Geri Dön

Tarihsel avangard sonrası dram sanatında karşı-anlatı

Anti-narrativity in drama after historical avant-garde

  1. Tez No: 622054
  2. Yazar: MELİKE SABA AKIM
  3. Danışmanlar: PROF. DR. İHSAN KEREM KARABOĞA
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Amerikan Kültürü ve Edebiyatı, Sahne ve Görüntü Sanatları, İngiliz Dili ve Edebiyatı, American Culture and Literature, Performing and Visual Arts, English Linguistics and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2019
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: İstanbul Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturji Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 260

Özet

Bu çalışma, zamanın ruhuna göre değişim gösteren sanatsal temsil kabüllerinin dil ve hakikat arasındaki ilişkiye göre biçimlendiği iddiası üzerine temellenmektedir. Batı sanatına özgü klasik temsil anlayışı, Antik Yunan'dan geçtiğimiz yüzyıl dönümüne dek logos ekseninde yapılanmıştır. Batı tiyatrosu, metin-merkezli ve akılcı karakterini logostan almaktadır. 18. yüzyıldan 19. yüzyıla geçerken Batı düşününün dil ve anlam ilişkisini tartışmaya açması, Tarihsel Avangardların benzetmeci klasik temsil anlayışını reddetmesiyle sonuçlanır. Böylece tüm sanatlar kendi diline ve malzemesine itiraza koyulur; tiyatronun itirazı ise doğrudan dramatik metnin kendisine olacaktır. Çalışma, Tarihsel Avangardlardan günümüze tiyatronun dil ile kurduğu ilişkiyi dramatik metin içinden araştıracaktır. Çalışmanın çerçevesi post-yapısalcı düşünür Jacques Derrida'nın logos-merkezcilik ve Batı metafiziği eleştirisi ekseninde çizilecektir. Aristotelesçi klasik anlatı tanımından kalkarak, tiyatrodaki esas itirazın logos olduğuna, bu bağlamda salt tiyatronun değil, dramanın geçirdiği ontolojik dönüşüme ve 1970 sonrasının yeni metinsellik anlayışının karşı-anlatısal stratejilerine odaklanılacaktır. Söz konusu bu izlek, dilin anlamı karşılamadığına dair inançlarına rağmen dilden vazgeçmeden, ama onu başkalaştırarak kullanan Gertrude Stein, Samuel Beckett ve Richard Foreman oyunları üzerinden takip edilecek ve tiyatronun diegetik yüzü olan dramanın kendi içinde edimselleşmeye başladığı öne sürülecektir. ANAHTAR KELİMELER: Karşı-anlatı, Dil, Temsil, Drama, Performans, Teatrallik, Avangard Tiyatro, Postdramatik Tiyatro, Post-yapısalcı Tiyatro, Derrida, Artaud, Stein, Beckett, Foreman

Özet (Çeviri)

This study is based on the claim that the understandings of artistic representation changing with zeitgeist, are shaped according to the relationship between language and truth. The representation in Western art in classical sense is structured by logos from Ancient Greece until the last century. The text-centered and rational character of Western theatre is originated from logos. In the late 18th and early 19th centuries, Western thought's inquiry concerning the relationship between language and meaning leads to the rejection of representation in Aristotelian sense by the historical avant-garde. Then, all arts are challenged by their own language and material; and theatre's objection is directly going to be to the dramatic text itself. The study will explore theatre's relationship with language from historical avant-gardes to the present focusing on dramatic text. The framework of the study will be composed on the post-structuralist thinker Jacques Derrida's critique of logocentrism and Western metaphysics. Considering the classical narrative definition in Aristotelian sense, the notions of logos as the main objection of theatre, not only theatre's but also drama's ontological transformation and the anti-narrative strategies of new textuality seen after 1970's will be focused. This arguement will be exemplified through the plays by Gertrude Stein, Samuel Beckett and Richard Foreman who persistently but deconstructively use language despite the fact that they all knew that the language is not capable of carriying the reality; and the claim will be that drama as the diegetic face of theatre has been turning to be performative. KEYWORDS: Anti-narrative, Language, Representation, Drama, Performance, Theatricality, Avand-garde Theatre, Postdramatic Theatre, Post-structured Theatre, Derrida, Artaud, Stein, Beckett, Foreman

Benzer Tezler

  1. 1950' lerden günümüze sanatta Avangard olgusu

    Avant- garde phenomenon in art since 1950's up to date

    ÖZGÜR ÇİMEN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Sanat TarihiYıldız Teknik Üniversitesi

    Sanat ve Tasarım Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. RIFAT ŞAHİNER

  2. Sanatın ironik boyutları

    Ironic dimensions of art

    HATİCE KÜBRA ERGİN HALHALLI

    Sanatta Yeterlik

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Güzel SanatlarAnadolu Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    DOÇ. RIDVAN COŞKUN

  3. Fotoğrafın gelişim süreci ve modern resim

    Development of photography and modern painting

    İLSU ASLAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2019

    Güzel SanatlarYeditepe Üniversitesi

    Plastik Sanatlar Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ HAKAN ÖZER

  4. Soyut dışavurumculuğun politik hafızası

    Political memory of the abstract expressionism

    PINAR TAŞAR

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Güzel SanatlarÇanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    PROF. DR. HAKAN DALOĞLU

  5. 1910-1930 yılları arasında öncü akımların Avrupa tiyatrosunda mekan tasarımına yansıması

    Reflections of the currents avant-garde to stage design in European theatre between the years 1910-1930

    HÜLYA ERYILMAZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2010

    Sahne ve Görüntü SanatlarıSüleyman Demirel Üniversitesi

    Sahne Sanatları Ana Sanat Dalı

    YRD. DOÇ. DR. NİL ÜNLÜ AYCIL