Günümüz resim sanatında temsiliyet sorunu ve sanatın sonu söylemi
Başlık çevirisi mevcut değil.
- Tez No: 601402
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ MURAT ÖZDEMİR
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Dokuz Eylül Üniversitesi
- Enstitü: Güzel Sanatlar Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Resim Ana Sanat Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 125
Özet
Fransız kuramcı Jean Baudrillard, 1996 yılında yayınlamış olduğu makalesi sanatın Komplosu'nda“Bugün resimden söz etmek çok zor, çünkü resmi görmek çok zor. Resim çoğu zaman, artık görülmeyi değil görsel olarak soğurulmayı ve ardında iz bırakmadan dolaşıma girmeyi istiyor”diyordu. Oysa resim sanatı, tarih boyunca insanlığın en temel ifade aracılarından biri olduğu gibi, aynı zamanda biçimsel cazibesiyle saf duygularımızı harekete geçiren görsel imgeler olmuştur. Resimlerle kurduğumuz bağ ise hayatın ve dünyanın gerçekliğiyle ilişkilendirilmiş, bu yüzden de hayatta yaşadığımız değişimlerle birlikte resmin gerçekliği de farklılaşmıştır. Aydınlanma dönemiyle başlayan modernleşme süreci içinde sanat; özellikle dönemin ünlü filozofu Kant tarafından uygarlığın gelişiminde bir aracı olarak görülürken, 18. yy. dan itibaren Romantiklerle birlikte kendini tanımlama ve özgürleşme sürecine girmiştir. Aynı dönem içinde Hegel, 'idelerin estetikleştirilmesi'nden bahsederek, sanata felsefi bir anlam yükler. Hegel'in sanatı ve felsefeyi eşdeğer tutuyormuş gibi görünmesine karşılık, asıl amacı sanat yoluyla insanların idelere ilgi duymasını sağlamaktır. Böylece 'bir fikir olarak sanat' anlayışı ilk defa Hegel'le belirmiştir. Onun sanatı felsefe olarak tanımlaması ise 'sanatın sonuna' dair ilk söylemi gündeme getirir. Sanat Hegel'le birlikte felsefi bir anlama dönüşürken, Romantiklerin etkisiyle 'değer verilmeyen sıradan hayat' resmin konusu olur. Dolayısıyla entelektüel düşünce ile günlük hayat arasındaki sınır, beklenmedik bir biçimde sanatın içinde aşılmaya başlar. Aynı zamanda bu kombinasyon yüzyıllardır süren resim ve gerçekliği meselesini, sanatın 'ne'liğine; özerkliğine ve işlevine bırakır. Fotoğrafın icadıyla birlikteyse resmin kendi özgünlüğü önem kazanır. Bu salınım içinde günümüze gelinceye kadar, sanat ve resim 'dünyada yaşanan her tür gelişme ve değişimle' kendi varlığını göstermek zorunda kalmış, nesnel olarak ölçülemeyen değeri onun hayattaki rolünün önemini daha da arttırmıştır.
Özet (Çeviri)
French theoritician Jean Baudrillard, in his article“The conspiracy of Art”published in 1996 stated that it is very difficult to make reference about painting ;because it is very tough seeing it. The painting mostly requires not to be seen but to be absorbed visually and getting into circulation without a trace. However; the paint of art has been not only one of the most fundamental expression instrument through the history of the mankind but also it has been a visual image which activates our pure feelings with its formal charm.In fact the connection with the paintings has been associated with the realities of the life and the world so with the transformations we have experienced in our lives,the actuality of the painting has become different. While the art in the modernization process which has started in the age of enlightenment has been considered an agent for the development of the civilization especially by Kant who is the famous philosopher of his period ,by the beginning of the 18th century with the Romanticists,the art has been in the process of description and freedom.In the same period, by mentioning about the aestheticizition of the ideas,Hegel attributed a philosophical meaning on art.While it has been seemed that Hegel equalled the art and the philosophy ,his real aim has been to take interest of the people to the ideas through the art.Thus,“the percept of art as an idea”for the first time appeared by Hegel.His description of the art as philosophy has brought up the topic of the first statement about“ the end of art”. While the art has been transformed into a philosophical meaning by Hegel, with the impact of the Romanticists“unappriciated ordinary life”has been the subject of the painting .Accordingly, the line with the intellectual thought and the daily life has started going beyond the limit in the art unexpectedly.At the same time this combination ; the issue progressing through the centuries about the painting and its reality has left its place into the art's meaning,autonomy and function.By the invention of photography ,the painting has gained its own authenticity . Until the present day with this oscillation, the art and the painting had to indicate its own existence with all types of development and evolution experienced in the world so its objectively immeasurable value has given more importance to its role in life.
Benzer Tezler
- Günümüz sanatında kimlik ve temsiliyet sorunu olarak giysi
Clothing as an identity and representation problem in the contemporary art
ÖZGE CAN CÖNE
Yüksek Lisans
Türkçe
2014
Güzel SanatlarIşık ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
PROF. BALKAN NACİ İSLİMYELİ
- Sanatçı, yapıt, izleyici üçgeninde iletişim sorunu
The Problem of communication in the triangle of artist, work and viewer
CEM İLHAN
Yüksek Lisans
Türkçe
1998
Güzel SanatlarMarmara ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
PROF. DR. HÜSAMETTİN KOŞAN
- М.хайдеггердин көркөм чыгармачылыктын маңызы тууралуу концепциясы
M. Heidegger'de sanatın özü anlayışı
GÜLZANA İLİPAEVA
Yüksek Lisans
Kırgızca
2023
FelsefeKırgızistan-Türkiye Manas ÜniversitesiFelsefe Ana Bilim Dalı
PROF. DR. CAMGIRBEK BÖKÖŞOV
- Günümüz sanatında arşivsel çalışmalar bağlamında anarşiv pratikleri
Anarchival practices in the context of archival works in contemporary art
SİNEM KARADUMAN
Sanatta Yeterlik
Türkçe
2023
Güzel SanatlarMarmara ÜniversitesiResim Ana Sanat Dalı
PROF. ZEYNEP RÜÇHAN ŞAHİNOĞLU ALTINEL