Bozulmuş açlık kan şekeri ve insülin direnci olan hastalarda çinko ve bakır metabolizmasının araştırılması
Investigation of zinc and copper metabolism in patients with impaired fasting blood glucose and insulin resistance
- Tez No: 614275
- Danışmanlar: PROF. DR. ŞAHBETTİN SELEK
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Biyokimya, Biyoloji, Biyoteknoloji, Biochemistry, Biology, Biotechnology
- Anahtar Kelimeler: Eser elementler, çinko, bakır, insülin direnci, bozulmuş açlık glikozu, diyabetes mellitus
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Bezm-i Alem Vakıf Üniversitesi
- Enstitü: Sağlık Bilimleri Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Biyoteknoloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Biyoteknoloji Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 108
Özet
Diyabetes mellitus son yıllarda dünya çapında bir sağlık sorunudur. Diyabet lipid, karbonhidrat ve protein metabolizmasında uzun vadeli hasarlar yapan bir hastalıktır. Ayrıca insülin sekresyon bozuklukları, insülin direnci ve bozulmuş açlık glikoz metabolizması bireyleri diyabete yönlendiren önemli faktörler olarak kabul edilir. Son yıllardaki çalışmalarda çinko ve bakır eser elementlerinin diyabetes mellitus etiyolojisindeki rolü henüz netlik kazanmamış olmasına karşın glisemik kontrolde önemli birer faktör oldukları bilinmektedir. Bu araştırmada bozulmuş açlık glikozu (BAG) ve artmış insülin direnci (IR) ile metabolizmada önemli rolleri olan Zn ve Cu gibi eser elementler arasındaki ilişkiyi araştırmak amaçlanmıştır. BAG grubunu WHO kriterlerine göre, açlık glikoz seviyesi 100-125 mg/dL olanlar oluşturmuştur. IR grubu Homa-IR ≥2,5 olanlar ve Tip2 DM grubu tanısı olan hastalar oluşturmuştur. İnsülin direnci olmayan sağlıklı bireyler ise kontrol grubunu oluşturdu. BAG'li serumlarla kontrol ve Tip2 DM grupları; IR'liler ile kontrol grubu; Tip2 DM'liler ise kontrol grubuyla karşılaştırılmıştır. Tüm örneklerde Zn ve Cu eser element düzeyleri analiz edildi. Numunelerdeki Zn ve Cu seviyeleri otomatize klinik kimya cihazlarında ölçülmüştür. Hasta numunelerinin çalışıldığı parametreler otoanalizöre uyumlu ticari kitlerdir. Gruplar arasındaki fark student t-Testi ve gruplar arasındaki ilişki Pearson korelasyon katsayısı kullanılarak istatiksel analiz yapılmıştır. Çalışma sonuçlarına göre, BAG ve Tip2 DM hastalarında Zn seviyesinde ileri anlamlı düşüklük varken, IR grubunda ileri derecede anlamlı Cu yüksekliği belirlenmiştir. Literatüre paralel olarak çıkan sonuçlarda, açlık plazma glikozu yüksekliğinde serum Zn seviyesinde azalmalar olmaktadır. Bu hasta profillerinde çinko ve bakır arasındaki antagonistik oran genel olarak değişim göstermektedir. Çalışmada öne çıkan özgün neticeler arasında yaşın ilerlemesiyle beraber diyabete giden sürecin hızlanmış olması dikkati çekmiştir. Sonuç olarak; Zn ve Cu oranlarındaki değişikliklerin IR ya da BAG ayırmaksızın, Tip2 DM'ye zemin hazırlayan metabolizmadaki önemli bir faktör olduğu gözlendi. Prediyabette Zn takviyesinin plazma glikoz seviyesini düşürmede ve Zn/Cu oranında düzenleyici rol alarak Tip2 DM'ye ilerlemesini önlemede önemli rolü olduğu düşünülmektedir.
Özet (Çeviri)
Diabetes mellitus is a worldwide health problem in recent years. Diabetes is a disease that makes long-term defects in lipid, carbohydrate and protein metabolism. Also insulin secretion disorders, insulin resistance and impaired fasting glucose metabolism are important factors that lead individuals to diabetes. The role of zinc and copper trace elements in the etiology of diabetes mellitus (DM) has not been clarified in recent studies. The aim of this research was to investigate the relationship between impaired fasting glucose (IFG) and increased insulin resistance (IR) and trace elements such as Zn and Cu which have important roles in metabolism. There ara four groups which are IFG, Homa-IR, Trype2 DM and control in the study. IFG group consisted of fasting glucose levels according to WHO criteria, IR group was Homa-IR ≥ 2.5, Type2 DM was diagnosed and healthy individuals without IR also fasting glucose level < 100 mg/dL were control group. Control and Type2 DM groups with serum with IFG, IR and control group, Type2DM patients were compared with the control group. Zn and Cu trace element levels were analyzed in all samples. The difference between the groups was calculated using student t-test and the relationship between them was calculated using Pearson Correlation Coefficient. According to the results, there was an extremely significant decrease in Zn level in IFG and Type2 DM groups (p
Benzer Tezler
- Diyabetes mellitus ve prediyabette pankreatik steatozun yaygınlığı ve metabolik parametrelerle ilişkisi
The prevalence of pancreatic steatosis in diabetes mellitus and prediabetes and its relationship with metabolic parameters
DİLARA BULUT GÖKTEN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2021
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıSağlık Bilimleri Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. İHSAN ATEŞ
- İdiopatik hirsutizmli hastalarda insülin direncinin araştırılması ve metformin tedavisinin etkileri
Başlık çevirisi yok
NURAN AHU BAYSAL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
Endokrinoloji ve Metabolizma HastalıklarıErciyes Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. KÜRŞAD ÜNLÜHIZARCI
- Polikistik over sendromlu hastalardahiperandrojenizmin tip 2 diabetes mellitus vebozulmuş glukoz toleransı üzerine etkisininaraştırılması
Research on the effect of hyperandrogenism on TYPE 2 diabetes mellitus and impared glucose tolerance with patients polycystic over syndrome
ESRA EMRAL ATEŞCİ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
Kadın Hastalıkları ve DoğumSağlık BakanlığıKadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalı
PROF. DR. BERNA DİLBAZ
- Kompanse kronik böbrek yetmezliği olan hastalarda karbonhidrat metabolizması ile parathormon ilişkisi
Başlık çevirisi yok
SERNAZ UZUNOĞLU (POSTALCIOĞLU)
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
1998
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıklarıİstanbul Üniversitesiİç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
- Tip 2 diyabet hastalarında dpp-4 (dipeptidil peptidaz 4) inhibitörlerinin glisemik regülasyona ve laboratuvar tetkiklerine etkisi
Başlık çevirisi yok
ABDULLAH ALTAŞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2016
Aile HekimliğiSağlık Bilimleri ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DR. ENGİN ERSİN ŞİMŞEK