Antik Roma'da hekimlik mesleği
Physician profession in Ancient Rome
- Tez No: 590763
- Danışmanlar: PROF. DR. EFRUMİYE ERTEKİN
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tarih, History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Mersin Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Tarih Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 93
Özet
Hekimliğin en eski meslekler arasında olduğu bilinmektedir. Roma, tıp ve hekimliğin tarihsel sürecinde önemli bir taşıyıcı sosyal role sahiptir. Latin yazarların aktardığına göre Roma kuruluşundan sonra uzun bir süre hekimlerin çalışma sahası olarak genel bir popülariteye sahip değildi. Cumhuriyet Dönemi'nde ise hekimlerin varlığının bilinmesine rağmen Roma'da organize bir tıbbi sistemin olmadığı kabul edilmektedir. Hekimlik köle, yabancı ve diğer özgür kişilerin uğraş alanı olarak özellikle Yunanlara bırakılmış ve Roma toplumunca mesleğin onuru ve prestiji düşük bulunmuştur. Roma'da tüm sosyal kategoriler tarafından yaygın olarak kabul edilen ve kullanılabilen ayrıntılı bir tıbbi sistemin gerekliliği bilinci temelde askeri niteliklerin iyileştirmesi üzerine gelişim göstermiştir. Ancak yine de Roma'da sivil ve askeri tıbbın ayrımı net bir şekilde fark edilebilir. Caesar'ın hekimlere verdiği yurttaşlık hakkına kadar Roma'da hekimlik, düşük statülere sahip olarak mesleki disiplinler arasında kendine yer bulmuştur. Ekonomik, sosyal ve etnik olarak oldukça farklı statülere sahip Roma hekimliği devlet ve toplumsal düzlemde resmi kalıplara sahip değildir. Hekimlik, İmparatorluk Çağı'na kadar, bu meslek dalını uygulayacak kişilerin kendi kendini ilan etmesiyle uygulanabiliyor ve genel itibariyle usta-çırak ilişkisi içinde sürdürülüyordu. Meslek, Roma ekolüne sahip olarak çok az Latin hekim yetiştirmiştir ve entelektüel çevrelerde Yunan hekimlerin varlığı baskın gelmektedir. Ancak bu noktada Cato ve Plinius gibi önemli Roma temsilcilerinin ulusal duygular ve yanlış tedaviler üzerine, mesleğe olan yaklaşımlarında, muhalif tutumlara girdikleri bilinmektedir. Dolayısıyla hekimliğin bu tedirgin çalışma ortamına rağmen Roma'da tıp eğitimi zorunlu hale getirilmemiş ve hekimler sınava tabi tutulmamıştır. Askeri, hukuki ve mühendislik bilimlerinin ön plana çıktığı Roma'da tıbbın Roma ekolleriyle bir meslek olarak gelişmesinden ziyade, kamu sağlığı ve hijyeni adına yapılan teknik binaların varlığı daha dikkat çekicidir. Kazançların ve yaşam standartlarının statüye bağlı olduğu Roma'da hekimlerin ücret ve gelir dağılımı da dengesizdir. Bunun yanı sıra Collegium Archiatri olarak bilinen meslek örgütüne rağmen Roma'da hekimlerin bir bütün olarak tek bir meslek teşkilatlanması altında çalışmadığı söylenebilir.
Özet (Çeviri)
It is known that medicine is among the oldest occupations. Rome had an important carrier social role in the historical process of medicine and medicine. After the founding of Rome, as quoted by Latin writers, for a long time it had no general popularity as the field of physicians' work. In the Republican Period, although the presence of physicians is known, it is accepted that there is no organized medical system in Rome. Medicine was left to slaves, foreigners and other free persons as a field of activity, especially to the Greeks, and the dignity and prestige of the profession was found low by the Roman society. The awareness of the necessity of a detailed medical system widely accepted and used by all social categories in Rome has evolved mainly on the improvement of military qualities. However, the distinction of civil and military medicine in Rome can be clearly recognized. Until Caesar granted the right to citizenship to physicians, medicine in Rome was found among the professional disciplines with low status. Roman medicine, which has quite different economic, social and ethnically different statuses, does not have formal patterns on the state and social level. Until the Imperial Age, medicine was practiced by self-proclamation of those who would apply this profession, and it was generally maintained in the master-apprentice relationship. The profession has trained very few Latin physicians with a Roman school, and the presence of Greek physicians is dominant in the intellectual community. At this point, however, it is known that important representatives of Rome, such as Cato and Pliny, entered into opposing attitudes on national feelings and wrong treatments, in their approach to the profession. Therefore, despite this uneasy working environment of medicine, medical education in Rome was not made compulsory and physicians were not tested. In Rome, where military, legal and engineering sciences come to the forefront, the presence of technical buildings built for public health and hygiene is more striking than the development of medicine as a profession with Roman schools. In Rome, where earnings and living standards depend on status, the wage and income distribution of physicians also has uneven markets. In addition, despite the professional organization known as Collegium Archiatri, it can be said that physicians in Rome do not work under a single professional organization as a whole.
Benzer Tezler
- Antik Roma'da kadın
Woman in Ancient Roman
AYŞEGÜL ERGENE
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
SosyolojiMarmara ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BÜLENT İPLİKÇİOĞLU
- Antik Roma'da reform hareketleri (Cumhuriyet Dönemi)
Reform movements in ancient Rome (Republic Period)
UFUK ARSLAN
- Antik Roma'da şölen (Convivium) müziği
Feast music in Ancient Rome (Convivium)
TAHSİN ŞAHİN KOPUZ
Yüksek Lisans
Türkçe
2023
TarihRecep Tayyip Erdoğan ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ALİ GÜVELOĞLU