Geri Dön

Kanserli çocuklarda kemoterapiye bağlı emezisin kontrolünde tropisetronun etkinliğinin araştırılması

The efficacy of tropisetron in the control of chemotherapy induced emesis in children with cancer

  1. Tez No: 59488
  2. Yazar: KAMER MUTAFOĞLU UYSAL
  3. Danışmanlar: PROF.DR. FAİK SARIALİOĞLU
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Onkoloji, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları, Oncology, Child Health and Diseases
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1997
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Hematolojik Onkoloji Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 50

Özet

2. ÖZET Bu çalışmada selektif bir 5-HT3 reseptör antagonisti olan tropisetron akut emezis kontrolündeki etkinliği, yüksek emetojenik kemoterapi alan 22 çocukta, toplam 125 kür kemoterapi boyunca değerlendirildi. Tropisetron, kemoterapinin ilk günü 0.2 mg/kg dozunda (maksimum 5 mg) tedaviden hemen önce intravenöz olarak verildi. Tedaviyi izleyen günlerde, tedavi gereği damar yolu açık olan hastalara intravenöz, diğerlerine oral yolla ve aynı dozda tropisetron verildi. Çalışma grubundaki çocukların ortanca yaşı 14 olup, 3 ile 18 yaş arasında değişmekte idi. Hastaların %82' sinin önceden kemoterapi almadığı belirlendi.Tüm hastalar en az iki kür tedavi boyunca tropisetron aldılar. Kortikosteroidler 13 kürde (%10) kemoterapi protokolünün içerdiği bir ajan olarak, 10 kürde (%8) hipersensitivite reaksiyonlarını önlemek amacıyla kullanıldı. Toplam 125 kürden 80 (%64) kürde akut bulantı-kusmanın tam olarak önlenebildiği görüldü. İlk 22 kür kemoterapi ile ikinci 22 kür kemoterapide tam + majör yanıt oranı %73 ve %77 bulundu ve tropisetronun antiemetik etkinliğinin ilerleyen kürlerde devam ettiği düşünüldü. Günlük tedavi şemaları temelinde yapılan değerlendirmede ise 4. derece emetojenik tedavi verilen günlerde %59, 3. derece emetojenik potansiyeli olan tedavi günlerinde %85 oranında tam yanıt alınırken, düşük emetojenik potansiyeli olan tedavi günlerinde bu oran %75 olarak bulundu. Tropisetrona bağlı olduğu düşünülen hafif diyare ve ağız kuruluğu dışında herhangi bir yan etki izlenmemiştir. Sonuçta, bu çalışmanın sonucu, tropisetronun emetojenik kemoterapi alan çocuklarda etkin ve yan etki profili açısından güvenilir bir antiemetik ajan olduğunu desteklemiştir. Günlük tek doz kullanımı hem hasta, hem de uygulayan sağlık personeli açısından bir avantaj olarak kabul edilebilir.

Özet (Çeviri)

3. SUMMARY We evaluated the antiemetic efficacy of tropisetron, a 5-hydroxytriptamine (5 HT3) receptor antagonist, in terms of control of acute emesis during grade 3 or 4 emetogenic chemotherapy in children. Tropisetron was administered as a single intravenous dose of 0.2 mg/kg in the first day and intravenously or orally with the same dose on subsequent days. A total of 125 courses of highly emetogenic chemotherapy was administered to 22 children with a median age of 14 years (range: 3-18 years). Most of the children had not received previous anticancer chemotherapy (82%). All 22 patients received tropisetron for at least two courses. Corticosteroids were part of the chemotherapy regimen in 13 courses (10 %) and part of the premedication protocol for hypersensitivity reactions in 10 courses (8 %). Overall complete response on day 1 was observed in 80 out of 125 courses (64 %). The response rates were consistent over multiple courses; a complete and major response rate on the first day of Course I (n: 22 courses) and Course II (n: 22 courses) was observed in 73 % and 77 % respectively. When the results were analysed according to the daily-schedules, overall complete response for grade 4, grade 3 and grade 1-2 emetogenic group was 59 %, 85 % and 75 % respectively. No side effects of tropisetron other than mild diarrhea and a sensation of dry-mouth was documented in this study. In conclusion, the results of this study confirmed that tropisetron is a safe, good tolerable and effective antiemetic drug for the prevention of acute emesis in children and adolescents who are receiving high emetogenic chemotherapy. A single daily dose seems to be an advantage for both the patient and the physician.

Benzer Tezler

  1. Kanserli hastalarda kemoterapiye bağlı kardiyak etkilenme

    Başlık çevirisi yok

    SERMET ŞENREÇPER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1993

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MÜFİT ARCASOY

  2. Kansere bağlı spinal kord basısı saptanan çocuk hastaların epidemiyolojik, klinik ve prognostik özelliklerinin değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    FATİH AĞCAKOYUNLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. DİLDAR BAHAR GENÇ

  3. Çocukluk çağı malignitelerinde kronik dönem antrasiklin kardiyotoksisitesinin elektrokardiyografik, ekokardiyografik ve biyokimyasal belirteçlerle değerlendirilmesi

    Evaluation of chronic anthracycline cardiotoxicity in childhood malignancies with electrocardiographic, echocardiographic methods and biochemical markers

    EMRE ÇAĞLAR TAĞI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıMarmara Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. ÖMER DOĞRU

  4. Antrasiklin türevi ilaçlar ile tedavi edilen solid tümörlü çocuklarda kardiyotoksisitenin değerlendirilmesi

    Başlık çevirisi yok

    F. GÜÇLÜ PINARLI

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıGazi Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. AYNUR OĞUZ

  5. Rekombinan human eritropoietin kullanımının hematolojik maliyniteli ve solid tümörlü anemik çocuklarda etkinliği

    Başlık çevirisi yok

    DENİZ YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Çocuk Sağlığı ve HastalıklarıEge Üniversitesi

    Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞENAY ÖZTOP

    PROF. DR. NAZAN ÇETİNGÜL