Geri Dön

112 acil sağlık çalışanları arasında eşduyum yorgunluğu, eşduyum tatmini ve tükenmişlik - Kayseri ili örneği

Compassion fatigue, compassion satisfaction and burnout among 112 emergency health workers - The case of province of Kayseri

  1. Tez No: 594887
  2. Yazar: ÖMER DEMİRBİLEK
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. ERSİN UZMAN
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Psikoloji, Sağlık Kurumları Yönetimi, İlk ve Acil Yardım, Psychology, Health Care Management, Emergency and First Aid
  6. Anahtar Kelimeler: Eşduyum yorgunluğu, Eşduyum tatmini, Tükenmişlik, 112 Acil Sağlık Çalışanları, Compassion fatigue, Compassion satisfaction, Burnout, 112 Emergency Health Workers
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi
  10. Enstitü: Eğitim Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Afet Eğitimi ve Yönetimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Afet Eğitimi ve Yönetimi Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 111

Özet

Bu çalışmanın amacı 112 acil sağlık çalışanlarında eşduyum yorgunluğu, eşduyum tatmini ve tükenmişliği incelemektir. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma Kayseri İli Sağlık Müdürlüğüne bağlı olarak hizmet veren 41 acil sağlık hizmetleri istasyonunda çalışan 345 personelle gerçekleştirilmiştir. Veri toplama aracı olarak“Çalışanlar İçin Yaşam Kalitesi Ölçeği”kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkileri belirlemede Pearson korelasyon analizi gerçekleştirilmiştir. Bireysel değişkenlere göre eşduyum yorgunluğu, eşduyum tatmini ve tükenmişlik düzeylerinin farklılığını değerlendirmede ikili karşılaştırmalarda t test, ikiden fazla grubu karşılaştırmada ANOVA testinden yararlanılmıştır. Parametrik koşulların sağlanamadığı durumlarda grupları karşılaştırmada Kruskal Wallis H testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçları 112 acil sağlık çalışanlarının büyük çoğunluğunun eşduyum yorgunluğu ve tükenmişlik için yüksek ve orta riskte olduklarını göstermiştir. Aynı zamanda çalışanların yalnızca dörtte birinin (%24.9) eşduyum yorgunluğu geliştirme riski düşük bulunmuştur. Eşduyum yorgunluğu ve tükenmişliğin arasında pozitif ilişki, eşduyum tatmini ve tükenmişlik arasında ise negatif bir ilişki belirlenmiştir. Çocuk sahibi olmanın, eğitim durumunun, unvanın çalışanların eşduyum yorgunluğu, eşduyum tatmini ve tükenmişliğini anlamlı olarak farklılaştırmadığı görülmüştür. Araştırmadan elde edilen bulguların ışığında kurumların çalışanlarına psikolojik destek ve düzenli eğitim vermesi önerilmiştir.

Özet (Çeviri)

The aim of this study was to investigate compassion fatigue, compassion satisfaction and burnout in 112 emergency health care workers. In the research, relational screening model was used. The research was carried out with 345 personnel working in 41 emergency health service stations under the Kayseri Provincial Health Directorate.“Quality of Life Scale for Employees”was used as data collection tool. Pearson correlation analysis was used to determine the relationships between variables. The t-test was used in pairing comparisons, and the ANOVA test was used to compare more than two groups in evaluating the differences in compassion fatigue, compassion satisfaction and burnout levels according to individual variables. When parametric conditions were not met, Kruskal Wallis H test was used to compare the groups. The results of the study showed that the majority of 112 emergency health workers were at high and moderate risk for compassion fatigue and burnout. At the same time, only one quarter (24.9%) of workers were found to have a low risk of developing compassion fatigue. A positive relationship was found between compassion fatigue and burnout, and a negative relationship was found between compassion satisfaction and burnout. It was seen that having a child, education level and title did not significantly differentiate the compassion fatigue, compassion satisfaction and burnout of employees. In the light of the findings obtained from the research, it was suggested that institutions provide psychological support and regular training to their employees.

Benzer Tezler

  1. Bir afet sonrası sahada görevli acil sağlık hizmetleri çalışanlarının günlük yaşama uyum süreci

    The process of adaptation to daily life of emergency health services workers in the field after a disaster

    ŞEYDA ÇAKIR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    PsikolojiÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Doğal Afetlerin Risk Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ YUSUF ARİF KUTLU

  2. İstanbul 112 acil sağlık hizmetleri çalışanlarının mesleki tükenmişlik düzeyleri, algılanan stres düzeyi ve stresle başa çıkma stillerinin evlilik doyumunu yordama gücü

    Investigation of the influence of occupational burnout levels, perceived stress, strategies of coping with stress on marital satisfaction in İstanbul 112 emergency health service's employees

    ÇİĞDEM URGANCI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Psikolojiİstanbul Aydın Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ ENGİN EKER

  3. Çalışma hayatında tükenmişlik: Edirne 112 Acil sağlık çalışanları örneği

    Burnout in working life: The case of personal at Edi̇rne 112 Emergency Health Services

    ÖZLEM YERLİKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    HastanelerBeykent Üniversitesi

    İşletme Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. MEHMET FİKRET GEZGİN

  4. 112 Acil Sağlık hizmetleri çalışanlarının Covid-19 salgınına yönelik algı ve tutumları

    Perceptions and attitudes of 112 Emergency Health Services employees towards the Covid-19 outbreak

    MELİH KOCATEPE

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Kamu YönetimiDokuz Eylül Üniversitesi

    Afet Yönetimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜRKAN ERSOY

  5. 112 acil sağlık hizmetlerinde çalışan sağlık çalışanlarında ruhsal travma ve ilişkili sorunların yaygınlığı

    Psychological trauma and related problems of prevelance among 112 healthcare providers

    ASLI YEŞİL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    PsikiyatriKocaeli Üniversitesi

    Psikiyatri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. A. TAMER AKER