Post travmatik stres bozukluğunun yara iyileşmesi ve dermal skarlaşma üzerindeki etkisinin araştırılması
Research of the effect of posttraumatic stress disorder on wound healing and dermal scarring
- Tez No: 621190
- Danışmanlar: DOÇ. DR. TEKİN ŞİMŞEK
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Dermatoloji, Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi, Psikiyatri, Dermatology, Plastic and Reconstructive Surgery, Psychiatry
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2020
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ondokuz Mayıs Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Plastik Rekonstrüktif ve Estetik Cerrahi Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 177
Özet
Amaç: Aşırı skarlaşma, üzerinde yıllardan beri çalışmaların yapılmakta olduğu bir alan olmasına rağmen patofizyolojisi henüz tam olarak aydınlatılamamıştır. Gün geçtikçe yeni yolaklar keşfedilmekte, teoriler ortaya atılmaktadır. Bunların arasında önemi giderek artan nörojenik inflamasyon teorisi dikkati çekmektedir. Mekanik uyarılar sonrasında akson refleksi ile temas bölgesinde lokal nörojenik inflamasyon oluşumunun skarlaşmaya olan etkisi bilinmektedir. Santral kökenli nörojenik inflamasyonun etkileri ise henüz araştırılmamıştır. Çalışmamızda posttravmatik stres bozukluğunun nörojenik inflamasyon ile olan ilişkisini ve bu yolla yara iyileşmesi ve dermal skarlaşma üzerindeki etkilerini incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda toplam 60 adet 8 haftalık Sprague-Dawley türü dişi sıçan kullanıldı. Her grupta 10 adet sıçan olacak şekilde 6 grup oluşturuldu. Posttravmatik stres bozukluğu oluşturma modeli, insizyonal dermal skar oluşturma modeli ve oral paroksetin uygulanması değişkenleri gruplara farklı kombinasyonlar ile uygulandı. Grup 1'e posttravmatik stres bozukluğu oluşturma modeli, insizyonal dermal skar oluşturma modeli ve oral paroksetin uygulaması; Grup 2'ye posttravmatik stres bozukluğu oluşturma modeli ve insizyonal dermal skar oluşturma modeli; Grup 3'e posttravmatik stres bozukluğu oluşturma modeli ve oral paroksetin uygulaması; Grup 4'e sadece posttravmatik stres bozukluğu oluşturma modeli; Grup 5'e sadece insizyonal dermal skar oluşturma modeli uygulandı. Grup 6 ya herhangi bir işelm uygulanmadı, kontrol grubu olarak alındı. Skar oluşturulan gruplar arasında ise Grup 5 kontrol grubu olarak alındı. 28. gün sonunda sıçanlar sakrifiye edilerek deri ve skar dokuları 5mm sağlam cilt marjini ile eksize edilerek toplandı. Makroskopik, histopatolojik, immunohistokimyasal ve histomorfometrik incelemeye tabi tutuldu. Nörojenik inflamasyonun ana belirteçlerinden biri olan Substans P(H-skor) değeri tayini ve immatür skar kesit alanı tayini yapıldı. Tek yönlü varyans analizi (ANOVA) sonrasında Tukey çoklu karşılaştırmalar testi ile istatistiki analiz yapıldı. Bulgular: Makroskopik olarak en fazla skar formasyonu Grup 2 de, en az ise Grup 1 de görüldü. İmmunhistokimyasal inceleme sonucu elde edilen Substans P (H-Skor) değerleri; Grup 1= 171,2±3,309 ++ X Y; Grup 2= 226,2± 2,750***+++; Grup 3 = 141,1± 2,305***Z; Grup 4 = 203,0± 3,177**; Grup 5 = 190,0± 2,887 ; Grup 6 = 179,3± 3,651 (**P
Özet (Çeviri)
Aim: Although excessive scarring has been researched for years, its pathophysiology has not been fully understood. New pathways are discovered and theories proposed. Among these, the theory of neurogenic inflammation is of increasing importance and attention. It is known that following mechanical stimuli, a neurogenic inflammation due to axon reflex ensues, however neurogenic inflammation originating from central nervous system is yet to be researched. In our study, we aimed to investigate the relationship of posttraumatic stress disorder with neurogenic inflammation and its effects on wound healing and dermal scarring in this way. Material-Method: A total of 60 8-week-old Sprague-Dawley female rats were used in our study. 6 groups were created, with 10 rats in each group. The variables of posttraumatic stress disorder formation model, incisional dermal scar formation model, and oral paroxetine administration were applied to the groups with different combinations. Posttraumatic stress disorder induction, creation of incisional dermal scar formation and oral paroxetine administration were applied to Group 1; Posttraumatic stress disorder induction and creation of incisional dermal scar formation were applied to Group 2; Posttraumatic stress disorder induction and oral paroxetine administration were applied to Group 3; Posttraumatic stress disorder induction alone was applied to Group 4; creation of incisional dermal scar formation alone was applied to Group 5. No procedure was applied to Group 6, it was the sham group. Among the groups where scar was created, Group 5 was taken as the control group. At the end of the 28th day, the rats were sacrificed and the skin and scar tissues were excised with 5mm intact skin margin. Macroscopic, histopathological, immunohistochemical and histomorphometric examinations were carried out. Substance P (H-score) value, which is one of the main markers of neurogenic inflammation, and immature scar cross-section area were determined. After one-way analysis of variance (ANOVA), statistical analysis was performed with Tukey multiple comparisons test. Results: Macroscopically, the scars were most and least evident in Groups 2 and 1, respectively. Substance P (H-Score) values were acquired via immunohistochemical examination are as follows: Group 1 = 171.2 ± 3.309 ++ X Y; Group 2 = 226.2 ± 2.750 *** +++; Group 3 = 141.1 ± 2.305 *** Z; Group 4 = 203.0 ± 3.177 **; Group 5 = 190.0 ± 2.887; Group 6 = 179.3 ± 3.651 (** P
Benzer Tezler
- Doğumsal kalp hastalığı nedeniyle açık kalp ameliyatına alınan hastalarda vücut dışı kan dolaşımının plazma, eritrosit ve kalp dokusu eser element düzeylerine etkisinin incelenmesi
Doğumsal kalp hastaliği nedeni̇yle açik kalp ameli̇yatina alinan hastalarda vücut dişi kan dolaşiminin plazma, eri̇trosi̇t ve kalp dokusu eser element düzeyleri̇ne etki̇si̇ni̇n i̇ncelenmesi̇
MUSTAFA CANİKOĞLU
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2011
Biyofizikİstanbul ÜniversitesiKalp ve Damar Cerrahisi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GÜRKAN ÇETİN
- Fluoksetin ile tedavi edilen post travmatik stres bozukluğu sıçan modelinde gen ekspresyon çalışmaları
The studies of gene expression in a rat model of post traumatic stress disorder treated with fluoxetine
ASLI AYKAÇ
- Aile sağlığı merkezlerine kayıtlı COVID-19 geçiren 40-80 yaş arası hastalarda post travmatik stres bozukluğunun değerlendirilmesi
Evaluation of post traumatic stress disorder in patients aged 40-80 years old with COVID-19 registered with family health centers
TUĞBA ELAGÖZ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2022
Aile HekimliğiManisa Celal Bayar ÜniversitesiAile Hekimliği Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. FATİH ÖZCAN
- Hematopoietik kök hücre nakli sonrası izole odada kalan çocuklarda yalnızlık algısı ve posttravmatik stres bozukluğunun araştırılması
Investigation of the loneliness perception and posttraumatic stress disorder in children hospitalized in an isolated room after hematopoiethic stem cell transplantation
ZEHRA İŞLEYEN BODUR
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2023
PsikiyatriAkdeniz ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ARİF ÖNDER
- Primer immün yetmezliği olan çocukların ebeveynlerinde covid-19 pandemi süreci ile ilişkili anksiyete bozukluğu ve travma sonrası stres bozukluğunun değerlendirilmesi
Evaluation of anxiety disorder and post-trauma stress disorder related to the covid-19 pandemic in parents of children with primary immunodeficiency
BERHAN AKDAĞ
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2020
PsikiyatriAkdeniz ÜniversitesiÇocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı
DR. ÖĞR. ÜYESİ ARİF ÖNDER