Geri Dön

20.YY Batı resmin'de gölge ve kullanımı

Shadow and usage in 20th century west painting

  1. Tez No: 595234
  2. Yazar: RABİA SÜRMELİ
  3. Danışmanlar: PROF. KEMAL İSKENDER
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi
  10. Enstitü: Güzel Sanatlar Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Resim Ana Sanat Dalı
  12. Bilim Dalı: Resim Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 176

Özet

Resim sanatının doğuşu ile ilgili anlatılarda, gölge resmedilen ilk form olarak tanımlamaktadırlar. Rönesans döneminde perspektifinde kullanılmaya başlanmasıyla birlikte Rönesans sanatçılarında gölge özellikle nesne ile mekânı oluşturan elemanlar ve figürlerin modle edilmesinde hacimlendirme aracı iken, Barok üslupta dönemsel özellikler ve Caravaggio'nun biçimsel dili ile gölge 'nin kompozisyonun büyük bölümünü hâkimiyeti altına alarak, altın çağını yaşadığı görülmektedir.Özellikle Romantizm ve Sembolizm' de sanatçılar korku, hüzün, endişe, melankoli, gizem, öteki kavramı, şeytanileştirme, ilahi olan, zaman gibi birçok kavramını ifade etmek için gölgenin çok yönlülüğünden faydalanmışlardır.19.yüzyılda Empresyonistlerin ışığı resmin konusu olarak ele almasıyla gölgelerin renklendiği bir döneme girildiği gözlenmektedir. 1920'li yıllarda De Chirico ile tekrar belirginleşen gölge özellikle metafizik resim ile birlikte, sürrealist, fantastik ve büyülü gerçekçilik gibi resim alanlarında eserler veren sanatçılara, yarattıkları dünyada farklı bir pencere açarak daha bireysel yaklaşımlarında bir ifade aracı haline gelmiştir. 20. yüzyıl bireyselleşmeye başlayan ifade biçimlerinde ve çalışmalarında seçtikleri konularda farklı etkiler yakalamak isteyen bazı sanatçıların, gölgenin farklı duygu kavramlarını yansıtmadaki rolünden yararlandıkları göze çarpmaktadır. Çeşitli akımsal değişiklikler, siyasi değişimler, gelişen teknoloji, fotoğrafın gelişimi ve sinemanın da dâhil olduğu bu süreçte, gölge açık-koyu etkilerinde kullanılarak, negatiflerle birlikte imgelerin çoğaltılmasına olanak sağlamıştır. Bu dönemde ışık kaynağına göre, hazır nesnelerin değişen gölgeleriyle oluşturulan kompozisyonlar ön plana çıkmaktadır. Eserin kendi kendisini yeniden üretmesini sağlayan gölgelerin, kadrajın sınırlarını aşarak, sergilendikleri mekânla etkileşim içine girdikleri ve kavramsal bir boyuta ulaştıkları görülmektedir.

Özet (Çeviri)

In the narratives about the birth of painting, they define shadow as the first form of painting. While it was used in the perspective of Renaissance period, it was seen that Renaissance artists experienced the golden age of Shadow by dominating the composition and periodic features and Caravaggio's formal language in Baroque style.Especially in Romanticism and Symbolism artists used fear, sadness, anxiety, melancholy, mystery, the other concept, demonization, divine, time to express many concepts such as the versatility of the shadow. period is observed. In the 1920s, the shadow, which became prominent again with De Chirico, became a means of expression for the artists who created works in the fields of painting such as surrealist, fantastic and magical realism, especially in metaphysical painting, by opening a different window in the world they created. It is noteworthy that some artists who want to capture different influences on the subjects they choose in their expression forms and works that have started to become individualized in the 20th century benefit from the role of shadow in reflecting different emotion concepts. In this process, which included various current changes, political changes, developing technology, the development of photography and cinema, the shadow was used in light-dark effects, allowing the reproduction of images with negatives. According to the light source, the compositions formed with the changing shadows of the ready-made objects come to the fore in this period. It is seen that the shadows, which enable the work to reproduce itself, cross the boundaries of the frame, interact with the space in which they are exhibited and reach a conceptual dimension.

Benzer Tezler

  1. 1950 sonrası Türk resim sanatında kavram ve biçim ilişkisi

    The Relation between concept and shape in Turkish painting art post 1950's

    DENİZ ÇOBANKENT

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    Güzel SanatlarMarmara Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    YRD. DOÇ. DR. KEMAL GÜRBÜZ

  2. Resim sanatında figüratif ve soyut biçimlerin birlikteliği: Jenny Saville örneği

    The combination of figurative and abstract forms in painting: The case of Jenny Saville

    FUNDA YERLİKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Güzel SanatlarAkdeniz Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    DOÇ. NEVİN YAVUZ AZERİ

  3. Hüseyin Avni Lifij ve Feyhaman Duran'ın resim anlayışında peysaj

    Hüseyin Avni Lifij ve Feyhaman Duran?in resim anlayişinda peysaj

    NURETTİN KAZANKAYA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    PROF. NEDRET SEKBAN

  4. 20.yy. resim sanatında ütopya ile heterotopi'k (Türdeş olmayan yer) yaklaşımlar ve uzam sorunsal

    Utopia and heterotopic (atypical space) approaches and main property problematic in 20th century painting

    MURAT ATEŞLİ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Güzel SanatlarMimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    PROF. YALÇIN KARAYAĞIZ

  5. 1970 sonrası Türkiye'de postmodernist eğilimler

    The Tendency of postmodernist after 1970 in Turkey

    YAKUP GÖKTAŞ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2002

    Güzel SanatlarAtatürk Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    Y.DOÇ.DR. EROL KILIÇ