Geri Dön

Türkiye'de eğitim ve sosyal göstergelerin mutlulukla ilişkisi

Relationships among happiness, education and social indicators in Turkey

  1. Tez No: 620177
  2. Yazar: ARİFE YİNANÇ
  3. Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ GÖKMEN KANTAR, DOÇ. DR. NÜKET KIRCI ÇEVİK
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Eğitim ve Öğretim, Sosyoloji, Education and Training, Sociology
  6. Anahtar Kelimeler: Mutluluk, Yaşam Memnuniyeti, Sübjektif Refah, Eğitim, Happiness, Life Satisfaction, Subjective Welfare, Education
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Sağlık Yönetimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 71

Özet

Bu çalışmada, mutluluk ve sosyoekonomik göstergelerin ilişkisi incelenmiştir. Mutluluğa dair teorik bir alt yapı sunularak, literatür özetlenmiş ve ampirik olarak mutluluğun belirleyicileri araştırılmıştır. Bu amaçla; bireyin yaşı, cinsiyeti, eğitim durumu, medeni durumu, yerleşim yeri, çalıştığı sektör, çalıştığı işteki kariyer basamağı bireysel ve hane halkı geliri gibi faktörler bağımsız değişken olarak seçilmiştir. Kategorik bağımlı ve bağımsız değişkenler arasındaki ilişki sıralı logit modelle tahminlenmiş ve bireyin mutluluk düzeyinin belirleyicilerine yönelik değerlendirmeler yapılmıştır. Değişkenlere ilişkin tanımlayıcı istatistikler detaylı şekilde açıklanmıştır. Uygulama bölümünde sosyoekonomik göstergelerin mutlulukla bağlantısını gösteren çapraz tablolara yer verilmiştir. Bağımlı değişken mutluluk ile bağımsız değişkenler arasındaki ilişkiyi çözümleyen sıralı logit model tahmini ve yorumlarına yine uygulama bölümünde yer verilmiştir. Elde edilen bulgular yardımıyla, bilimsel literatürde yer alan eğitim-mutluluk yaklaşımlarından hangisinin ülkemizde geçerli olduğunun tespitine çalışılmıştır. Bulgular değerlendirildiğinde, kadınların erkeklere göre daha mutlu olduğu, en mutlu yaşın 65 ve üzeri en düşük mutluluk oranı ise 45-54 yaş grubunda olduğu, evli bireylerin nispeten daha mutlu olduğu bulguları saptanmıştır. Eğitim düzeyi değerlendirildiğinde en düşük ve en yüksek eğitim düzeyine sahip bireylerin en mutlu bireyler olduğu gözlenmektedir. Çalışma durumuna bakıldığında, çalışan bireylerin çalışmayanlardan daha mutlu olduğu çalışmayan veya ev işleri ile ilgilenen bireylerin daha mutlu olduğu saptanmıştır. Öte yandan elde diğer diğer bulgulara göre, kamu çalışanlarının özel sektör çalışanlarına göre daha mutlu olduğu, çalışan bireylerden ücretsiz aile işçileri olan bireylerin daha mutlu olduğu görülmüştür. Gelir ve mutluluk incelendiğinde, en yüksek mutluluk düzeyinin en yüksek gelir grubuna ait olduğu görülmektedir.

Özet (Çeviri)

In this study, the relationship between happiness and socioeconomic indicators was examined. By presenting a theoretical background on happiness, the literature was examined and empirical determinants of happiness were investigated. For this purpose; the factors such as age, gender, educational status, marital status, place of residence, sector of employment, employment status, individual and household income were selected as independent variables. The relationship between categorical dependent and independent variables was estimated with sequential logit model and evaluations were made to determine the level of happiness of the individual. Descriptive statistics of variables are explained in detail. In the application section, cross tables showing the connection of socioeconomic indicators with happiness are included. Ordered logit model estimation and interpretations that analyze the relationship between dependent variable happiness and independent variables are also included in the application section. With the help of the findings, it has been tried to determine which education-happiness approaches in the scientific literature are valid in our country. When the findings were evaluated, it was found that women were happier than men, and the happiest age was 65 and above, the lowest happiness rate was in the 45-54 age group and married individuals were relatively happier. When the education level is evaluated, it is observed that the individuals with the lowest and highest levels of education are the happiest individuals. Looking at the working situation, it was found that working individuals were happier than those who did not work, and those who were not working or who were interested in housework were happier. According to other findings, it is seen that public employees are happier than private sector employees and individuals who are unpaid family workers are happier than working individuals. When income and happiness are examined, it is seen that the highest level of happiness belongs to the highest income group.

Benzer Tezler

  1. Humanitarian assistance policies of the European Union towards syrian refugees in Turkey

    Avrupa Birliği'nin Türkiye'deki Suriyeli mültecilere yönelik insani yardım politikaları

    CANSU ÇELİKER

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2018

    Siyasal BilimlerOrta Doğu Teknik Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. BAŞAK KALE LACK

  2. Mutluluk ekonomisi: Türkiye'de kamu politikalarının mutluluğa etkisi

    Happiness economics: The effect of public policies on happiness in Türkiye

    MEHMET NECATİ AYSAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    EkonomiAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Sosyal Politika Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ABDULKADİR DEVELİ

  3. Göçün ekonomik analizi: Niğde uygulaması

    Economic analysis of migration: Ni̇ğde application

    ESRA MERAL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    EkonomiNiğde Üniversitesi

    İktisat Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. FİLİZ KUTLUAY TUTAR

  4. Türkiye'de ekonomik faktörlerin genel mutluluk düzeyine etkisi

    The effect of economic factors on general happiness in Turkey

    ÖMER EREN SARI

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    MaliyeAydın Adnan Menderes Üniversitesi

    Maliye Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ŞANSEL ÖZPINAR

  5. Mutluluk ekonomisi; sosyo-ekonomik yapının toplumsal mutluluk algısı ve memnuniyetine etkisi: Türkiye örneği

    Happiness economy; the effect of socio-economic structure on the social happiness perception and satisfaction: Turkey example

    AYDIN YILMAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    İşletmeTürk Hava Kurumu Üniversitesi

    İşletme Ana Bilim Dalı

    YRD. DOÇ. DR. ADNAN GÜZEL