Geri Dön

Diz osteoartritli hastalarda tens ve interferansiyel akım tedavilerinin santral sensitizasyona olan etkilerinin karşılaştırılması

Comparison of the effects of tens and interferential current therapies on central sensitization in patient swith knee osteoarthritis

  1. Tez No: 615651
  2. Yazar: ŞAHİDE EDA ALMAZ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. FİLİZ SİVAS, UZMAN ASLI ÇALIŞKAN UÇKUN
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
  6. Anahtar Kelimeler: Diz osteoartriti, santral sensitizasyon, basınç ağrı eşiği
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
  10. Enstitü: Ankara Bilkent Şehir Hastanesi
  11. Ana Bilim Dalı: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 84

Özet

Amaç: Yaptığımız bu randomize kontrollü çalışmada, diz osteoartritli (OA) hastalarda klinik pratikte sıklıkla kullanılan transkutanöz elektriksel sinir stimülasyonu (TENS) ve interferansiyel akım (İFA) tedavilerinin santral sensitizasyona (SS) herhangi bir etkisinin olup olmadığını ve eğer bu tedaviler SS'ye etkili ise hangi tedavinin daha etkili olduğunu araştırmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 1986 Amerikan Romatizma Derneği [American College of Rheumatology (ACR)] OA kriterlerine göre diz OA tanısı alan, Kellgren-Lawrence radyolojik skorlama sistemine göre bilateral evre 2-3 gonartrozu olan, dahil edilme ve dışlanma kriterlerini sağlayan 80 hasta (160 diz) dahil edildi. Hastalar, prognostik faktörler açısından denge sağlamak amacıyla yaş ve cinsiyetlerine göre tabakalara ayrılarak kovaryant odaklı randomizasyon/ minimizasyon yöntemi ile dört gruba randomize edildi. 1. gruptaki hastalara TENS+hotpack, 2. gruptaki hastalara Sham TENS+hotpack, 3. gruptaki hastalara İFA+hotpack, 4. gruptaki hastalara ise Sham İFA+hotpack tedavisi toplam on gün süre ile bilateral olarak uygulandı. Tüm hastaların tedavi öncesi yaş, cinsiyet, eğitim durumu, vücut kitle indeksi (VKİ), kronik hastalıkları gibi demografik özellikleri kaydedildi. Ayrıca en ağrılı diz sorgulanarak tüm hastaların ağrı ve fonksiyonel durumları ile ağrı felaketleştirme ölçeği (pain catastrophizing scale, PCS) ve Tampa Kinezyofobi skorları başlangıç, tedavi sonrası (2. hafta) ve 3. ayda değerlendirildi. SS'nin objektif göstergesi olarak kabul edilen basınç ağrı eşiği (BAE) ise, başlangıç, tedavi sonrası ve 3. ayda ağrılı diz ve ağrısız uzak nokta olan omuzda basınç algometresi ile ölçülerek, tedaviyle iyileşme düzeyi değerlendirildi. BAE değerlerinde başlangıca göre 3. aydaki %15'lik artış iyileşme olarak kabul edildi. Tedavi sonrası 3.ayda basınç ağrı eşiğindeki düzelmenin belirleyicilerini saptamak amacıyla çok değişkenli lojistik regresyon analizi yapıldı. Bulgular: Tüm tedavi gruplarında ağrı ve fonksiyonel testler ile SS'nin klinik belirteçlerinden olan PCS ve Tampa skorlarında iyileşme gözlendi ve gruplar arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). TENS ve İFA gruplarında, hem ağrılı dizde hem de ağrısız uzak nokta olarak seçilen omuzda BAE değerleri başlangıca göre 2. haftada ve başlangıca göre 3. ayda istatistiksel olarak anlamlı iyileşme gösterdi (p0,05). Tedavi sonrası 3.ayda BAE'deki düzelmenin belirleyicilerini saptamak amacıyla yapılan regresyon analizinin sonucunda, hastanın TENS grubunda olması, başlangıç yüksek ağrı eşiği ve başlangıç düşük VAS değeri BAE'deki iyileşmenin belirleyicileri olarak bulundu. Sonuç: Bu çalışma, diz OA'lı hastalarda sham tedavi grupları ile kıyaslandığında, TENS ve İFA tedavisinin ağrı sensitivitesini azaltmada daha etkili olduğunu göstermiştir. Bu olumlu etki TENS grubunda daha belirgin olarak saptanmıştır. Başlangıca göre 3. ayda BAE'deki yükselmenin öngörücüleri, TENS grubunda olmanın yanında, düşük başlangıç VAS skoru ve yüksek başlangıç ağrı eşiği olarak saptanmıştır. Bu sonuç bize santral sensitizasyon bulguları olan diz OA'lı hastalarda analjezik akım olarak TENS tedavisinin tercih edilmesinin daha yararlı olabileceğini düşündürmektedir.

Özet (Çeviri)

Objective: In this randomized controlled study, we aimed to determine whether transcutaneous electrical nerve stimulation (TENS) and interferential current (IFC) treatments, commonly used in clinical practice, have any effect on central sensitization (CS) in patients with knee osteoarthritis (OA) and if these treatments are effective for CS, it is aimed to investigate which treatment is more effective. Materials and Methods: In this study, 80 patients (160 knees) with bilateral stage 2-3 gonarthrosis according to Kellgren-Lawrence radiological scoring system, who were diagnosed as knee OA according to 1986 American Society of Rheumatology (ACR) OA criteria, met the inclusion and exclusion criteria. Patients were randomized into four groups by covariant-focused randomization / minimization method in order to balance the prognostic factors. Group 1 patients received TENS + hotpack, Group 2 patients received Sham TENS + hotpack, Group 3 patients received IFC + hotpack, Group 4 patients received Sham IFC + hotpack bilaterally for ten days. Demographic characteristics such as age, gender, educational status, body mass index (BMI) and chronic diseases were recorded for all patients before treatment. In addition, by questioning the most painful knee, pain and functional status, pain catastrophizing scale (PCS) and Tampa Kinesophobia scores of all patients were evaluated at baseline, after treatment and at 3 months. Pressure pain threshold (PPT), which is accepted as the objective indicator of CS, was measured by pressure algometry, at the painful knee and at the shoulder as painless distant point at the beginning, after treatment and at 3 months, and the level of healing with treatment was evaluated. A 15% increase in PPT values at 3 months from baseline was accepted as improvement. Multivariate logistic regression analysis was performed to determine the predictors of improvement in pressure pain threshold at 3 months after treatment. xi Results: Pain and functional tests and PCS and Tampa scores, which are clinical markers of CS, were improved in all treatment groups and there was no significant difference between these groups (p> 0,05). In the TENS and IFC groups, PPT values at both the painful knee and the shoulder who was chosen as pain-free distant point, showed a statistically significant improvement at the 2nd week and at the 3rd month compared to the baseline (p 0,05). As a result of the regression analysis to determine the predictors of pressure pain threshold improvement in the 3rd month after treatment, the presence of the patient in the TENS group and the patient with initial high pain threshold and initial low VAS value were found to be the predictors of improvement in the pressure pain threshold. Conclusion: This study showed that TENS and IFC treatment had a more favorable effect on reducing pain sensitivity in patients with knee OA than sham treatment groups. This positive effect was more prominent in the TENS group. Predictors of the increase in pressure pain threshold in the 3 month compared to the baseline were found to be low initial VAS score and a high initial pain threshold in addition to being in the TENS group. This result suggests that the use of TENS treatment as analgesic flow may be more beneficial in patients with knee OA with central sensitization findings.

Benzer Tezler

  1. Diz osteoartritinde transkutanöz elektrik stimülasyonu ile interferansiyel akımın etkinliğinin karşılaştırılması

    Comparison of the effectiveness of interferential current with transcutanous electrical stimulation in knee osteoartritis

    YUSUF EMRE YILMAZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2020

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonNecmettin Erbakan Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HATİCE UĞURLU

  2. Diz osteoartritli hastalarda TENS tedavisinin ağrı fonksiyonel kapasite ve yaşam kalitesi üzerine etkisinin değerlendirilmesi

    The impact of TENS on pain disability functional perfermance and quality of life in the patients with knee osteoarthritis

    FIRAT ALTAY

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2008

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonOndokuz Mayıs Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. DİLEK DURMUŞ

  3. Diz osteoartritli hastalarda fizik tedavi modaliteleri (tens, ultrason, kısa dalga diatermi) nin fiziksel fonksiyon üzerine olan etkisi

    The effect of physical therapy modalities (tens, ultrasound, shortwave diathermia) on physical function in patients with knee osteoarthritis

    BETÜL BAŞAR

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2009

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bakanlığı

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. BELGİN ERHAN

  4. Diz osteoartritli hastalarda konvansiyonel ve akupunktur benzeri transkutanöz elektriksel sinir stimülasyonu(TENS) tedavisinin etkinliğinin karşılaştırılması

    Comparison of efficacy of conventional and acupuncture-like transcutaneous electrical nevre stimulation (TENS) in patients with knee osteoarthritis

    GÜLER ÖZ

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonDokuz Eylül Üniversitesi

    Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    DOÇ. RAMAZAN KIZIL

  5. Diz osteoartritli hastalarda yüksek yoğunluklu lazer tedavisi (hilterapi) etkinliğinin tens ve us kombinasyonu ile karşılaştırılması

    Comparison of high-intensity laser therapy and combination of tens and ultrasound treatment in the patients with knee osteoarthritis

    EZGİ DENİZ ÇIPLAK

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyonİnönü Üniversitesi

    Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. SEMRA KAYA AKTÜRK