Klasik Arap şiirinde emevî dönemine kadar hiciv
The satire in classical Arabic poetry until the umayyad period
- Tez No: 586650
- Danışmanlar: PROF. DR. KEMAL TUZCU
- Tez Türü: Doktora
- Konular: Doğu Dilleri ve Edebiyatı, Eastern Linguistics and Literature
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Doğu Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Arap Dili ve Edebiyatı Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 530
Özet
Hiciv (hicâ') sanatı, Arap edebiyatının ana edebî tarzlarından biridir. Bu türün içerisinde, kusurlar, yenilgiler, budalalıklar, zaaflar, noksanlıklar ve hatalar, tercihen, kabilelerin, hiziplerin, ailelerin, bireylerin yahut bizzat toplumun kendisinin ıslah edilmesi amacıyla alaya alınmaktadır. Arap hicvinin kökeni, muhtemelen büyücülüğe dayanmaktadır. Söz konusu büyücülük, herhangi bir kabilenin veya bireyin itibarını zedelemesi umulan bir tür sihirli efsun yahut kâhinlere has bir lanetlemedir. Arap edebiyatının ilk yergisel şiirleri, şeytanlarla ya da cinlerle iletişim kurduğu varsayılan kişilerce, düşmanların yok edilmesi amacıyla terennüm edilmiştir. Bu şiirsel tür, erken dönem Arapları tarafından, gerek müstakil ve kısa parçalar halinde gerekse çok temalı bir kasidenin tematik bir bölümü olarak geniş çapta işlenmiştir. Bu tez, giriş, dört bölüm ve bir sonuçtan meydana gelmektedir. Giriş bölümünün amacı, Arap hicvinin tarihî arka planının irdelenmesidir. Birinci bölümde Arapçadaki h-c-v kökünün etimolojik anlamından bahsedilmektedir. İkinci bölüm, Arap hicvinin türlerine ve yergisel terminolojiye değinmektedir. Üçüncü bölümde İslam öncesindeki yergicilerin edebî kariyerleri, yergisel kasidelerinin ışığında değerlendirilmektedir. Edebiyattaki klişeler, burada özellikle açıklanmaktadır. Dördüncü bölüm, Arap-İslam medeniyetinin ulvi çağı olan Sadru'l-İslâm Dönemindeki yergicileri ele almaktadır. Sonuç bölümündeyse, Arap hicvi hususundaki saptama ve yargılardan kısaca bahsedilmektedir.
Özet (Çeviri)
Satire (hidjâ') is one of the main genres of Arabic literature, in which vices, defeats, follies, foibles, shortcomings, and flaws are held up to ridicule, ideally with the intent of shaming tribes, sects, families, individuals, or society itself into improvement. It is likely that Arabic satire has its origin in sorcery; a magical incantation or fatidic curse that was supposed to tarnish the reputation of a tribe or an individual. First satirical poems of Arabic literature were uttered by someone who maintained contacts with demons or djinnis, in order to destroy the enemies. This poetical genre has been widely cultivated by the early Arabs, either in separate and short pieces, or as the thematic element of a polythematic qasida. This thesis consists of an introduction, four chapters and a conclusion. The aim of the introduction is to examine the historical background of the Arabic satire. In the first chapter, we made mention of the etymological sense of the Arabic root h-dj-w, and the origin of Arabic satire. Chapter II overviews the modes or genres of Arabic satire, and the satirical terminology. In the third chapter, the literary careers of pre-Islamic satirists are evaluated in the light of their satirical qasidas; especially the clichés in literature are examined. The fourth chapter deals with the satirists of the classical high age (Sadr al-Islam) of Arab-Islamic civilization. In the conclusion, the determinations and the conclusions about Arabic satire have been briefly mentioned.
Benzer Tezler
- Klasik Arap şiirinde savaş (Cahiliye'den Abbasi Dönemine kadar)
War in classical Arabic poetry (From the Jahiliyyah to Abbasid Period)
SABAHATTİN AYDİN
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Doğu Dilleri ve EdebiyatıBursa Uludağ ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. HÜSEYİN GÜNDAY
- Hilâfet Dönemi endülüs şiirinde methiye
Eulogy in Andalusian poetry in the Caliphate Period
MUHAMMED MAHMUT OLÇUN
Doktora
Türkçe
2022
Doğu Dilleri ve EdebiyatıAnkara ÜniversitesiDoğu Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. KEMAL TUZCU
- İran'da Arap şiiri (Emevî ve Abbâsî Dönemleri)
Arabic Poetry in Iran at The Umayyad and Abbasid Periods
MOHAMMAD SHAKİB ASIM
Doktora
Türkçe
2019
Doğu Dilleri ve EdebiyatıSüleyman Demirel ÜniversitesiTemel İslam Bilimleri Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NEJDET GÜRKAN
- Klasik Arap şiirinde recez ve urcuze
Rajaz and urgooza in classical Arabic poetry
KEMAL TUZCU
Doktora
Türkçe
2003
Doğu Dilleri ve EdebiyatıAnkara ÜniversitesiDoğu Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. M. FARUK TOPRAK
- Klasik Arap şiirinde isti'taf
Demander de pitie dans la poesie Arabe classique
YALÇIN ATALIK
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
Doğu Dilleri ve EdebiyatıKırıkkale ÜniversitesiDoğu Dilleri ve Edebiyatları Ana Bilim Dalı
PROF. DR. NAZİF ŞAHİNOĞLU