellikleri incelendiğinde en yüksek KM yıkılımı %68.45 ile mürdümükte bulundu. Mürdümüğü %67.64 ile fiğ, %66.54 ile mercimek izledi. Her üç yeminde KM yıkılım farklılıkları önemsiz bulundu. OM yıkılımları incelendiğinde yıkılım yine aynı sırayı izledi. Yıkılımlar arasındaki fark önemsiz bulundu. HP yıkılımmda ise ilk sırayı fiğ %67.64 ile, ikinci sırayı %72.56 ile mürdümük ve son sırayı da %70.02 ile mercimek aldı. Mürdümük ile fiğ arasındaki yıkılım farkı önemsiz olurken mercimeğin bu iki yemden farkı önemli bulundu. HY yıkılımı bakımından incelendiğinde en yüksek yıkılıma %85.07 ile fiğ sahip olurken, %84.56 ile mercimek ikinci sırayı, %84.54 ile mürdümük son sırayı aldı. HY yıkılım farklılıkları önemsiz bulundu. HK yıkılımı bakımından her üç yemde farklılıklar önemli bulundu (p

Özet (Çeviri)

VIII SUMMARY The Degradability of Some Protein Supplements in the Rumen This study was undertaken to investigate the degradability in the rumen of normally used and potentially usable feedstuffs in animal nutrition. As seed feedstuffs lentil seed, common vecth seed, vecth seed for 2., 4., 8., 16., 24., 48. h and as roughages alfalfa hay, lentil straw, common vecth straw for 4., 8., 16., 24., 48., 72. h were incubated in nylon bags in rumen. Using the undegradable part remaining after the incubation, analysis of dry matter, orghanic matter, crude protein, crude oil, crude sellulose and crude ash were carriedout and the degradability A-B of these feedstuffs were determined using the equation % BMV= xlOO. 3 A İn the study, three rams with 1.5-2 years old and permanent rumen fistules was used. The animals were fed with standart ration that consisted of barley, wheat, wheat meal, cotton seed meal, corn, molases, marbel grain, soult, vitemin and mineral premix, Trials were carried out according to the multiply latin squares experimental design. When the charecteristics of degradability of seed feedstuffs were examined, the most dry matter degradability was established in common vecth seed with 68.45%, vecth seed was 2th. with 67.64%, lentil seed was 3th. with 66.54%. The differences of between dry matter degradability were nonsignificiant for these feedstuffs. Organic matter degradability was as following above and difference of among degradability was nonsignificiant. For crude protein, the rates of degradability was 72.56% for common wecth seed, 67.64% for wecth seed and 70.02% for lentil seed.The differences of degradability during common wecth seed and wecth seed was nonsignificiant, but the difference of lentil seed was significiant than other two feedstuffs. When the ether extract degradability was examined, the most degradability was 85.07%o in vecth lentil seed was 2th. with 84.56%, common vecth seed was 3th. with 84. 54%. The ether extract degradability of feed stuffs was nonsignificiant. These feedstuffs differences were statisticialy nonsignificiant for crude ash degradability (p< 0.05).IX For roughages, degradability rates for dry matter were the bigest in common wecth straw with 65.86%, alfalfa hay was 2th. with 59.92%, lentil straw was 3th. with 57.64%. The degradability of common vecth straw was different than other twince. This order was not changed for organic matter degradability and rates were respectiveliy 62.17%, 57.93%, 55.95%. Difference of common wecth straw was significiant than others. For crude protein degradabilitiy, lentil straw was 1th., common vecth straw was 2th. and alfalfa hay straw was 3th. and rates were respectively 78.97%, 77.88%, 66.02%. alfalfa hay's difference was significiant. Ether extract degradabilities were different among feedstuffs and these differences were nonsignificiant. Degradability rate's these feedstuffs were found common vecth straw 77.10%, alfalfa hay 76.98%, lentil straw 74.90% respectively. Crude ash degradability was similary and differences, among degradabilities, were non significiant and respectively alfalfa hay 72.67%, vecth straw 72.32%, common vecth straw 77.94%. The crude sellulose degradability rates were 42.76%, 38.12%, 3 1.61% for common vecth straw and lentil straw. The degradability of crude sellulose for common vecth straw was significantly different than other two roughages (p

Benzer Tezler

  1. Bazı protein saplementleri ve kaba yemlerin naylon kese tekniği ile yıkılabilirlik derecelerinin incelenmesi

    Başlık çevirisi yok

    SEHER KÜÇÜKERSAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1993

    Veteriner HekimliğiAnkara Üniversitesi

    Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İRFAN ÇOLPAN

  2. Mısır silajına dayalı beslenen koyunlarda farklı protein kaynaklarının mikrobiyal protein sentezi üzerine etkileri

    Effects of different protein sources on microbial protein synthesis in sheep fed maize based diets

    CEMAL BUDAĞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2003

    ZiraatYüzüncü Yıl Üniversitesi

    Zootekni Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DURAN BOLAT

  3. Kuzu beslemede enerji kaynağı olarak tapiokanın farklı azot kaynakları ile birlikte kullanılma imkanları

    The Possibilities of usig tapioca as a source of energy with different nitrogen sources on lamb feeding

    FATMA İNAL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1991

    Veteriner HekimliğiSelçuk Üniversitesi

    Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. ŞAKİR D. TUNCER

  4. Yonca silajına farklı seviyelerde ilave edilen kurutulmuş akasya ağacı (Robinia pseudoacacia) yaprakları ve melasın silaj kalitesi, in vitro rumen fermantasyonu, metan üretimi ve ham besin madde sindirilebilirliği üzerine etkileri

    Effects of different levels of acacia (Robinia pseudoacacia) tree leaves and molasses on alfalfa silage quality, in vitro rumen fermentation, methane production and nutrient digestibility

    MAHMOOD UL HASSAN MAHMOOD UL HASSAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2023

    Veteriner HekimliğiAtatürk Üniversitesi

    Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET GÜL

  5. Toklularda iki farklı protein ve kaba yem kaynağının besi performansı, ham besin maddelerinin sindirilme derecesi ve ruminal fermentasyon üzerine etkisi

    The effect of two different protein and roughage feed sources on feedlot performance, digestibility of nutrient and fuminal fermantation in lambs

    PINAR TATLI

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Veteriner HekimliğiFırat Üniversitesi

    Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. İ. HALİL ÇERÇİ